Antylopowiec
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Hippotragus[1] | |
| Sundevall, 1845[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – samiec antylopowca szablorogiego (H. niger) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj |
antylopowiec |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Antilope equina É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803 | |
| Synonimy | |
| Gatunki | |
|
zobacz opis w tekście | |
Antylopowiec[11] (Hippotragus) – rodzaj ssaka z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[12][13][14].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 175–219 cm, długość ogona 44–75 cm, wysokość w kłębie 126–145 cm, długość ucha 23–38 cm, długość tylnej stopy 51–55 cm; masa ciała samic 160–280 kg, samców 165–300 kg[13]. Wzór zębowy: I C P M (x2) = 32[13].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Egocerus (Aegocera, Aigocerus, Oegocerus, Aegocerus, Aegocoerus): gr. αιξ aix, αιγος aigos „koza, kozioł”; κερας keras, κερατος keratos „róg”[15]. Gatunek typowy: †Antilope leucophaea Pallas, 1766.
- Hippotragus: gr. ἱππος hippos „koń”; τραγος tragos „kozioł”[16].
- Ozanna: najprawdopodobniej rodzima nazwa[17]. Gatunek typowy: Aigocerus niger W.C. Harris, 1838.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[12][11]:
- Hippotragus equinus (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803) – antylopowiec koński
- Hippotragus leucophaeus (Pallas, 1766) – antylopowiec modry – takson wymarły
- Hippotragus niger (W.C. Harris, 1838) – antylopowiec szablorogi
- Hippotragus roosevelti (Heller, 1910)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hippotragus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ C.J. Sundevall. Öfversigt af däggdjursordningen Pecora. „Öfversigt af Kongl. Vetenskaps-akademiens forhandlingar”. 2 (3), s. 31, 1845 (łac.).
- ↑ a b Anonim. Opinion 109. Suspension of Rules for Hippotragus 1846. „Opinions and declarations rendered by the International Commission on Zoological Nomenclature”. 1B, s. 414, 1958 (ang.).
- ↑ A.G. Desmarest: Mammalogie, ou, Description des espèces de mammifères. Cz. 2. Paris: Chez Mme. Veuve Agasse, imprimeur-libraire, 1822, s. 475, seria: Encyclopédie méthodique. (fr.)
- ↑ A.A. Berthold: Latreille’s natürliche Familien der Thierreichs aus dem Französischen mit Anmerkungen und Zusätzen. Weimar: Landes-Industrie Comptoir, 1827, s. 61. (niem.)
- ↑ C.H. Smith: Synopsis of the species of the class Mammalia. W: G. Cuvier & E. Griffith (red.): The animal kingdom: arranged in conformity with its organization. Cz. 5. London: G.B. Whittaker, 1827, s. 324. (ang.)
- ↑ R.-P. Lesson: Nouveau tableau du règne animal: mammifères. Paris: A. Bertrand, 1842, s. 179. (fr.)
- ↑ J.A. Wagner: Supplementband. W: J.Ch.D. von Schreber: Die Säugthiere in Abbildungen nach der Natur, mit Beschreibungen. Cz. 4: Die Nager (zweiter Abschnitt), Bahnlücker, Einhufer, Dickhäuter und Wiederkäuer. Erlangen: Expedition des Schreber’schen säugthier- und des Esper’schen Schmetterlingswerkes, 1844, s. 482. (niem.)
- ↑ H.G.L. Reichenbach: Vollständigste Naturgeschiehte des In- und Auslandes. Cz. 3: Säugethiere. Dresden und Leipzig: Expedition der Vollständigsten Naturgeschichte, 1845, s. 126. (niem.)
- ↑ P. Gervais: Zoologie et paléontologie françaises (animaux vertébrés): ou nouvelles recherches sur les animaux vivants et fossiles de la France. Wyd. 2. Paris: Arthus Bertrand, 1859, s. 139. (fr.)
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 185. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 348–350. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.)
- ↑ a b c C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 685–686. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.)
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Hippotragus (ang.). W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02].
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 252.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 328.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 492.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904 (ang.).