Anna Sobecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Sobecka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1951
Piotrków Kujawski

Zawód, zajęcie

polityk, nauczycielka

Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Stanowisko

posłanka na Sejm III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji (1997–2019)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Odznaczenia
Dama Orderu Grobu Świętego
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Anna Elżbieta Sobecka z domu Stramowska (ur. 27 marca 1951 w Piotrkowie Kujawskim) – polska polityk, nauczycielka, była spikerka Radia Maryja, posłanka na Sejm III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie, działalność zawodowa i społeczna[edytuj | edytuj kod]

W 1988 ukończyła studia chemiczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1997 została absolwentką katolickiego podyplomowego studium dziennikarstwa, a w 2002 studiów podyplomowych z kształcenia dorosłych na UMK[1].

Od 1969 do 1970 była referentką w wydziale zdrowia powiatowej rady narodowej. Następnie pracowała jako analityk medyczny m.in. w Wojewódzkim Szpitalu Zakaźnym i Szpitalu Wojskowym. W latach 1986–1988 była asystentką w Przemysłowym Specjalistycznym Zespole Opieki Zdrowotnej, po czym pracowała jako nauczycielka. W latach 1990–1994 pełniła funkcje dyrektorskie w Medycznym Studium Zawodowym w Toruniu. Od pierwszej połowy lat 90. związana z Radiem Maryja, gdzie zaczynała pracę jako lektorka, później była członkinią Krajowego Sekretariatu SOS dla Radia Maryja. Została damą Zakonu Rycerzy Grobu Bożego w Jerozolimie i członkinią Funduszu Ochrony Życia Diecezji Toruńskiej. W latach 1995–1998 kierowała Stowarzyszeniem Rodzin Katolickich w diecezji toruńskiej. Uzyskała uprawnienia instruktorki naturalnego planowania rodziny według metody Josefa Rötzera. Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach środowiska skupionego wokół Tadeusza Rydzyka[2].

W latach 1997–2001 sprawowała mandat posłanki III kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. Odeszła z klubu razem z m.in. Janem Łopuszańskim i wraz z nim współtworzyła Porozumienie Polskie[3]. Pod koniec kadencji pozostawała niezrzeszona. W lutym 1999 razem z innymi posłami PP zagłosowała przeciwko ratyfikacji traktatu północnoatlantyckiego[4]. Była następnie posłanką IV i V kadencji z listy Ligi Polskich Rodzin (otrzymywała kolejno 18 457 i 13 761 głosów). W 2004 z jej ramienia kandydowała bezskutecznie do Parlamentu Europejskiego (otrzymała 36 609 głosów). We wrześniu 2006 weszła w skład klubu parlamentarnego Ruch Ludowo-Narodowy, a w grudniu tego samego roku wstąpiła do koła poselskiego Ruch Ludowo-Chrześcijański. W 2006 z rekomendacji klubu parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości zasiadła w radzie programowej TVP, delegowana do tego gremium również na inne kadencje[5][6].

W lutym 2007 uczestniczyła w powołaniu partii Ruch Ludowo-Narodowy. W V kadencji Sejmu kierowała Komisją Rodziny i Praw Kobiet, zasiadała też w Komisji Kultury i Środków Przekazu. Od 2006 do 2007 była delegatką do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Była autorką pomysłu o dodatkowym opodatkowaniu obywateli nieposiadających dzieci, a także pensji dla matek, które zrezygnowały z pracy na rzecz wychowania dzieci, a także zwolnienia z podatków rodzin wielodzietnych[7]. W kwietniu 2006 zaproponowała stworzenie definicji pornografii, co miałoby pozwolić na jej zakazanie[8].

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz czwarty uzyskała mandat poselski. Kandydując z listy PiS (z rekomendacji RLN) w okręgu toruńskim, otrzymała 15 180 głosów. W 2009 bez powodzenia kandydowała z listy Libertas do Parlamentu Europejskiego (otrzymała 3052 głosy)[9]. W styczniu 2011 została ponownie delegatką do ZPRE[10]. W następnym miesiącu wstąpiła do PiS[11].

W wyborach parlamentarnych w tym samym roku została ponownie wybrana z listy tej partii do Sejmu, otrzymując 6990 głosów[12]. W 2015 ponownie z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję (dostała 16 269 głosów)[13]. W 2019 nie została ponownie wybrana[14].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Córka Stanisława i Ewy. Jest mężatką, ma dwoje dzieci.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2024-03-01].
  2. ↑ Magdalena Chrzczonowicz: Karczewski: „Rydzyk nie jest politykiem, jest wspaniałym człowiekiem”. oko.press, 7 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-07].
  3. ↑ Przeciw integracji z Unią. rp.pl, 26 listopada 1999. [dostęp 2015-06-04].
  4. ↑ Roch Kowalski, Łukasz Mężyk: Posłanka PiS 20 lat temu głosowała przeciw wejściu Polski do NATO. Dziś nie chce o tym rozmawiać. 300polityka.pl, 15 marca 2019. [dostęp 2022-02-26].
  5. ↑ KRRiT wybrała nowe rady programowe TVP i TV Polonia. wirtualnemedia.pl, 17 listopada 2010. [dostęp 2015-06-04].
  6. ↑ Pierwsze posiedzenie nowej Rady Programowej TVP S.A.. tvp.pl, 28 kwietnia 2021. [dostęp 2021-07-16].
  7. ↑ Jacek Hołub: Sobecka żąda pensji dla matek. gazeta.pl, 7 marca 2007. [dostęp 2015-06-04].
  8. ↑ Posłowie chcą definicji pornografii w KK. wyborcza.pl, 28 kwietnia 2006. [dostęp 2015-06-04].
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2015-06-04].
  10. ↑ Profil na stronie Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).
  11. ↑ Anna Sobecka wstąpiła do PiS. Bo odeszła frakcja Kluzik-Rostkowskiej. gazeta.pl, 9 lutego 2011. [dostęp 2015-06-04].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-04].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  14. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anna_Sobecka&oldid=73034415”