Andrzej Orłowski

Andrzej Orłowski
Data i miejsce urodzenia	14 września 1957 ; Kraków
Narodowość	polska
Alma Mater	Politechnika Krakowska
Dziedzina sztuki	architektura; Ilustracja

Andrzej Orłowski (ur. 14 września 1957 w Krakowie) – polski architekt, ilustrator. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej

Życiorys

W 1991 prezentował pracę dyplomową na Biennale Architektury w Wenecji

Laureat wyróżnienia w międzynarodowym konkursie ICOMOS oraz czterech nominacji w konkursie „Architektura Zakopanego na przełomie wieków” na najlepszy obiekt architektoniczny wybudowany w latach 1990–2002.

Członek Małopolskiej Izby Architektonicznej; Komisji Planu Zagospodarowania Przestrzennego w Poroninie 1994-1998, Miejskiej Komisji Urbanistyki i Architektury w Zakopanem 1995-1996, Gminnej Komisji Urbanistyki i Architektury w Poroninie 1996-. Inspektor 1991-1996, a następnie naczelnik 1996-1998 Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miasta Zakopane 1991-1996.

Autor artykułów w „Tygodniku Podhalańskim” i „W kręgu wodzów”.

Członek Związku Harcerstwa Polskiego (komendant kursów zastępowych oraz obozów letnich i zimowych).

Taternik, alpinista, uprawia czynnie narciarstwo ski-tourowe.

Instruktor harcerski, założyciel, pierwszy i obecny komendant Taternickiego Klubu Harcerzy^[1]; organizator i komendant harcerskich obozów wspinaczkowych i wypraw w Piryn, Riłę, Dolomity, Alpy Centralne, Góry Skandynawskie, Andy.

W Andach dokonał między innymi wejścia na: Ramada Sur (6200 m), Aconcagua (6955 m), Mercedario (6770 m), a także na inne szczyty 6- i 5-tysięczne w Andach Centralnych i Cordyliera Blanca.

Wytyczył nowe drogi wspinaczkowe w Romsdal (Norwegia) i Pirynie (Bułgaria).

W marcu 2002 w trakcie wycieczki ski-tourowej zasypany w lawinie w Dolinie Staroleśnej w Tatrach Wysokich, spędził pod śniegiem kilkadziesiąt minut.

Mieszka w Murzasichlu, Gmina Poronin.

Ważniejsze osiągnięcia architektoniczne

(we współpracy z arch. Maciejem Krawczyńskim), m.in.:

projekt architektoniczny modernizacji ul. Krupówki z otwarciem potoku („oczko wodne”) w Zakopanem
projekt remontu konserwatorskiego willi „Witkiewiczówka” na Antałówce
projekt koncepcyjny olimpijskiego ośrodka radiowo-telewizyjnego w Zakopanem
projekt koncepcyjny rozbudowy Dyrekcji i Muzeum TPN w Zakopanem
projekt karczmy „Kmicic” przy ul. Grunwaldzkiej w Zakopanem
projekt karczmy „Przy Młynie” przy ul. Droga na Bystre w Zakopanem
projekt rezydencji Beniamina Laroux w New Jersey
projekt koncepcyjny biurowca Vinci Office Center w Krakowie
projekt koncepcyjny hali wystawienniczo-handlowej B. Controls w Balicach
projekt architektoniczny wnętrza sali ekspozycyjnej przyrody ożywionej w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem.

Inne

Ilustrator książki Marka Kudasiewicza Obrzędowy Piec^[2].

Przypisy

↑ TKH, Taternicki Klub Harcerzy | Facebook, facebook.com, 2016 [dostęp 2016-09-01].
↑ MarekM. Kudasiewicz MarekM., Obrzędowy piec: zwyczaje, obrzędy, tradycje harcerskie, Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1987, ISBN 83-203-2708-3 .

Bibliografia

Słownik Biograficzny „Podhalanie” II tom – Elżbieta Chodurska, Agata i Zbigniew Judyccy, Vaudricourt – Zakopane 2007
Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000 (hasło Taternicki Klub Harcerzy, autor Janusz Wojtycza).
„n.p.m.” – Magazyn Turystyki Górskiej, nr 01/2002 – Na szlaku, Wyżej niż kondory – historia TKH (Mariusz Sambor).
Hufiec ZHP Kraków-Krowodrza – archiwum.

Linki zewnętrzne

Słownik Biograficzny „Podhalanie”. podhalanie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-12)].
Encyklopedia Krakowa. krakow.tatko41.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Nagroda Budowa Roku 2010 dla Centrum Biurowe VINCI w Krakowie

[1] TKH, Taternicki Klub Harcerzy | Facebook, facebook.com, 2016 [dostęp 2016-09-01].

[2] MarekM. Kudasiewicz MarekM., Obrzędowy piec: zwyczaje, obrzędy, tradycje harcerskie, Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1987, ISBN 83-203-2708-3 .

[1]

[2]