Przejdź do zawartości

André Navarra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
André Navarra
ilustracja
Imię i nazwisko

André-Nicolas Navarra

Data i miejsce urodzenia

13 października 1911
Biarritz

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

31 lipca 1988
Siena

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

wiolonczelista

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)

André-Nicolas Navarra[1] (ur. 13 października 1911 w Biarritz, zm. 31 lipca 1988 w Sienie[1][2]) – francuski wiolonczelista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył konserwatorium w Tuluzie[2], następnie studiował w Konserwatorium Paryskim, gdzie był uczniem Julesa-Leopolda Loeba (wiolonczela) i Charlesa Tournemire’a (kameralistyka)[1][2]. Studia ukończył w 1927 roku z I nagrodą[2]. W latach 1928–1935 występował jako członek Quatuor Krettly[2]. W 1931 roku zadebiutował jako solista w Concerts Colonne w Paryżu pod batutą Gabriela Piernégo[2]. W 1937 roku w Austrii zdobył I nagrodę na międzynarodowym konkursie muzycznym w Wiedniu[2]. Koncertował w krajach europejskich, na kontynencie amerykańskim oraz w Australii[2]. Od 1949 do 1979 roku był wykładowcą Konserwatorium Paryskiego[2]. Gościnnie wykładał we Włoszech w Accademia Musicale Chigiana w Sienie oraz w Niemczech w Nordwestdeutsche Musikakademie w Detmold[1][2]. Był pierwszym wykonawcą koncertów wiolonczelowych André Joliveta (1962) i Henri Tomasiego (1970)[1].

Odznaczony orderem kawalera Legii Honorowej oraz kawalerią Orderu Sztuki i Literatury[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2573. ISBN 0-02-865529-X.
  2. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 18. ISBN 978-83-224-0808-7.