Andrzej Czohara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Czohara
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1947
Opole

Zawód, zajęcie

radca prawny urzędnik państwowy

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Andrzej Czohara (ur. 14 stycznia 1947 w Opolu) – polski prawnik, specjalista prawa wyznaniowego, radca prawny, funkcjonariusz publiczny, współtwórca prawodawstwa wyznaniowego III Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie też pod kierunkiem prof. Michała Pietrzaka, na podstawie rozprawy pt. Ewolucja koncepcji państwa w doktrynie papiestwa (1878-1983) uzyskał w 1984 stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa wyznaniowego[1]. Pracę w administracji państwowej podjął w 1976 w Instytucie Administracji i Zarządzania Urzędu Rady Ministrów, gdzie pełnił kolejno stanowiska asystenta, starszego asystenta, a od 1986 adiunkta. W 1990 przeszedł w Urzędzie Rady Ministrów do pracy w Biurze do Spraw Wyznań, w którym pełnił kolejno funkcję dyrektora Zespołu Ogólnego Biura do Spraw Wyznań URM (1990-1995), p.o. Dyrektora Biura do Spraw Wyznań URM (1995-1996). W 1996 uzyskał wpis na listę radców prawnych w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Warszawie. Po utworzeniu Departamentu Wyznań Religijnych i Mniejszości Narodowych w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji zajmował w latach 1997–2006 stanowisko dyrektora tegoż Departamentu. Następnie w latach 2007–2012 był radcą ministra w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji (po reorganizacji: w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych). Był współautorem i uczestnikiem prac parlamentarnych nad ustawami z zakresu wolności sumienia i wyznania uchwalonych w latach 90[2].

Pełnił funkcję członka Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i Episkopatu Polski, Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i Polskiej Rady Ekumenicznej oraz współprzewodniczącego (ze strony państwowej) Komisji Regulacyjnej do Spraw Gmin Wyznaniowych Żydowskich[3].

W 1997 „za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej” został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[4], a w 2004 r. z takim samym uzasadnieniem Złotym Krzyżem Zasługi[5].

Był współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Prawa Wyznaniowego, we władzach którego pełnił funkcję członka Zarządu I kadencji[6], zaś w II kadencji jest przewodniczącym Komisji Rewizyjnej PTPW[7].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Stosunki państwo-kościół: Belgia – Francja – Hiszpania – Włochy, Warszawa 1994, ISBN 83-85479-61-9.
  • Dylematy wolności sumienia i wyznania w państwach współczesnych (współautor), Warszawa 1996, ISBN 83-7151-140-X.
  • Pro bono Reipublicae. Księga jubileuszowa Profesora Michała Pietrzaka (redaktor naukowy wspólnie z P. Boreckim i T.J. Zielińskim), Warszawa 2009, ISBN 978-83-7620-262-4.
  • Ustawa o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Polsce. Komentarz (współautor z Tadeuszem J. Zielińskim), Warszawa 2012 ISBN 978-83-264-1666-8.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. P. Borecki, Doktorzy wypromowani przez prof. zw. dr hab. Michała Pietrzaka, [w:] Pro bono Reipublicae. Księga jubileuszowa Profesora Michała Pietrzaka, red. P. Borecki, A. Czohara, T.J. Zieliński, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7620-262-4, s. 31.
  2. Dane biograficzne zamieszczone na s. 4 okładki publikacji: Ustawa o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Polsce. Komentarz (współautor z T.J. Zielińskim), Warszawa 2012 ISBN 978-83-264-1666-8.
  3. Komisja Wspólna Przedstawicieli Rządu Rzeczypospolitej Polskiej i Konferencji Episkopatu Polski w archiwaliach z lat 1989–2010, red. P. Borecki, Cz. Janik, Warszawa 2011, s. 27–29 ISBN 978-83-7666-087-5.
  4. M.P. z 1997 r. Nr 5, poz. 67 ust. 48.
  5. M.P. z 2004 r. Nr 11, poz. 222 ust. 95.
  6. Informacja na witrynie Polskiego Towarzystwa Prawa Wyznaniowego (dostęp: 28 czerwca 2014 r.).. [dostęp 2014-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 maja 2014)].
  7. Informacja na witrynie Polskiego Towarzystwa Prawa Wyznaniowego (dostęp: 28 czerwca 2014 r.).. [dostęp 2014-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 maja 2014)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]