Andrée Putman
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Odznaczenia | |
Legia Honorowa | |
Strona internetowa |
Andrée Christine Putman (ur. 23 grudnia 1925 w Paryżu, zm. 19 stycznia 2013 w Paryżu) – francuska projektantka oraz architektka wnętrz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Andrée Christine Putman urodziła się 23 grudnia 1925 roku w zamożnej rodzinie, należącej do elity Paryża[1].
Ukończyła College d’Hulst oraz konserwatorium muzyczne. Od roku 1950 pracowała jako dziennikarka dla francuskich czasopism. Pierwszą pracę otrzymała w redakcji Femina. W latach 1952–1958 pisała artykuły poświęcone designowi we własnej kolumnie dla magazynu Elle. Od 1960 do 1964 roku była także redaktor działu wnętrz magazynu L’Oeil.
Pracowała w sklepie Prisunic w Paryżu w latach 1958-1967[1]. Piastowała stanowisko stylistki i dyrektorki artystycznej działu z wyposażeniem wnętrz[2].
W 1961 roku wspólnie z Didierem Grumbachem założyła firmę Créateurs & Industriels. Zajmowała się ona wsparciem projektantów w relacjach z producentami, podwykonawcami itp. Z przedsiębiorstwem współpracowali m.in.: Jean-Charles de Castelbajac, Issey Miyake, czy Thierry Mugler. Firma jednak ogłosiła upadłość[2]. W 1978 roku założyła firmę Ecart International, zajmującą się produkcją mebli.
Odkryła na nowo takich projektantów jak: Eileen Gray, Robert Mallet-Stevens, Jean Michel Frank, Pierre Chareau oraz wprowadziła do produkcji zaprojektowane przez nich wzory.
Projektowała również salony dyktatorów mody, m.in. Yves Saint Laurent i Karla Lagerfelda, wnętrza hoteli, m.in. Morgans Hotel w Nowym Jorku (1984), Orchid Club House w Kobe (1992), wnętrza obiektów muzealnych – Muzeum Sztuki Współczesnej w Bordeaux (1984). W 1993 roku zaprojektowała wnętrze samolotu Concorde dla Air France.
W 1997 założyła własną firmę projektową - Studio Putman - którego dyrektorem od 2007 roku jest córka Andrée - Olivia. Projektantka miała także syna Cyrilla[3].
Putman zmarła 19 stycznia 2013 roku. Ceremonia pogrzebowa odbyła się w kościele opactwa Eglise Saint-Germain-des-Prés w Paryżu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Joseph Giovannini , Andrée Putman, Global Interior Designer, Dies at 87, „The New York Times”, 21 stycznia 2013 [dostęp 2024-03-29] (ang.).
- ↑ a b Martyna Bednarska-Ćwiek , Andrée Putman – wielka dama designu i najsłynniejsza francuska projektantka [online], DesignAlive, 12 lutego 2023 [dostęp 2024-03-29] (pol.).
- ↑ Sarah Karmali , Interior Designer Andrée Putman Dies [online], British Vogue, 21 stycznia 2013 [dostęp 2024-03-29] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Joseph Giovannini , Andrée Putman, Global Interior Designer, Dies at 87 [online], nytimes.com, 20 stycznia 2013 [dostęp 2013-10-17] (ang.).
- Veronica Horwell , Andrée Putman obituary [online], theguardian.com, 23 stycznia 2013 [dostęp 2013-10-17] (ang.).
- Pierre Perrone , Andree Putman: Acclaimed designer who helped pioneer the concept of boutique hotels [online], independent.co.uk, 30 stycznia 2013 [dostęp 2013-10-17] (ang.).
- Mélina Gazsi , Mort de la designer Andrée Putman à l'âge de 87 ans [online], lemonde.fr, 19 stycznia 2013 [dostęp 2013-10-17] (fr.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona internetowa Ecart International (fr. • ang.)