Lars Erik Eriksen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Lars Erik Eriksen
Data i miejsce urodzenia 29 grudnia 1954
Oslo, Norwegia
Klub Bjerke Idrettslag
Wzrost 190 cm
Waga 75 kg
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
Srebro
 Lake Placid 1980 Sztafeta
Mistrzostwa świata
Złoto
 Oslo 1982 Sztafeta
Srebro
 Oslo 1982 30 km
Brąz
 Oslo 1982 50 km
Brąz
 Lahti 1978 Sztafeta
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
 1977/1978
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
 1978/1979
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
 1979/1980
Inne nagrody
Gold medal with cup.svg Medal Holmenkollen
 1984
Zakończenie kariery: 1984 r.

Lars Erik Eriksen (ur. 29 grudnia 1954 w Oslo) - norweski biegacz narciarski, srebrny medalista olimpijski oraz czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj]

W latach 1977-1984 był etatowym członkiem norweskiej kadry. Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Lake Placid w 1980 r. Wraz z Perem Knutem Aalandem, Ove Aunlim i Oddvarem Brå wywalczył srebro w sztafecie 4x10 km. W swoim najlepszym indywidualnym starcie tych igrzysk, w biegu na 50 km stylem klasycznym zajął 4 miejsce. Walkę o brązowy medal przegrał z reprezentantem Związku Radzieckiego Aleksandrem Zawiałowem o około 1,5 s. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie wraz z kolegami z reprezentacji zajął 4 miejsce w sztafecie. Jego najlepszym indywidualnym wynikiem na tych igrzyskach było 6 miejsce w biegu na 30 km techniką dowolną. Na kolejnych igrzyskach już nie startował.

W 1978 r. startował na mistrzostwach świata w Lahti. Wspólnie z Ove Aunlim, Ivarem Formo i Oddvarem Brå wywalczył tam brązowy medal w sztafecie. Na tych samych igrzyskach zajął także 5 miejsce w biegu na 50 km techniką klasyczną. Największe sukcesy osiągnął podczas mistrzostw świata Oslo w 1982 r. Razem z Ove Aunlim, Pålem Gunnarem Mikkelsplassem i Oddvarem Brå zdobył złoty medal w sztafecie. Ponadto zdobył także srebrny medal w biegu na 30 km techniką dowolną oraz brązowy medal na dystansie 50 km techniką klasyczną. Ponadto cztery razy zostawał mistrzem kraju.

W 1984 roku został uhonorowany Medalem Holmenkollen wraz z innym Norwegiem Jacobem Vaage, który pełnił funkcję kuratora Muzeum Narciarstwa w Oslo oraz austriackim skoczkiem narciarskim Arminem Koglerem.

Osiągnięcia[edytuj]

Igrzyska olimpijskie Olympic rings with white rims.svg[edytuj]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
10. 14 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid 30 km stylem klasycznym 1:27:02.80 h +3:31.54 min Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Nikołaj Zimiatow
10. 17 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid 15 km stylem klasycznym 41:57.63 min +1:13.88 s Szwecja Thomas Wassberg
2.Silver medal.svg 20 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Sztafeta 4x10 km[1] 1:57:03.46 h +1:42.31 min  ZSRR
4. 23 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid 50 km stylem klasycznym 2:27:24.60 h +3:28.43 min Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Nikołaj Zimiatow
6. 10 lutego 1984 Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii Sarajewo 30 km stylem dowolnym 1:28:56.3 h +2:28.5 min Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Nikołaj Zimiatow
4. 16 lutego 1984 Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii Sarajewo Sztafeta 4x10 km[2] 1:55:06.3 h +2:21.3 min  Szwecja
11. 19 lutego 1984 Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii Sarajewo 50 km stylem klasycznym 2:15:55.8 h +6:13.7 min Szwecja Thomas Wassberg

Mistrzostwa świata[edytuj]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
8. 19 lutego 1978 Finlandia Lahti 30 km stylem klasycznym 1:32:56.0 h +1:45.2 min Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Siergiej Sawielew
11. 21 lutego 1978 Finlandia Lahti 15 km stylem klasycznym 49:09.37 min +1:19.45 min Polska Józef Łuszczek
3.Bronze medal with cup.svg 23 lutego 1978 Finlandia Lahti Sztafeta 4x10 km[3] 2:05:17.63 h +1:30.74 min  Szwecja
5. 26 lutego 1978 Finlandia Lahti 50 km stylem klasycznym 2:46:43.06 h +4:01.76 min Szwecja Sven-Åke Lundbäck
2.Silver medal with cup.svg 20 lutego 1982 Norwegia Oslo 30 km stylem dowolnym 1:21:52.3 h +21.4 s Szwecja Thomas Eriksson
1.Gold medal with cup.svg 25 lutego 1982 Norwegia Oslo Sztafeta 4x10 km [4] 1:56:27.6 h - Ex aequo  ZSRR
3.Bronze medal with cup.svg 27 lutego 1982 Norwegia Oslo 50 km stylem klasycznym 2:32:00.9 h +49.0 s Szwecja Thomas Wassberg

Puchar Świata[edytuj]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj]

Zwycięstwa (od 1982)[edytuj]

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu
1. 2 marca 1984 Finlandia Lahti 15 km stylem klasycznym ?

