Białotul

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Białotul
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

mogileński

Gmina

Mogilno

Liczba ludności (III 2011)

70[2]

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

88-300[3]

Tablice rejestracyjne

CMG

SIMC

0091280

Położenie na mapie gminy Mogilno
Mapa konturowa gminy Mogilno, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Białotul”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Białotul”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Białotul”
Położenie na mapie powiatu mogileńskiego
Mapa konturowa powiatu mogileńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Białotul”
Ziemia52°39′43″N 18°02′51″E/52,661944 18,047500[1]

Białotulwieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno, sołectwo Czarnotul.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Białotul – folwark zimą
Kapliczka przydrożna

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Krótki opis[edytuj | edytuj kod]

Wieś ma charakter rolniczy. W centrum, po dwóch stronach drogi stoją dwie kapliczki, zwane potocznie figurami.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Większość mieszkańców stanowią potomkowie polskich przesiedleńców z Małopolski i Podlasia[potrzebny przypis]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 70 mieszkańców[2]. Jest 44. co do wielkości miejscowością gminy Mogilno.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość została wydzielona w 1. połowie XIX wieku od wsi Czarnotul i początkowo nosiła nazwę Czarnotul B. W 2. połowie XIX wieku należała do rodziny Majerów, ale później przeszła w ręce niemieckie. W 1899 r. właściciel wsi, Adalbert von Grudzielski, z majątku o powierzchni 272 ha osiągnął dochód 3185 marek. Od 1945 r. gospodarowała w Białotulu Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna Jutrzenka z pobliskiego Lubieszewa.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się, wpisany do rejestru zabytków, dwór z około 1852 roku z gankiem od wschodu i wystawką w dachu. Obok znajdują się pozostałości parku z końca XIX wieku, który miał powierzchnię 1 ha. Z drugiej strony położony jest folwark, a w jego obrębie trzykondygnacyjny spichrz. Kamienno-ceglana brama wjazdowa wybudowana została w 1892 r. Data znajduje się na cegle, która z nieznanych powodów jest odwrócona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mogilno, Grzegorz Ratajski, wydawnictwo WBP, Poznań 1998