Bormes-les-Mimosas

Bormes-les-Mimosas
	gmina
	; Panorama miasta
	Herb
Państwo	Francja
Region	Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Departament	Var
Okręg	Tulon
Kanton	Collobrières
Kod INSEE	83019
Mer	Albert Vatinet
Powierzchnia	97,32 km²
Wysokość	0-642 m n.p.m.
Populacja (2009); • liczba ludności	; 7321
• gęstość	75 os./km²
Kod pocztowy	83230
	Położenie na mapie Var Bormes-les-Mimosas
	Położenie na mapie Francji Bormes-les-Mimosas
	Położenie na mapie regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże Bormes-les-Mimosas
	43°09′N 6°21′E/43,152500 6,343889
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Bormes-les-Mimosas (do 15 lutego 1968 Bormes, prow. Bouarmo, Bòrmas) – miejscowość i gmina położona we Francji, w departamencie Var, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże.

Według danych na rok 2009 gminę zamieszkiwały 7321 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 75 osoby/km².

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Gmina jest położona nad Morzem Śródziemnym, na południowym skraju rozciągającego się równoleżnikowo masywu Maures. Najwyższy punkt znajduje się w głównym łańcuchu tego masywu na granicy z sąsiadującą od północy gminą Collobrières, na wysokości 642 m^[1]. Niższe pasmo wzgórz przebiega wzdłuż wybrzeża, a w obniżeniu między pasmami płyną m.in. potoki Batailler i Môle oraz przebiega droga departamentalna D98, pokonująca zwornik między pasmami na przełęczy Gratteloup (192 m n.p.m.). Najbardziej na południe wysuniętym punktem lądu jest przylądek Bénat, położony naprzeciw wysp Hyères^[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza pisana wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1056 (jako Borma). Znaleziska archeologiczne świadczą o dużo wcześniejszym osadnictwie w okolicy, za czasów Celtów. Port w Brégançon, współcześnie dzielnicy Bormes-les-Mimosas, był w czasach starożytnych ważnym punktem przeładunkowym rudy ołowiu i granitu z pobliskich kopalni. Do dziś zachowały się liczne znaleziska z czasów rzymskich.

W średniowieczu wioska była wielokrotnie niszczona. Od 730 roku regularnie plądrowali ją Saraceni, w 1393 piraci, a także Hiszpanie. W 1529 Bormes spalili Maurowie, 1539 zniszczyły je wojska Andrei Dorii, a w 1579 ponownie uległo zniszczeniu w trakcie wojen religijnych^[2].

Świętemu Franciszkowi z Paoli przypisuje się wymodlenie w 1481 końca epidemii dżumy, która pustoszyła okolicę. Po tym zdarzeniu został patronem miejscowości, o czym przypominają figura na Place St-François i kapliczka mu poświęcona z XVI wieku^[3].

W 1913 roku z gminy wydzielono obszar należący odtąd do Le Lavandou. Przyrostek les Mimosas został dodany do nazwy dopiero w 1968 roku. Napoleon III sprowadził drzewka akacji (z rodziny mimozowatych) z Meksyku około 1860 roku i zaordynował ich uprawę w Bormes^[4]^[5].

Zabytki i inne atrakcje[edytuj | edytuj kod]

Gmina Bormes-les-Mimosas

Bormes-les-Mimosas zachowało charakter średniowiecznego miasteczka. W mieście znajdują się m.in.:

ruiny zamku z XII wieku
kaplica św. Franciszka z Paoli z 1560 roku i jego pomnik
liczne zabytkowe domy
neoromański kościół św. Trofima z XVIII w.

W okolicach na terenie gminy:

kapliczka św. Konstancji z XIII w. położona na wzgórzu (324 m n.p.m.) z rozległym widokiem na okolicę^[6]
port jachtowy
plaże w Cabasson, l’Estagnol, Pellegrin i la Favière
latarnia morska na przylądku Bénat
fort Brégançon, od 1968 roku oficjalna letnia rezydencja prezydentów Francji, dostępny do zwiedzania tylko w jeden weekend września^[7]^[3]
zapora Trapan, zapewnia zapasy wody pitnej dla nadmorskich miejscowości na wschód od Tulonu
ogród botaniczny Cigalou^[8]
arboretum Gratteloup
arboretum Ruscas

Miejscowość została wyróżniona czterema kwiatami w ogólnokrajowym konkursie Villes et Villages Fleuris oraz zdobyła złoty medal w podobnym ogólnoeuropejskim konkursie w 2003 roku^[8]. Rokrocznie organizowana jest także kwiatowa parada.

