Antoni Wereszczyński (oficer)
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1890 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 września 1953 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1923–1953 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1 Grupa Artylerii |
Stanowiska |
oficer sztabu |
Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa |
Odznaczenia | |
|
Antoni Wereszczyński (ur. 17 grudnia 1890 w Winnikach, zm. 4 września 1953 w Warszawie) – oficer artylerii Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, pułkownik ludowego Wojska Polskiego. Mianowany pośmiertnie generałem brygady.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 17 grudnia 1890 roku w Winnikach, pow. lwowski jako syn Marcelego[1]. W Wojsku Polskim od listopada 1918. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919–1920. Zweryfikowany po wojnie w stopniu kapitana sł. st. art. ze starszeństwem od 1 czerwca 1919. W 1923 pełnił służbę w 22 pułku artylerii polowej w Rzeszowie[2]. W następnym roku służył w Oddziale Szkolnym Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów, pozostając oficerem nadetatowym 22 pap[3]. Cztery lata później dowodził I dywizjonem 1 pułku artylerii polowej Legionów w Wilnie[4]. W 1932 roku pełnił służbę w dowództwie 1 Grupy Artylerii w Warszawie na stanowisku oficera sztabu[5]. W czerwcu 1934 roku, po awansie na podpułkownika, wyznaczony został na stanowisko zastępcy dowódcy 14 pułku artylerii lekkiej w Poznaniu[6]. Od grudnia 1937 roku do listopada 1938 roku dowodził 11 dywizjonem artylerii konnej w Bydgoszczy.
Do mobilizacji, w sierpniu 1939 roku, dowodził 25 pułkiem artylerii lekkiej w Kaliszu[7], a następnie objął stanowisko dowódcy artylerii dywizyjnej 25 Dywizji Piechoty[8].
W kampanii wrześniowej walczył nad Bzurą i w obronie Warszawy[9]. Po kapitulacji stolicy, w niemieckiej niewoli, w Oflagu Marburg.
W 1945 roku wrócił do Polski i przyjęty został do Wojska Polskiego. Od 1 września 1946 pełnił służbę na stanowisku okręgowego inspektora artylerii w Dowództwie Łódzkiego Okręgu Wojskowego, a od 11 grudnia 1946 do 1948 na stanowisku okręgowego inspektora artylerii w Dowództwie Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy[10][11]. Zamordowany 4 września 1953 w Głównym Zarządzie Informacji w Warszawie. Grób symboliczny znajduje się w Kwaterze „Na Łączce” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Awanse
[edytuj | edytuj kod]- kapitan – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919;
- major – 18 lutego 1928 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 10. lokatą w korpusie oficerów artylerii;
- podpułkownik – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1934 w korpusie oficerów artylerii
- pułkownik[potrzebny przypis]
- generał brygady – 2 maja 2019 (pośmiertnie)[12]
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 14266
- Krzyż Niepodległości (2 sierpnia 1931)[13]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[14]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (24 maja 1929)[15]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka Pamiątkowa Artylerii Konnej[16]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych
- Medal Zwycięstwa (Médaille interalliée)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-05-30] .
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 757, 819.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 678, 743, 1373.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 375, 457.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 182, 498.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 149.
- ↑ Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918–1939, s. 249.
- ↑ Piotr Bauer i Bogusław Polak, Armia „Poznań”..., s. 478.
- ↑ Ludwik Głowacki, Obrona Warszawy..., s. 342.
- ↑ Jarno 2014 ↓, s. 268.
- ↑ Tadeusz Pióro, Armia ze skazą..., s. 72.
- ↑ M.P. z 2019 r. poz. 621
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 302 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
- ↑ na podstawie fotografii
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ludwik Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1985, wyd. V, ISBN 83-11-07109-8.
- Witold Jarno. Samodzielne jednostki artylerii Wojska Polskiego w latach 1945–1949 – organizacja, dyslokacja i wyposażenie. „Piotrkowskie Zeszyty Historyczne”. 15, 2014. Piotrków Trybunalski: Filia Instytutu Historii Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. ISSN 2081-2663.
- Tadeusz Pióro, Armia ze skazą. W Wojsku Polskim 1945–1968 (wspomnienia i refleksje), „Czytelnik”, Warszawa 1994, wyd. I.
- Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918–1939, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974.
- Piotr Bauer i Bogusław Polak, Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1983, ISBN 83-210-0385-0.
- Dowódcy 11 Dywizjonu Artylerii Konnej
- Kombatanci mianowani generałami Wojska Polskiego III Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Winnikach
- Obrońcy Warszawy (1939)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Odznaką Pamiątkową Więźniów Ideowych
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 1 Pułku Artylerii Lekkiej Legionów
- Oficerowie 14 Wielkopolskiego Pułku Artylerii Lekkiej
- Oficerowie 22 Pułku Artylerii Lekkiej (II RP)
- Oficerowie 25 Pułku Artylerii Lekkiej
- Oficerowie artylerii Wojska Polskiego 1943–1989
- Oficerowie ludowego Wojska Polskiego – ofiary represji politycznych w Polsce Ludowej 1944–1956
- Podpułkownicy artylerii II Rzeczypospolitej
- Pułkownicy ludowego Wojska Polskiego
- Uczestnicy bitwy nad Bzurą (1939)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1890
- Zmarli w 1953