Andrzej Sołtan (muzealnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Sołtan
Ilustracja
Andrzej Sołtan (2023)
Pełne imię i nazwisko

Andrzej Zygmunt Sołtan

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1941
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk, varsavianista, muzealnik

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Andrzej Zygmunt Sołtan (ur. 16 lutego 1941 w Warszawie) – polski historyk, doktor, varsavianista i muzealnik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1963 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Do 1970 pracował w Muzeum Historycznym m. st. Warszawy. Od 1970 do 1974 w ramach stypendium doktoranckiego był pracownikiem Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. Następnie był kustoszem w Muzeum Woli, a w latach 1976−1982 jego kierownikiem[1][2]. Od 1982 do 1990 był dyrektorem Biura Reklamy, Targów i Wystaw w Towarzystwie Handlu Zagranicznego „In-terpegro” w Warszawie. Później został starszym kustoszem i od 1995 do 2014 wicedyrektorem ds. merytorycznych oraz koordynatorem Wydziału Naukowo-Badawczego Muzeum Historycznego m.st. Warszawy[1]. W 2013 został przewodniczącym Zespołu Nazewnictwa Miejskiego przy Biurze Kultury m.st. Warszawy.

Jest członkiem m.in.: od 1998 Komisji Kwalifikacyjnej Państwowego Rejestru Muzeów, Towarzystwa Opieki nad Zabytkami (gdzie był prezesem Oddziału Warszawskiego i członkiem Zarządu Głównego w latach 2004−2010), Towarzystwa Miłośników Historii w Warszawie (gdzie od 2003 jest członkiem Zarządu), Stowarzyszenia Muzealników Polskich (którego był współzałożycielem, prezesem Oddziału Mazowieckiego i sekretarzem generalny SMP w latach 1999−2005, prezes Stowarzyszenia w latach 2005−2011, później członkiem honorowy SMP)[3]. Był organizatorem lub współorganizatorem wielu konferencji i sesji naukowych, a także wykładowcą na kursach i szkoleniach.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z historyczką Małgorzatą Dubrowską-Sołtan (ur. 1944)[4], z którą ma córkę Aleksandrę Sołtan-Lipską (ur. 1973), która jest varsavianistką, historyczką[3].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Jest autorem artykułów, które zostały opublikowane w takich pismach jak: „Almanach Muzealny” „Biuletyn Numizmatyczny”, „Kolekcjoner Polski”, „Kronika Warszawy”, „Mówią Wieki”, „Rocznik Warszawski”, „Spotkania z Zabytkami”, „Stolica”, „Wiedza i Życie”, „Zeszyty wolskie”, „Z otchłani wieków”; autorem haseł i biogramów w słownikach i encyklopediach, m.in.: „Polskim Słowniku Biograficznym”, „Encyklopedii historii Polski”, „Encyklopedii Warszawy” z 1975 i 1994); redaktorem współautorem wielu folderów i katalogów muzealnych[1], oraz publikacji książkowych:

  • Lutnictwo (Warszawa 1978),
  • Rzemiosło Artystyczne Minterów 1828–1881 (Warszawa 1987, wraz z M. Dubrowską),
  • Powązkowskie medaliony i plakiety portretowe (Warszawa 1992, wraz z M. Dubrowską; publikacja otrzymała w 1992 nagrodę varsavianistyczną Towarzystwa Miłośników Historii[5]),
  • Warszawa wczoraj (Gliwice 1998),
  • Brązownictwo warszawskie w XIX i XX w. (Warszawa 1999, wraz z M. Dubrowską),
  • Warszawa stolica państwa polskiego (Warszawa 1999),
  • Warszawa − ostatnie spojrzenie. Niemieckie fotografie lotnicze sprzed sierpnia 1944 (Warszawa 2004, wraz z M. Barańskim),
  • Sokrat Starynkiewicz, Dzienniki 1887-1897 („Biblioteka Warszawska”, Warszawa 2005, opracowanie),
  • Kamienica Bornbachowska (Warszawa 2006),
  • Warszawa i okolice (Proszówki−Warszawa 2009)
  • Historia Warszawy (Warszawa 2017, wydanie VI poprawione i uzupełnione, wraz z M. Drozdowskim i A. Zahorskim)[1][6][7].

W latach 2005−2012 był redaktorem prowadzącym serii wydawanej przez Muzeum Historyczne m.st. Warszawy „Biblioteka Warszawska”, która w 2009 została wyróżniona nagrodą KLIO[1].

Wystawy[edytuj | edytuj kod]

Był autorem, współautorem lub kuratorem około 30 ekspozycji muzealnych czasowych i stałych, m.in.:

  • 7 wieków i 20 lat Warszawy (1965),
  • 400 lat drukarstwa warszawskiego (1975),
  • Warszawska firma brązownicza „Bracia Łopieńscy” (1978),
  • Warszawskie rzemiosło dawniej i dziś (1979),
  • Warszawska fabryka Minterów 1828−1881 (1987),
  • Od guzika do pomnika. Brązownictwo warszawskie XIX i XX w. (1996),
  • SanktPetersburg i Warszawa na przełomie XIX i XX w. Początki nowoczesnej infrastruktury miejskiej (1999),
  • Heroldia Królestwa Polskiego (2001),
  • Stare Miasto w Warszawie – pomnik światowego dziedzictwa kulturalnego (2002),
  • Olimpijskie konkursy sztuki 1912−1948 (2004),
  • 70 lat Muzeum Historycznego m.st. Warszawy (2006)[8].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Judycki,Skoczek 2015 ↓, s. 394.
  2. Mórawski 1999 ↓, s. 6.
  3. a b c Judycki,Skoczek 2015 ↓, s. 395.
  4. Judycki,Skoczek 2015 ↓, s. 314.
  5. Judycki,Skoczek 2015 ↓, s. 315.
  6. Sołtan, Andrzej (1941-). bn.org.pl. [dostęp 2020-02-15]. (pol.).
  7. Andrzej Sołtan. koszykowa.pl. [dostęp 2020-02-15]. (pol.).
  8. Judycki,Skoczek 2015 ↓, s. 394-395.
  9. M.P. z 2007 r. nr 26, poz. 281.
  10. Medale i odznaczenia dla osób zasłużonych dla kultury. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-02-15]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Judycki, Tadeusz Skoczek. Materiały do słownika biograficznego Mazowieccy muzealnicy. „Niepodległość i pamięć”, s. 299–421, 2015. 
  • Karol Mórawski. W dwudziestolecie Muzeum Woli. „Zeszyty wolskie”, s. 5–24, 1999.