Winnice[edytuj | edytuj kod]

Teren gminy jest objęty apelacją AOC Côtes de Provence dla win białych, różowych i czerwonych. Niektóre z winnic są udostępnione do zwiedzania^[9].

Szlak Mimozy[edytuj | edytuj kod]

Bormes-les-Mimosas jest początkowym punktem 130-kilometrowego Szlaku Mimozy (franc. La Route du Mimosa, ang. The Mimosa Trail), który biegnie wzdłuż Lazurowego Wybrzeża przez Rayol-Canadel-sur-Mer, Sainte-Maxime, Saint-Raphaël, Mandelieu-la-Napoule, Tanneron i Pégomas aż do Grasse i pozwala od stycznia do połowy marca cieszyć oko kwitnącymi drzewami akacji^[10]^[8].

Związani z miastem[edytuj | edytuj kod]

Z Bormes-les-Mimosas związani są:

Hippolyte Mourdeille (1758–1807), urodzony w Bormes, walczył o niepodległość krajów Ameryki Południowej, zginął w walce z Hiszpanami w Montevideo^[3].
Hippolyte de Bouchard (1780–1837), marynarz korsarz, bojownik o niepodległość Peru i Argentyny, organizator argentyńskiej marynarki także pochodził z Bormes. Dla upamiętnienia jego imienia dzień niepodległości Argentyny (9 lipca) jest świętowany także w Bormes-les-Mimosas^[3].
Alfred Courmes (1898-1993), malarz, urodzony w Bormes-les-Mimosas
Hermann Sabran, prawnik i filantrop z Lyonu, właściciel Fort de Brégançon
Henryk, wielki książę Luksemburga, właściciel posiadłości w pobliskim Cabasson, zakupionej w 1949 przez jego babcię, Szarlottę

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Top 100. 172 Toulon Aix-en-Provence. Skala 1:100 000. Wyd. II. Paryż: Institut Geographique National Paris, 2010. ISBN 978-2-7585-2378-9.
↑ Russ Collins: Bormes-les-Mimosas. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d French Riviera. TheGreenGuide. Michelin, s. 130. ISBN 978-1-906261-80-1. (ang.).
↑ David Abram: Rough Guide to France. Wyd. 8. Rough Guides, 2003, s. 1105. ISBN 978-1-843530-56-5. (ang.).
↑ Bormes les Mimosas: Le Mimosa. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2012)]. (fr.).
↑ Bormes les Mimosas: les Monuments. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 czerwca 2012)]. (fr.).
↑ Britta Sandberg: Côte d’Azur. DuMont Reiseverlag, 2002, s. 86. ISBN 3-7701-5970-5. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Bormes les Mimosas: Côté Jardin. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 sierpnia 2012)]. (fr.).
↑ Bormes les Mimosas: Les Domaines Vinicoles. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 sierpnia 2012)]. (fr.).
↑ The Mimosa Trail 2012 (PDF). [dostęp 2012-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 lutego 2012)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Francuski urząd statystyczny. (fr.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna strona merostwa (fr.)
Miejscowa informacja turystyczna (fr.)
Informator turystyczny. lavandou-bormes.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-16)]. (fr. • ang. • niem.)

[mapaign-1] Top 100. 172 Toulon Aix-en-Provence. Skala 1:100 000. Wyd. II. Paryż: Institut Geographique National Paris, 2010. ISBN 978-2-7585-2378-9.

[provencebeyond-2] Russ Collins: Bormes-les-Mimosas. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).

[frenchriviera-3] French Riviera. TheGreenGuide. Michelin, s. 130. ISBN 978-1-906261-80-1. (ang.).

[roughguide-4] David Abram: Rough Guide to France. Wyd. 8. Rough Guides, 2003, s. 1105. ISBN 978-1-843530-56-5. (ang.).

[bormesakacje-5] Bormes les Mimosas: Le Mimosa. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2012)]. (fr.).

[bormeszabytki-6] Bormes les Mimosas: les Monuments. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 czerwca 2012)]. (fr.).

[sandberg-7] Britta Sandberg: Côte d’Azur. DuMont Reiseverlag, 2002, s. 86. ISBN 3-7701-5970-5. (ang.).

[bormeskwiaty-8] Bormes les Mimosas: Côté Jardin. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 sierpnia 2012)]. (fr.).

[bormeswinnice-9] Bormes les Mimosas: Les Domaines Vinicoles. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 sierpnia 2012)]. (fr.).

[szlakmimozy-10] The Mimosa Trail 2012 (PDF). [dostęp 2012-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 lutego 2012)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]