Anastazy z Synaju
| ||
| święty mnich | ||
 Anastazy Synajski w klasztorze na obrazie Rembrandta. | ||
| Data i miejsce urodzenia | ok. 610 Aleksandria | |
| Data i miejsce śmierci | ok. 685-700 Góra Mojżesza (Synaj) | |
| Czczony przez | Kościół katolicki Cerkiew prawosławną | |
| Wspomnienie | 21 kwietnia (kat.), 20 kwietnia/3 maja (praw.) | |
Anastazy z Synaju, również Anastazy Synaita lub Anastazy Synajski, cs. Prepodobnyj Anastasij, igumien Sinajskoj gory (ur. ok. 610 w Aleksandrii, zm. przed 700 na Górze Synaj) - egzegeta chrześcijański[1], jeden z ważniejszych wschodnich, greckojęzycznych pisarzy kościelnych VII wieku, kapłan, mnich, opat klasztoru św. Katarzyny na Synaju, czczony jako święty przez Kościół prawosławny jak i katolicki.
Nie należy mylić go z wcześniej żyjącym mnichem z klasztoru św. Katarzyny, późniejszym patriarchą Aleksandrii, Anastazym I (zm. 599).
Spuścizna teologiczna[edytuj | edytuj kod]
Podstawowe dzieła Anastazego to:
- Viae Dux (w obronie Chalcedońskiego Credo)
- Qaestiones et Responsiones
- Hexaemeron (PG 89,963)
- Homilia I, II, III de creatione hominis
- Narrationes
W Heksameronie przestrzega przed zbyt literalnym odczytaniem opisu z Księgi Rodzaju. W ten błąd popadają wszyscy ci, którzy nie potrafią duchowo odczytać opowiadania o owocach i drzewach w raju. Podobnie jak Manichejczycy i Ofici, czczą oni węża jako dobroczyńcę, który dostarczył ludziom pożywienia, dzięki któremu otworzyły się im oczy. Dzięki wężowi doszło do pożycia małżeńskiego, a w konsekwencji także i świata. W tej logice również i Wcielenie Syna Bożego zawdzięczamy wężowi[2].
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele prawosławnym i greckokatolickim, z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego, obchodzone jest 20 kwietnia/3 maja[3], tj. 3 maja według kalendarza gregoriańskiego[4].
Niektóre źródła podają dzień 21 kwietnia, jako dzień pamięci w Kościele katolickim[5][6] prawdopodobnie za Baroniuszem[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- kult świętych
- wstawiennictwo świętych
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- święci prawosławni
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Anastazy Synajski (Synaita) - Encyklopedia PWN
- ↑ Heksameron 10 (PG 89, 1021 BC) oraz 11 (PG 89,1044 B); por. A. Orbe SJ, El Pecado Original y el matrimonio en la teologia del II s., "Gregorianum", 45 (1964), s. 468-469
- ↑ podwójne datowanie
- ↑ prep. Anastazy Synaita na cerkiew.pl (oprac. Jarosław Charkiewicz)
- ↑ St. Anastasius the Sinaite - Catholic Online (ang.)
- ↑ Żywoty Świętych (21 kwietnia).pdf. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)].
- ↑ Anastazy I, patriarcha antiocheński na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Anastasius vom Sinai - Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)
