Artur Sieradzki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artur Sieradzki
Ilustracja
Data śmierci

17 lutego 1950

Zawód, zajęcie

sędzia

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Artur Stanisław Sieradzki (zm. 17 lutego 1950[1]) – polski prawnik, sędzia Sądu Najwyższego.

Uzyskał tytuł naukowy doktora praw. W okresie II Rzeczypospolitej pracował jako sędzia Sądu Apelacyjnego w Warszawie, po czym prezydent RP Ignacy Mościcki postanowieniem z dnia 12 lipca 1929 mianował go prezesem Sądu Najwyższego[2].

Po zakończeniu II wojny światowej w okresie Polski Ludowej sprawował funkcję pierwszego prezesa Izby Cywilnej Sądu Najwyższego od 15 kwietnia 1945 do 31 maja 1948.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis zmarłych. Nazwiska z zakresu Siem-Sierp » Lista zmarłych « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2020-08-01] (pol.).
  2. Artur Sieradzki – Prezes Sądu Najwyższego.
  3. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu organizacji i administracji sądownictwa”.
  4. M.P. z 1938 r. nr 256, poz. 584 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.