Andrzej Pstrokoński
| Data i miejsce urodzenia |
28 czerwca 1936 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci |
24 grudnia 2022 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
90 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Aktywność |
1954–1970 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Andrzej Stefan Pstrokoński (ur. 28 czerwca 1936 w Warszawie, zm. 24 grudnia 2022) – polski koszykarz, olimpijczyk, trener koszykarski i polityk.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Reprezentant Polski podczas igrzysk olimpijskich w Rzymie w 1960 oraz igrzysk olimpijskich w Tokio w 1964. Pięciokrotnie występował na ME: w 1957, 1959, 1961, 1963 i 1965. W kadrze narodowej występował w latach 1956–1966. W tym czasie wziął udział w 200 spotkaniach, notując na swoim koncie 1009 punktów.
W sezonie 1960/1961 ustanowił rekord kariery, zdobywając w wygranym (106:81) meczu o mistrzostwo Polski z Lechem Poznań – 43 punkty[1].
Znajdował się w składzie Legii Warszawa, kiedy ta podejmowała gwiazdy NBA – 4 maja 1964[2]. W zespole All-Stars znajdowali się wtedy: Bill Russell, Bob Pettit, Oscar Robertson, Tom Heinsohn, Jerry Lucas, Tom Gola, Bob Cousy, K.C. Jones, czyli dziś sami członkowie Galerii Sław Koszykówki[2]. W spotkaniu tym zdobył 11 punktów, występując na parkiecie przez cały mecz wraz z Jerzym Puskunem, Januszem Wichowskim, Tadeuszem Suskim i Stanisławem Olejniczakiem[2]. Drużyna z Warszawy przegrała to spotkanie 76:96[2]. Różnica punktów okazała się najniższą spośród wszystkich pięciu drużyn, które rywalizowały z NBA All-Stars.
W decydującym meczu sezonu 1968/1969, Legii z Wybrzeżem Gdańsk, na dwie sekundy przed końcem czasu gry zdobył zwycięskie punkty, przesądzające o mistrzostwie Polski swojego zespołu[3].
W latach 1968–1971 trener kobiecej reprezentacji Polski, w okresie 1971–1975 drużyny warszawskiej Legii oraz reprezentacji męskiej między 1976 a 1977 rokiem. Od 1980 był członkiem zarządu PZKosz.
_01.jpg)
Został działaczem Krajowej Partii Emerytów i Rencistów. Z jej ramienia bezskutecznie kandydował w 2006 i 2010 do sejmiku województwa mazowieckiego oraz w 2011 (z listy SLD) do Sejmu. W 2009 zasiadł w prezydium KPEiR, a 19 kwietnia 2012 objął funkcję sekretarza generalnego tej partii.
W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].
Zmarł 24 grudnia 2022 roku. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[5].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie[6], o ile nie zaznaczono inaczej.
Klubowe[edytuj | edytuj kod]
6-krotny mistrz Polski (1957, 1960, 1961, 1963, 1966, 1969)
Wicemistrz Polski:
Brązowy medalista mistrzostw Polski (1962)- 2-krotny zdobywca Pucharu Polski (1968, 1970)
- 2-krotny finalista pucharu Polski (1957, 1959)
- Uczestnik Pucharu Saporty (1969)
Reprezentacja[edytuj | edytuj kod]
- Wicemistrz Europy (1963 – Wrocław)
- Brązowy medalista mistrzostw Europy (1965 – Moskwa)
- Zdobywca Pucharu Narodów (1966 – Francja)[7]
- Uczestnik:
- Powołany do składu reprezentacji Europy w 1964
Trenerskie[edytuj | edytuj kod]
- Finalista pucharu Polski mężczyzn (1972)
- Brąz mistrzostw Europy kobiet (1968)
- Uczestnik mistrzostw Europy kobiet (1968, 1970 – 6. miejsce)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Pstrokoński: Kosz Pełen Wrażeń. Warszawa: Fundacja na rzecz Historii Polskiego Sportu, 2017, s. 414. ISBN 978-83-942470-3-4.
- ↑ a b c d Historia: Jedną piątką przeciwko gwiazdom NBA. legionisci.com, 11 lutego 2013. [dostęp 2022-06-28].
- ↑ Legia mistrzem. „Trybuna Robotnicza”, s. 4, Nr 64 z 17 marca 1969.
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 8, poz. 143.
- ↑ Marcin Szymczyk: Pogrzeb Andrzeja Pstrokońskiego. legia.net, 2022-12-29. [dostęp 2023-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-03)].
- ↑ Historia: Ponad 1000 meczów Andrzeja Pstrokońskiego w Legii!. legionisci.com, 20 października 2010. [dostęp 2022-06-28].
- ↑ Marek Cegliński, Łukasz Cegliński, Dariusz Pawłowski: Zieloni kanonierzy. Pruszków: MC Media Marek Cegliński, 2016, s. 172. ISBN 978-83-946433-0-0.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Łaszkiewicz: Polska koszykówka męska 1928–2004. Inowrocław: Wydawnictwo Pozkal, 2004. ISBN 83-89390-20-5. OCLC 749833294.
- Marek Cegliński, Łukasz Cegliński, Dariusz Pawłowski: Zieloni kanonierzy. Pruszków: MC Media Marek Cegliński, 2016. ISBN 978-83-946433-0-0.
- Sylwetka na portalu PLK History.
- Profil na stronie PKOl. olimpijski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)].
- Koszykarze Legii Warszawa
- Koszykarze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1960
- Koszykarze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Politycy Krajowej Partii Emerytów i Rencistów
- Polscy koszykarze na igrzyskach olimpijskich
- Polscy olimpijczycy (Rzym 1960)
- Polscy olimpijczycy (Tokio 1964)
- Polscy trenerzy koszykarscy
- Reprezentanci Polski w koszykówce mężczyzn
- Selekcjonerzy reprezentacji Polski w koszykówce kobiet
- Selekcjonerzy reprezentacji Polski w koszykówce mężczyzn
- Trenerzy koszykarzy Legii Warszawa
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Urodzeni w 1936
- Zmarli w 2022