Miejsca na podium (od 1982)[edytuj]

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Pozycja Strata Zwycięzca
1. 20 lutego 1982 Norwegia Oslo 30 km stylem dowolnym 1:21:52.3 h 2 +21.4 s Thomas Eriksson
2. 27 lutego 1982 Norwegia Oslo 50 km stylem klasycznym 2:32:00.9 h 3 +49.0 s Thomas Wassberg
3. 12 lutego 1982 Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii Sarajewo 50 km stylem klasycznym 2:32:00.9 h 2 ? Bill Koch
4. 2 marca 1984 Finlandia Lahti 15 km stylem klasycznym ? 1 - -

Linki zewnętrzne[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ Skład drużyny: Lars Erik Eriksen, Per Knut Aaland, Ove Aunli, Oddvar Brå
  2. ↑ Skład drużyny: Lars Erik Eriksen, Jan Lindvall, Ove Aunli, Tor Håkon Holte
  3. ↑ Skład drużyny: Lars Erik Eriksen, Ove Aunli, Ivar Formo, Oddvar Brå
  4. ↑ Skład drużyny: Lars Erik Eriksen, Ove Aunli, Pål Gunnar Mikkelsplass, Oddvar Brå
p • d • e
Mistrzowie świata w biegach narciarskich (Sztafeta)

1933: Finlandia (Hedlund, Utterström, Englund, Bergström) • 1934: Finlandia (Nurmela, Karppinen, Lappalainen, Saarinen) • 1935: Finlandia (Husu, Karppinen, Liikkanen, Nurmela) • 1937: Norwegia (Ryen, Fredriksen, Røen, Bergendahl) • 1938: Finlandia (Kurikkala, Lauronen, Pitkänen, Karppinen) • 1939: Finlandia (Pitkänen, Alakulppi, Olkinuora, Karppinen) • 1950: Szwecja (Täpp, Åström, Lundström, Josefsson) • 1954: Finlandia (Kiuru, Mäkelä, Viitanen, Hakulinen) • 1958: Szwecja (Jernberg, L. Larsson, Grahn, P. Larsson) • 1962: Szwecja (Olsson, Grahn, Jernberg, Rönnlund) • 1966: Norwegia (Martinsen, Grønningen, Ellefsæter, Eggen) • 1970: Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Woronkow, Tarakanow, Simaszow, Wiedienin) • 1974: Niemiecka Republika Demokratyczna (Heßler, Meinel, Grimmer, Klause) • 1978: Szwecja (Lundbäck, Johansson, Limby, Magnusson) • 1982: Norwegia (Eriksen, Aunli, Mikkelsplass, Brå i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Nikitin, Batiuk, Burłakow, Zawiałow) • 1985: Norwegia (Monsen, Mikkelsplass, Holte, Aunli) • 1987: Szwecja (Östlund, Svan, Wassberg, Mogren) • 1989: Szwecja (Majbäck, Svan, Håland, Mogren) • 1991: Norwegia (Skaanes, Langli, Ulvang, Dæhlie) • 1993: Norwegia (Sivertsen, Ulvang, Langli, Dæhlie) • 1995: Norwegia (Sivertsen, Jevne, Dæhlie, Alsgaard) • 1997: Norwegia (Sivertsen, Jevne, Dæhlie, Alsgaard) • 1999: Austria (Gandler, Stadlober, Botwinow, Hoffmann) • 2001: Norwegia (Estil, Hjelmeset, Alsgaard, Hetland) • 2003: Norwegia (Aukland, Estil, Hofstad, Alsgaard) • 2005: Norwegia (Hjelmeset, Estil, Berger, Hofstad) • 2007: Norwegia (Rønning, Hjelmeset, Berger, Northug) • 2009: Norwegia (Rønning, Hjelmeset, Hofstad, Northug) • 2011: Norwegia (Johnsrud Sundby, Rønning, Gjerdalen, Northug) • 2013: Norwegia (Gjerdalen, Rønning, Røthe, Northug)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lars_Erik_Eriksen&oldid=44634432”