Andrzej Adryan

Andrzej Adryan
„Felek”
	pułkownik
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1903 ; Kotuszów
Data śmierci	30 października 1967
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Gwardia Ludowa; Ludowe Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania wrześniowa; powstanie warszawskie;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Adryan vel Adrian vel Adryjan^[1] ps. „Felek” (ur. 11 listopada 1903 w Kotuszowie, zm. 30 października 1967) – uczestnik kampanii wrześniowej, dowódca III Obwodu Gwardii Ludowej-Armii Ludowej, pułkownik Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 26 DP przy 18 pułku piechoty w Skierniewicach, następnie pracował jako technik włókienniczy w Łodzi i działał w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom.

Na podporucznika został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Końskie. Posiadał przydział w rezerwie do 72 pułku piechoty w Radomiu^[2].

W stopniu kapitana brał udział w wojnie obronnej 1939, następnie przebywał w obozie internowania na Łotwie. Po zajęciu Łotwy przez Armię Czerwoną działał w obozowym „Klubie Demokratycznym”. Jesienią 1941 został przerzucony wraz z grupą oficerów na teren okupowanej Polski jako pracownik wywiadu Armii Czerwonej. Na początku 1942 wstąpił w Piotrkowie do Polskiej Partii Robotniczej i GL. Od grudnia 1943 do czerwca 1944 był dowódcą III Obwodu GL–AL najpierw w stopniu majora, a od lutego 1944 podpułkownika. Od czerwca 1944 pracował w Sztabie Głównym AL^[3]. Podczas powstania warszawskiego dowodził grupą AL wchodzącą w skład żoliborskiego zgrupowania AL Jana Szaniawskiego, a następnie oddziału Teodora Kufla „Teocha”. Po 1945 służył w wojsku w stopniu pułkownika.

Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 20B-1-18)^[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1945)^[5]
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946)^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 64, 542 tu figuruje jako Andrzej Adryjan.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 64, 542.
↑ Praca zbiorowa 1975 ↓, s. 2.
↑ Juliusz Jerzy Malczewski: Cmentarz komunalny (dawny Wojskowy) na Powązkach. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1975, s. 37.
↑ AleksanderA. Mazur AleksanderA., Order Krzyża Grunwaldu: monografia historyczna, 2005 .
↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
Józef Bolesław Garas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942–1945, Warszawa 1971.
Praca zbiorowa: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: MON, 1975.
Edward Gronczewski, Walczyli o Polskę Ludową, Warszawa 1982.

[CITEREFRocznik_Oficerski_Rezerw193464,_542_tu_figuruje_jako_Andrzej_Adryjan-1] Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 64, 542 tu figuruje jako Andrzej Adryjan.

[CITEREFRocznik_Oficerski_Rezerw193464,_542-2] Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 64, 542.

[CITEREFPraca_zbiorowa19752-3] Praca zbiorowa 1975 ↓, s. 2.

[4] Juliusz Jerzy Malczewski: Cmentarz komunalny (dawny Wojskowy) na Powązkach. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1975, s. 37.

[5] AleksanderA. Mazur AleksanderA., Order Krzyża Grunwaldu: monografia historyczna, 2005 .

[6] M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]