Aniela Krzywoń

Aniela Krzywoń
	szeregowa
Data i miejsce urodzenia	27 kwietnia 1925 ; Puźniki, Polska
Data i miejsce śmierci	12 października 1943 ; Lenino, ZSRR
	Przebieg służby
Lata służby	od 29 maja 1943
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, ; bitwa pod Lenino
	Odznaczenia
	;

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 30 wrz 2014, była oparta na tej wersji.

Plik:Medal Aniela Krzywoń awers.jpg

Medal okolicznościowy z wizerunkiem Anieli Krzywoń (awers)

Plik:Medal Aniela Krzywoń rewers.jpg

(rewers)

Aniela Krzywoń (ur. 27 kwietnia 1925 w miejscowości Puźniki w powiecie buczackim w województwie tarnopolskim, zm. 12 października 1943 pod Lenino) – żołnierz ludowego Wojska Polskiego, pierwsza Polka, która otrzymała tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.

Życiorys

Aniela Krzywoń pochodziła z rodziny o tradycjach patriotycznych, jej ojciec Tadeusz, walczył w Legionach, a także w kampanii wrześniowej. W 1940 rodzina Krzywoniów została deportowana w głąb ZSRR, do wsi Jakutino w rejonie Szytkina w obwodzie irkuckim. Później rodzinę przeniesiono do Kańska w Kraju Krasnojarskim, gdzie Aniela rozpoczęła pracę w zakładach mięsnych.

29 maja 1943 wstąpiła jako ochotnik do ludowego Wojska Polskiego, gdzie otrzymała przydział do 2 kompanii fizylierek, 1 Samodzielnego Batalionu Kobiecego. Podczas bitwy pod Lenino Anielę przydzielono do oddziału ochrony sztabu 1 Dywizji Piechoty, z zadaniem ochrony ciężarówki z dokumentami sztabowymi. Samochód trafiony niemiecką bombą lotniczą stanął w płomieniach. Aniela Krzywoń, nie zważając na płomienie oraz ostrzał wroga, uratowała z ciężarówki skrzynię z dokumentami i dwóch rannych, sama zaś zginęła w pożarze.

Za swój czyn została pośmiertnie odznaczona Orderem Virtuti Militari V klasy, tytułem Bohatera Związku Radzieckiego i Medalem Złotej Gwiazdy oraz Orderem Lenina. Pochowana na polskim cmentarzu wojskowym w Lenino.

Upamiętnienie

Jej imię noszą ulice w wielu miastach Polski, m.in. w: Bielsku-Białej, Krakowie, Łodzi, Nowej Dębie, Skierniewicach, Szczecinie, Warszawie, Zabrzu, Zielonej Górze oraz za granicą w Rosji w Kańsku na Syberii^[1]. W okresie PRL jej imieniem nazwano wiele szkół (np. w Legnickim Polu, gdzie w okolicznej miejscowości Mikołajowice mieszka jej brat), drużyn harcerskich i gromad zuchowych.

5 stycznia 1985 roku, w syberyjskim mieście Kańsk, odsłonięto pomnik Anieli Krzywoń^[2].

↑ Tadeusz Dybeł, Głos Radziszowa nr 11, V 2001 [1] (dostęp 23 stycznia 2011)
↑ Tomasz Honkisz. Kronika. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3/1985. s. 303-304.

Bibliografia

Jan Karaskiewicz, Edward Pawłowski, Fizylierka Aniela Krzywoń, Wydawnictwo MON, Warszawa 1988
http://memorial.krsk.ru/Public/90/950401.htm Н.Чернюк. От землянки ссыльных к землянке фронтовой. Tekst z czasopisma Красноярский рабочий, Krasnojarsk, 01.04.1995

Linki zewnętrzne

Podobizna Anieli Krzywoń

[1] Tadeusz Dybeł, Głos Radziszowa nr 11, V 2001 [1] (dostęp 23 stycznia 2011)

[WPH3/1985-2] Tomasz Honkisz. Kronika. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3/1985. s. 303-304.

[1]

[2]