Bitwa na Flodden Field
wojna angielsko-szkocka | |||
Zwiastun szkockiej klęski w Edynburgu (mal. Thomas Jones Barker) | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
klęska Szkotów, śmierć króla Jakuba IV | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Northumberland | |||
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |||
Położenie na mapie Anglii | |||
55°37′37″N 2°10′31″W/55,626930 -2,175300 |
Bitwa na Flodden Field – starcie zbrojne w Northumberlandzie, które miało miejsce dnia 9 września 1513 roku w trakcie wojny szkocko-angielskiej.
Bitwa pomiędzy szkocką armią inwazyjną pod wodzą króla Jakuba IV a wojskami angielskimi dowodzonymi przez Thomasa Howarda zakończyła się druzgocącą klęską Szkotów i śmiercią ich monarchy.
Działania poprzedzające
[edytuj | edytuj kod]Konflikt zapoczątkowało wypowiedzenie wojny Anglikom przez króla Jakuba IV. Szkocki władca zamierzał wiązać siły króla Henryka VIII, przygotowujące się wówczas do kampanii przeciwko francuskiemu władcy Ludwikowi XII. Anglia była w tym czasie członkiem Ligi Świętej skierowanej przeciwko Francji, z którą walczyła po stronie takich państw jak Szwajcaria czy Hiszpania, wspierając między innymi cesarza Maksymiliana I i papieża Juliusza II.
Władca Szkocji na czele ponad 60 tysięcy ludzi podjął marsz na terytorium Anglii. Po dotarciu armii do Northumberlandu, w rejon pola bitwy, siły Szkotów stopniały do 30 tysięcy żołnierzy. Reszta bądź zdezerterowała, bądź też poległa w mniejszych potyczkach na terytorium angielskim. Czoło stawiła Szkotom podobnie liczna armia angielska.
Miejsce bitwy znajdowało się w pobliżu wioski Branxton (stąd w wielu źródłach jest ona nazywana także bitwą pod Branxton). Szkoci rozbili swój obóz na polach pod Flodden położonym w pobliżu Branxton. Było to ostatnie starcie bitewne na ziemiach Northumberlandu.
Bitwa
[edytuj | edytuj kod]Obie strony przed starciem straciły wiele godzin na ciągłym manewrowaniu. W końcu Anglikom udało się przekroczyć rzekę Till i wyjść na tyły Szkotów. Działa szkockie otworzyły ogień jako pierwsze, jednak wskutek kiepskiego wyszkolenia kanonierów oraz wilgotnego prochu strzelniczego, większość salw była niecelna.
Wówczas bardziej ruchliwe i lepiej wytrenowane jednostki angielskiej artylerii otworzyły morderczy i precyzyjny ogień, przepędzając szkockich kanonierów z pola walki. Działa angielskie oraz łucznicy skoncentrowali następnie ogień na szkockich pikinierach. Wysokie straty wywołane ostrzałem zmusiły w końcu Szkotów do przypuszczenia ataku ze wzgórza i wejścia w bezpośredni zasięg działania piechoty angielskiej. Angielskie gizarmy wykazały większą skuteczność w starciu ze szkockimi pikami, które od czasów bitwy pod Bannockburn niewiele się zmieniły, spełniając swoją rolę jedynie w walce z kawalerzystami.
W tej krwawej bitwie Szkoci zostali okrążeni i rozbici. Zginął w niej król, jego nieślubny syn, jeden biskup, dwóch opatów, dwunastu hrabiów, czternastu lordów i wielu przedstawicieli niemal wszystkich szlacheckich rodów Szkocji oraz ponad 10 tysięcy żołnierzy. Straty angielskie szacowane są na 1,5 tys. do 4 tysięcy ludzi.
Podsumowanie
[edytuj | edytuj kod]Z taktycznego punktu widzenia bitwa była pierwszym starciem na ziemi angielskiej, w którym główną rolę odegrała artyleria. Była też jednym z ostatnich starć, w którym osławieni angielscy łucznicy znacząco przyczynili się do zwycięstwa.
Hrabia Surrey Thomas Howard otrzymał po bitwie z rąk króla Henryka VIII księstwo Norfolku. W Szkocji nie było rodziny szlacheckiej, która nie straciłaby w bitwie członka swojej rodziny. Wydarzeniu temu poświęcona jest m.in. szkocka pieśń zatytułowana The Flowers of the Forest.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Barr, N., Flodden 1513, 2001.
- Barret, C. B., Battles and Battlefields in England, 1896.
- Bingham, C., „Flodden and its Aftermath”, in The Scottish Nation, ed. G. Menzies, 1972.
- Elliot, W.F., The Battle of Flodden and the Raids of 1513, 1911.
- Kightly, C., Flodden-the Anglo-Scots War of 1513, 1975.
- Leather, G. F. T., „The Battle of Flodden”, in History of the Berwickshire Naturalists Club, vol. 25, 1933.
- White, R. H., „The Battle of Flodden”, in Archaeologia Aeliania, vol. 3, 1859.