Bill Koch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bill Koch
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1955
Brattleboro

Klub

Putney Ski Club

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Innsbruck 1976 30 km
Mistrzostwa świata
brąz Oslo 1982 30 km
Puchar Świata
Kryształowa kula
1981/1982
3. miejsce
1982/1983
Zakończenie kariery: 1984 r.

William Conrad "Bill" Koch (ur. 7 czerwca 1955 w Brattleboro) – amerykański biegacz narciarski, srebrny medalista olimpijski, brązowy medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Bill Koch karierę zaczynał jako kombinator norweski. Ponieważ był znacznie lepszy w biegach niż w skokach postanowił przerzucić się wyłącznie na biegi narciarskie. Na arenie międzynarodowej zadebiutował w 1974 r. podczas Mistrzostw Europy w Narciarstwie Klasycznym, gdzie zdobył brązowy medal. Był to pierwszy medal dla amerykańskiego biegacza narciarskiego na zawodach tej rangi.

Igrzyska olimpijskie w Innsbrucku w 1976 r. były jego olimpijskim debiutem. Osiągnął tam swój największy sukces w karierze zdobywając srebrny medal w biegu na 30 km stylem klasycznym, ulegając jedynie Siergiejowi Sawielewowi ze Związku Radzieckiego. Na tych samych igrzyskach był też między innymi szósty w sztafecie oraz w biegu na 15 km. Podczas igrzysk olimpijskich w Lake Placid jego najlepszym wynikiem było 13. miejsce w biegu na 50 km stylem klasycznym. Cztery lata później, na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie na tym samym dystansie było siedemnasty. Startował także na igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 r., gdzie zajął jednak dopiero 42. miejsce w biegu na 30 km techniką klasyczną.

W 1978 r. wziął udział w mistrzostwach świata w Lahti, gdzie jego najlepszym wynikiem było dziewiąte miejsce w sztafecie. Startował także na mistrzostwach świata w Oslo w 1982 r. Tam osiągnął kolejny znakomity wynik zdobywając brązowy medal w biegu na 30 km stylem dowolnym. Wyprzedzili go jedynie zwycięzca Thomas Eriksson ze Szwecji oraz Norweg Lars Erik Eriksen.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1981/1982, kiedy to triumfował w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 1982/1983 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
2. 5 lutego 1976 Austria Innsbruck 30 km stylem klasycznym 1:30:29,38 +28,46 Siergiej Sawielew
6. 8 lutego 1976 Austria Innsbruck 15 km stylem klasycznym 43:58,47 +1:33,75 Nikołaj Bażukow
6. 11 lutego 1976 Austria Innsbruck Sztafeta 4x10 km[1] 2:07:59,72 +3:41,63  Finlandia
13. 14 lutego 1976 Austria Innsbruck 50 km stylem klasycznym 2:37:30,05 +7:04,64 Norwegia Ivar Formo
DNF 14 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid 30 km stylem klasycznym 1:27:02,80 - Nikołaj Zimiatow
16. 17 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid 15 km stylem klasycznym 41:57,63 +1:40,93 Szwecja Thomas Wassberg
8. 20 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Sztafeta 4x10 km[2] 1:57:03,46 +7:08,71  ZSRR
13. 23 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid 50 km stylem klasycznym 2:27:24,60 +7:07,02 Nikołaj Zimiatow
21. 10 lutego 1984 Sarajewo 30 km stylem dowolnym 1:28:56,3 +4:48,1 Nikołaj Zimiatow
27. 13 lutego 1984 Sarajewo 15 km stylem klasycznym 41:25,6 +2:28,1 Szwecja Gunde Svan
8. 16 lutego 1984 Sarajewo Sztafeta 4x10 km[3] 1:55:06,3 +4:46,0  Szwecja
17. 19 lutego 1984 Sarajewo 50 km stylem klasycznym 2:15:55,8 +8:06,5 Szwecja Thomas Wassberg
42. 10 lutego 1992 Francja Albertville 30 km stylem klasycznym 1:22:27,8 +8:13,8 Norwegia Vegard Ulvang

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
46. 19 lutego 1974 Szwecja Falun 15 km stylem klasycznym 41:39,09 +2:55,63 Norwegia Magne Myrmo
12. 21 lutego 1974 Szwecja Falun Sztafeta 4x10 km[4] 2:03:15,85 +8:23,60  NRD
33. 19 lutego 1978 Finlandia Lahti 30 km stylem klasycznym 1:32:56,00 +6:11,92 Siergiej Sawielew
15. 22 lutego 1978 Finlandia Lahti 15 km stylem klasycznym 49:09,37 +1:26,63 Polska Józef Łuszczek
9. 23 lutego 1978 Finlandia Lahti Sztafeta 4x10 km[5] 2:05:17,63 +4:48,75  Szwecja
3. 20 lutego 1982 Norwegia Oslo 30 km stylem dowolnym 1:21:52,3 +22,5 Szwecja Thomas Eriksson
21. 23 lutego 1982 Norwegia Oslo 15 km stylem dowolnym 38:52,5 +2:26,2 Norwegia Oddvar Brå

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

W sezonach 1973/1974 - 1980/1981 Puchar Świata rozgrywany był nieoficjalnie.

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Pozycja Strata Zwycięzca
1. 17 stycznia 1976 Reit im Winkl 15 km ? 3 ? Arto Koivisto
2. 24 stycznia 1976 Austria Ramsau 30 km ? 3 ? Ivar Formo
3. 12 stycznia 1980 Reit im Winkl 15 km ? 2 ? Ove Aunli
4. 16 stycznia 1982 Szwajcaria Le Brassus 15 km stylem klasycznym ? 1 - -
5. 24 stycznia 1982 Włochy Brusson 30 km stylem klasycznym ? 1 - -
6. 20 lutego 1982 Norwegia Oslo 30 km stylem dowolnym 1:21:52,3 3 +22,5 Thomas Eriksson
7. 12 marca 1982 Szwecja Falun 30 km stylem klasycznym ? 1 - -
8. 27 marca 1982 Włochy Castelrotto 15 km stylem dowolnym ? 1 - -
9. 14 stycznia 1983 Reit im Winkl 15 km stylem klasycznym ? 2 ? Jan Ottosson
10. 12 lutego 1983 Sarajewo 30 km stylem klasycznym ? 1 - -
11. 19 marca 1983 Stany Zjednoczone Anchorage 15 km stylem klasycznym ? 3 ? Gunde Svan

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład drużyny: Douglas Peterson, Tim Caldwell, Bill Koch, Ronny Yaeger
  2. Skład drużyny: Bill Koch, Tim Caldwell, James Galanes, Stanley Dunklee
  3. Skład drużyny: Dan Simoneau, Tim Caldwell, James Galanes, Bill Koch
  4. Skład drużyny: Tim Caldwell, Bill Koch, Ron Yaeger, Larry Martin
  5. Skład drużyny: Doug Peterson, Tim Caldwell, Bill Koch, Stan Dunklee

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]