Kwieciszewo
| |||
| |||
 Kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny | |||
| Państwo |  Polska
| ||
| Województwo | kujawsko-pomorskie | ||
| Powiat | mogileński | ||
| Gmina | Mogilno | ||
| Liczba ludności (III 2011) | 686[1] | ||
| Strefa numeracyjna | (+48) 52 | ||
| Tablice rejestracyjne | CMG | ||
| SIMC | 0091563 | ||
Położenie na mapie gminy Mogilno   Kwieciszewo | |||
Położenie na mapie powiatu mogileńskiego  Kwieciszewo | |||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  Kwieciszewo | |||
Położenie na mapie Polski  Kwieciszewo | |||
| 52,61889°N 18,03833°E/52,618889 18,038333 | |||
| Strona internetowa miejscowości | |||
Kwieciszewo (niem. Blütenau) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno.
Kwieciszewo uzyskało lokację miejską w 1342 roku, zdegradowane w 1874 roku[2].
Spis treści
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bydgoskim.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 686 mieszkańców[1]. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Mogilno.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Jedna z najstarszych osad targowych w Wielkopolsce. W roku 1147 wzmiankowana jako wieś targowa, a w latach 1311-1312 jako kasztelania.
Wieś stanowiła część oprawy wdowiej księżnej Salomei w latach 1138-1145. W roku 1144 odbył się tutaj zjazd synów Bolesława Krzywoustego. Po roku 1145 własność kanoników regularnych z Trzemeszna. W roku 1342 otrzymało prawa miejskie z nadania Kazimierza Wielkiego. Miasto zniszczone w roku 1383, w czasie walk między Mazowszanami i Wielkopolanami. W roku 1873 utrata praw miejskich.
Pośrodku wsi znajduje się trójkątny plac rynkowy wydłużony na osi północ-południe, pełniący dawniej funkcje targowe. W północnej części kościół parafialny, w południowej dawny ewangelicko-augsburski.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Na północ od wsi znajduje się Jezioro Pakoskie. Przez wieś przepływa Mała Noteć zwana też Notecią zachodnią lub Kwieciszewicą. Rzeka ta jest historyczną granicą między Kujawami a Pałukami.
Kościół parafialny[edytuj | edytuj kod]
Parafia erygowana przed rokiem 1326. Obecny kościół zbudowano w roku 1522, z fundacji kapituły gnieźnieńskiej, w miejscu poprzedniego. Odnawiany po spaleniu w XVIII, XIX wieku i w roku 1905. W roku 1913 powiększony o przęsło zachodnie. Spalony w roku 1945, odbudowany w latach 1954-1960. Późnogotycki, orientowany, ceglany, z użyciem kamienia polnego. Jednonawowy z prosto zamkniętym prezbiterium. Wnętrze nakryte stropem płaskim.
Dawny kościół ewangelicki[edytuj | edytuj kod]
Parafia założona w roku 1788. Budowa obecnego kościoła rozpoczęta w roku 1834. Późnoklasycystyczny, zwrócony prezbiterium ku południu. Ceglany, otynkowany. Prezbiterium zamknięte wieloboczne, z zakrystią od zachodu, nawa prostokątna z czterokondygnacyjną wieżą od północy. We wnętrzu stropy, dach dwuspadowy. Obecnie kościół jest nieużytkowany.
Wnętrze kościoła pw. św. Marii Magdaleny
Dzwonnica przy kościele pw. św. Marii Magdaleny
Kościół ewangelicki
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Parucka Krystyna, Raczyńska-Mąkowska Ewa, Katalog zabytków województwa bydgoskiego, Bydgoszcz 1997
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona internetowa Kwieciszewa
- Kwieciszewo w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 44-45.
