Bełza
Bełza – polski herb szlachecki, odmiana herbu Jastrzębiec, z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania: W polu błękitnym podkowa złota barkiem w dół, w niej krzyż kawalerski srebrny, a nad nim strzała grotem w górę tej samej barwy. W klejnocie nad hełmem w koronie takaż strzała, a w poprzek dwa listki dębowe.
Tadeusz Gajl za Trelińską i Szymańskim podaje jeszcze inną wersję herbu:
W polu błękitnym podkowa srebrna barkiem w dół, w niej krzyż kawalerski złoty. W klejnocie nad hełmem bez korony rogacina podwójnie przekrzyżowana.
Historia herbu[edytuj | edytuj kod]
Herb nadany 12 stycznia 1591 mieszczaninowi krakowskiemu, Erazmowi Bełzie[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Bełza.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 109. ISBN 83-7181-217-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Bełza z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Bełza w wersji alternatywnej z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla