Blue System

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blue System
Ilustracja
Założyciel grupy Dieter Bohlen
Rok założenia

1987

Rok rozwiązania

1998

Pochodzenie

 Niemcy

Gatunek

pop, dance, eurodance, euro disco

Aktywność

1987–1998

Wydawnictwo

Hansa

Powiązania

Modern Talking,
Systems in Blue

Multimedia w Wikimedia Commons
Logo zespołu

Blue System – niemiecki zespół muzyki pop oraz dance, założony w 1987 przez Dietera Bohlena, który powstał po rozpadzie grupy Modern Talking, kończąc działalność wraz z jej reaktywacją w 1998, szczególnie popularny w krajach niemieckojęzycznych oraz w Rosji[1], charakteryzujący się muzyką o silnym akompaniamencie perkusyjnym i efektami syntezatora oraz brzmieniem towarzyszących wokalnie chórków[1]. Grupa wydała 13 albumów studyjnych i 29 singli, zdobywając w wyniku ich sprzedaży 4 złote płyty (Niemcy, Polska) oraz 1 platynową (Łotwa).

Historia grupy[edytuj | edytuj kod]

Mając ogromny potencjał muzycznych pomysłów i kompozycji Dieter Bohlen po rozpadzie grupy Modern Talking w 1987 postanowił nie rozstawać się z branżą muzyczną inicjując kolejnym pomysłem powstanie w tym samym roku grupy muzyków pod nazwą Blue System, pełniąc w nim rolę głównego wokalisty[2]. Był on jednocześnie kompozytorem praktycznie wszystkich utworów grupy, wykonując je (w głównych frazach piosenek) nieco ochrypłym głosem, natomiast partie refrenów śpiewał Michael Scholz w wysokich tonacjach, naśladując w ten sposób partie chórowe utworów grupy Modern Talking[3].

1 października 1987 Dieter Bohlen pojawił się w programie rozrywkowym o nazwie „Tele Ass”, gdzie zaprezentował swój pierwszy utwór zatytułowany Sorry Little Sarah[4]. 26 marca 1988 grupa Blue System po raz pierwszy pojawiła się na scenie w publicznym występie, zorganizowanym przez Radio Schleswig-Holstein w kompleksie sportowym Alstendorfer w Hamburgu[4]. Zespół zaśpiewał wówczas piosenkę Sorry Little Sarah oraz akustyczną wersję utworu My Bed Is Too Big[4]. Bohlen wyraźnie wzruszony, podziękował publiczności słowami[4]:

Dziękuję wszystkim moim fanom, którzy pozostali mi wierni.

Podczas pracy nad muzyką studyjną zaangażowany był producent i inżynier dźwięku Luis Rodríguez wraz z grupą chórzystów z jej podstawowym składem w osobach: Rolfa Köhlera, Michaela Scholza i Detlefa Wiedeke[5], natomiast podczas koncertów grupa tworzyła widowisko, podczas którego utwory grano z pół playbacku, dogrywając i dośpiewując niektóre partie, lansując poza muzyką swój kolorowy wizerunek. W ostatnich latach działalności zespołu do głównych partii wokalnych dołączyli swoje głosy: Madeleine Lang i Marion Schwaiger[3].

Muzyka jaką prezentowała grupa Blue System była zbliżona do brzmienia utworów zespołu Modern Talking[5]. Zniknęło „cukierkowate” brzmienie wokalisty Thomasa Andersa oraz pojawiła się tendencja do mniej dyskotekowego sposobu wykonywania utworów[5]. W październiku 1987 ukazał się pierwszy singel Sorry Little Sarah[3], stając się przebojem, popularnym wśród sympatyków brzmienia muzyki grupy Modern Talking. Początkowo przebój ten był w planach macierzystego zespołu Modern Talking, ale zaprzestanie jego działalności zmieniło te zamierzenia. Wkrótce wydano pierwszy album studyjny Walking on a Rainbow (1987)[3].

W 1994 Dieter Bohlen idąc za ogólnymi lansowanymi trendami muzyki pop, postanowił zmienić brzmienie utworów grupy na bardziej dance’owe[5]. Zrezygnował z pomocy Luisa Rodrígueza i cztery ostatnie albumy nagrywał z pomocą nowych ludzi[5]. Pomysł początkowo okazał się dobry (m.in. przebój Laila (1995))[3], ale nie uratowało to pozycji zespołu, który z lansowanymi singlami zajmował coraz niższe pozycje na listach przebojów krajów niemieckojęzycznych, m.in. Niemiec[6], Austrii[7] i Szwajcarii[8]. Nic więc dziwnego, że mając to na uwadze na początku 1998 Dieter Bohlen postanowił zaprzestać działalności zespołu Blue System, po wydaniu ostatniego singla Love Will Drive Me Crazy[3] i reaktywować po 11 latach przerwy swój dawny macierzysty zespół Modern Talking[5].

Grupa wydała 13 głównych albumów studyjnych[3] (cztery z nich uzyskały status złotej płyty w Niemczech i Polsce, a jeden platynowej na Łotwie)[9], z których najwyżej sklasyfikowany był album Backstreet Dreams, dochodząc 17 maja 1993 do 5. miejsca niemieckiej listy przebojów (niem. Offizielle Deutsche Charts)[10], oraz około 30 singli z Only with You, który doszedł 22 czerwca 1996, do 2. miejsca łotewskiej listy przebojów (łot. Latvian Airplay Top)[11] oraz wcześniej singel My Bed Is Too Big, który doszedł 1 lipca 1988, do 4. miejsca na liście przebojów Top 40 w Austrii[12]. Według Bertelsmann Music Group, zespół sprzedał ponad 5 milionów płyt (stan na 1998). Prawdopodobnie nigdy już nie dojdzie do reaktywacji grupy, bowiem główny jej architekt Dieter Bohlen zaangażowany jest w działalność solową oraz inne projekty i zamierzenia[5]. Ponadto grupa pod nazwą Blue System nagrała ponad 20 wideoklipów z towarzyszeniem również innych osób[3].

Tradycję Blue System kontynuuje od 2003 chórek zespołu działający pod nazwą grupy Systems in Blue, w którego składzie znaleźli się byli członkowie grupy Blue System: Köhler, Wiedeke i Scholz.

Skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

Dieter Bohlen

Skład zespołu zmieniał się na przestrzeni jego działania. Liczba członków zespołu wahała się od czterech do ośmiu. Do podstawowego składu weszły następujące osoby[13][14]:

Podstawowy skład zespołu Blue System
Lp. Osoba Okres Funkcja / Instrument
1. Dieter Bohlen 1987–1998 kompozytor, autor tekstów, producent, śpiew / gitara
2. Joachim Vogel 1987–1990 gitara
3. Frank Otto 1987–1989 perkusja
4. Jeanne Dupuy 1987–1988 taniec, wokal wspierający
5. Anna Garcia („Shree”) 1988–1991 taniec, wokal wspierający
6. („Afro”) 1988–1991 taniec, wokal wspierający
7. Husnu Baylav („Snoopy”) 1988 instrumenty klawiszowe
8. Michel Rollin 1989–1998 perkusja
9. Joachim Strieben 1989–1991 instrumenty klawiszowe
10. Joachim Koli 1990 gitara basowa
11. Lutz Krüger 1990 gitara
12. Nadja Abd el Farrag 1990–1998 taniec, wokal wspierający
13. Wolfgang Fritsch 1990–1996 gitara
14. Fritz Graner 1991–1998 instrumenty klawiszowe
15. René Engelmann 1991–1992 gitara basowa
16. Dirk Sauer 1992–1994 gitara basowa
17. Thorsten Feller 1994–1996 gitara
18. Lars Illmer 1997–1998 gitara

Muzykami sesyjnymi (studyjnymi) byli[3]:

  • 1987–1998 – Detlef Wiedeke (chórzysta, gitarzysta - tylko w studio)
  • 1987–1998 – Rolf Köhler (wokalista, basista, programowanie automatów perkusyjnych - tylko w studio)
  • 1987–1998 – Michael Scholz (chórzysta, instrumenty klawiszowe - tylko w studio)
  • ? – Christian Wilkens
  • ? – Ralf Stemmann
  • ? – Larry Zangahani
  • ? – Peter Weihe
  • ? – Marion Schwaiger
  • ? – Thomas Bauer
  • ? – Thorsten Brötzmann
  • ? – Madeleine Lang
  • ? – Werner Becker
  • ? – Udo Dahmen
  • ? – Tissy Thiers

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[3]
Rok Album Notowania na listach przebojów Data wydania Certyfikat[9]
AUT[7]
Austria		 BEL[15]
Belgia		 CZE[16]
Czechy		 ESP[17]
Hiszpania		 GER[6]
Niemcy		 GRE[16]
Grecja		 HUN[16]
Węgry		 LAT[16]
Łotwa		 POL[16]
Polska		 RSA[16]
Południowa Afryka		 SUI[8]
Szwajcaria
1987 Walking on a Rainbow – – – – – – – – – – – 2.11.1987 –
1988 Body Heat 23. – – – 20. – – – – – – 17.10.1988 –
1989 Twilight 30. – – – 11. – – – – – 26. 9.10.1989  Niemcy
1990 Obsession 18. – – – 14. – – – – – – 8.10.1990  Niemcy
1991 Seeds of Heaven 12. – – – 11. – – – – – – 12.04.1991 –
Déjà Vu 27. – – – 18. – – – – – – 30.09.1991  Niemcy
1992 Hello America 21. – 13. – 29. – 34. – – – – 23.03.1992 –
1993 Backstreet Dreams 22. – – – 5. – 30. – – – – 19.04.1993 –
1994 21st Century – – – – 11. – – – – – – 21.03.1994 –
X – Ten – – – – 24. – – – – – – 31.10.1994 –
1995 Forever Blue – – – – 18. – 32. – – – – 9.10.1995  Polska[18]
1996 Body to Body – – – – 29. – 40. – – – – 14.10.1996 –
1997 Here I Am – – – – 38. – – 13. 34. – – 17.11.1997  Łotwa

Single[edytuj | edytuj kod]

Single[3]
Rok Singel Notowania na listach przebojów Data wydania Album
AUT[7]
Austria		 BEL[15]
Belgia		 CZE[16]
Czechy		 ESP[17]
Hiszpania		 GER[6]
Niemcy		 GRE[16]
Grecja		 HUN[16]
Węgry		 LAT[16]
Łotwa		 POL[16]
Polska		 RSA[16]
Południowa Afryka		 SUI[8]
Szwajcaria
1987 Sorry Little Sarah 10. 35. – 6. 14. 12. – – – 19. – 19.10.1987 Walking on a Rainbow
1988 Big Boys Don’t Cry – – – – – – – – – – – 1988
She’s a Lady – – – 14. – – – – – – – 04.1988
My Bed Is Too Big 4. – – – 10. 29. – – – – – 18.04.1988 Body Heat
Under My Skin 12. – – – 6. – – – – – 18. 10.10.1988
Silent Water 16. – – – 13. – – – – – – 2.01.1989
1989 Love Suite – – – – 14. – – – – – — 27.03.1989
Magic Symphony 23. – – – 10. – – – – – 21. 28.08.1989 Twilight
Love Me on the Rocks – – – – – – – – – – – 11.12.1989
1990 48 Hours 28. – – – 29. – – – – – – 16.04.1990 Obsession
Love Is Such a Lonely Sword 13. – – – 16. – – – – – – 13.08.1990
When Sarah Smiles – – – – 63. – – – – – – 3.12.1990
1991 Lucifer 8. – – – 25. – – – – – – 1.04.1991 Seeds of Heaven
Testamente D'Amelia – – – – 34. – – – – – – 8.07.1991
Déjà Vu 16. – – – 12. – – – – – – 9.09.1991 Déjà Vu
It's All Over[a] – – – – 60. – – – – – – 2.12.1991
1992 Romeo & Juliet 22. – – – 25. – – – – – – 23.02.1992 Hello America
I Will Survive 30. – – – – – – – – – – 17.05.1992
1993 History – – – – 26. – – – – – – 22.03.1993 Backstreet Dreams
Operator – – – – 87. – – – – – – 5.07.1993
1994 6 Years - 6 Nights – – – – 47. – – 9. – – – 14.03.1994 21st Century
That’s Love – – – – – – – – – – — 04.1994
Dr. Mabuse – – – – – – – 17. – – – 31.10.1994 X – Ten
1995 Laila – – – – 29. – – – – – – 11.09.1995 Forever Blue
1996 Only with You – – – – 58. – – 2. – – – 3.06.1996 Body to Body
Body to Body – – – – – – – – – – – 1996
For the Children[b] – – – – 67. – – – – – – 16.09.1996
1997 Anything – – – – 79. – – – – – – 10.11.1997 Here I Am
1998 Love Will Drive Me Crazy – – – – – – – – – – – 12.01.1998

Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]

Albumy kompilacyjne[3]
Rok Album Wytwórnia płytowa
1995 Gold BMG Records Africa Ltd.
1997 When You Are Lonely SR International
2001 Grand Collection Квадро-Диск
2007 Диско 80-х Sony BMG Music Entertainment
2009 The History Of Blue System Sony Music
Magic Symphonies – The Very Best Of Blue System
Greatest Hits
40 Jahre ZDF Hitparade
2010 Modern Talking & Blue System – Das Nummer 1 Album!
2013 Seeds Of Heaven / Hello America
2014 Magic Blue
2019 The Best of Blue System
Maxi & Singles Collection
2021 My Star DA Records

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dieter Bohlen zaśpiewał ten singel w duecie z Dionne Warwick.
  2. ↑ Singel nagrany z towarzyszeniem dziecięcej grupy Children United.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Blue System - Biografie [online], chartsurfer.de [zarchiwizowane z adresu 2021-10-23] (niem.).
  2. ↑ Blue System. Artist biography by Jason Ankeny [online], allmusic.com [dostęp 2016-06-12] (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l Blue System (→ Discogs.com) ↓.
  4. ↑ a b c d Blue System [online], peoples.ru [zarchiwizowane z adresu 2019-02-24] (ros.).
  5. ↑ a b c d e f g Blue System (→ moderntalking.pl) ↓.
  6. ↑ a b c Blue System, [w:] Offizielle Deutsche Charts [online], offiziellecharts.de [zarchiwizowane z adresu 2022-12-21] (niem.).
  7. ↑ a b c Die bekanntesten songs von Blue System [online], austriancharts.at [zarchiwizowane z adresu 2022-02-18] (niem.).
  8. ↑ a b c Blue System [online], hitparade.ch [zarchiwizowane z adresu 2022-02-17] (niem.).
  9. ↑ a b Gold & Platinum (Blue System) [online], geocities.com [zarchiwizowane z adresu 2009-10-27] (ang.).
  10. ↑ BLUE SYSTEM. BACKSTREET DREAMS, [w:] Offizielle Deutsche Charts [online], offiziellecharts.de [zarchiwizowane z adresu 2022-12-21] (niem.).
  11. ↑ Latvian Airplay Top 20, #117, Week 30, 1996, Jul 22 – Jul 28 [online], lanet.lv [zarchiwizowane z adresu 2018-07-23] (ang.).
  12. ↑ BLUE SYSTEM. MY BED IS TOO BIG [online], austriancharts.at [zarchiwizowane z adresu 2022-02-18] (niem.).
  13. ↑ BLUE SYSTEM (1987-1998) [online], dieterbohlen2010.narod.ru [zarchiwizowane z adresu 2021-11-22] (ang.).
  14. ↑ BLUE SYSTEM [online], dieterbohlen2010.narod.ru [zarchiwizowane z adresu 2021-11-22] (ang.).
  15. ↑ a b Ultratop 50 Singles (notowanie 12 grudnia 1987) [online], ultratop.be [zarchiwizowane z adresu 2018-07-23] (niderl.).
  16. ↑ a b c d e f g h i j k l Charts: Blue System [online], geocities.com:80 [zarchiwizowane z adresu 2009-10-20] (ang.).
  17. ↑ a b Fernando Salaverri, Sólo éxitos 1959–2002: año a año, wyd. 1, Madryt: IBERAUTOR PROMOCIONES CULTURALES, 2005, ISBN 978-84-8048-639-2, OCLC 912374565 [zarchiwizowane z adresu 2018-07-02] (hiszp.).
  18. ↑ Złote płyty CD - archiwum. Przyznane w 1996 roku, [w:] Związek Producentów Audio Video [online], bestsellery.zpav.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-12-14].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Blue System
Albumy
Single

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Blue_System&oldid=73157873”