Barwy Legionów Polskich we Włoszech

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Barwy Legionów Polskich we Włoszech – opis wyłogów, rabatów, lampasów i patek Legionów Polskich we Włoszech.

Grafika Opis
Generałowie i adiutanci

jesień 1798

  • kurtka granatowa z karmazynowymi ozdobami, srebrnymi guzikami i białą kamizelką.
  • Spodnie granatowe z karmazynowym lampasem
  • Czapka karmazynowa z galonem srebrnym i czarną skórą zamiast baranka
  • Szarfy z granatowo-biało-karmazynowymi frędzlami na lewym ramieniu: karmazynową dla adiutanta generała lejtnanta i granatową dla adiutanta generała majora[1].
Piechota

Jesień 1798

  • Mundury granatowe z ozdobami karmazynowymi dla 1 Legii i pąsowymi dla 2 Legii
Artyleria

jesień 1798

  • Ciemnozielone kurtki z czarnymi ozdobami i złotymi guzikami
  • Rajtuzy sukienne czarne z zielonym lampasem
  • Czapki ciemnozielone z czarną skórą, złotym galonem i kitką z czarnych piór

 1 Legion
  • I batalion – ozdoby karmazynowe, a szlify i guziki srebrne[2]
otok karmazynowy
  • II batalion – ozdoby zielone i guziki złote[2]
otok zielony
  • III batalion – ozdoby żółte i guziki srebrne[2]
otok żółty

 2 Legion
  • I batalion – czarne wyłogi i srebrne guziki[2]
otok czarny
  • II batalion – wyłogi niebieskie z czerwoną wypustką i srebrnymi guzikami[2]
otok niebieski
  • III batalion – wyłogi czerwone i srebrne guziki[2]
otok pąsowy
pułk jazdy
  • 1 kompania I szwadronu: kity czerwono-biało-niebieskie
  • 2/I szwadronu: kity niebiesko-biało-czerwone
  • 1/II szwadronu: barwy czerwono-niebiesko-białe
  • 2/II szwadronu: barwy biało-niebiesko- czerwone

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Andrzej Dusiewicz: Konferencja "Mundur wojsk Księstwa Warszawskiego – Raszyn 2010". s. 22.
  2. ↑ a b c d e f Andrzej Dusiewicz: Konferencja "Mundur wojsk Księstwa Warszawskiego – Raszyn 2010". s. 19.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bronisław Gembarzewski: Wojsko polskie. Księstwo Warszawskie. 1807–1814. 1905.
  • Madej Kazimierz: Polskie symbole wojskowe 1943–1978: godło, sztandary, ordery, odznaczenia i odznaki ludowego Wojska Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1980. ISBN 83-11-06410-5.
  • Jerzy Murgrabia: Symbole wojskowe Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Wydawnictwo Bellona, 1990. ISBN 83-11-07825-4.
  • Leonard Ratajczyk: Historyczny rodowód polskiego ceremoniału wojskowego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. ISBN 83-11-06506-3.
  • Zdzisław Żygulski jun., Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.
  • Waldemar Zubek [red.]: Konferencja "Mundur wojsk Księstwa Warszawskiego – Raszyn 2010". Materiały pokonferencyjne. Zeszyty Raszyńskie 1/2011. ISBN 978-83-931067-2-1.
Legiony Polskie we Włoszech
Legie
Półbrygady
Bataliony
Dowódcy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Barwy_Legionów_Polskich_we_Włoszech&oldid=69756088”