Prezydenci Francji
| Prezydent Republiki Francuskiej | |
| Président de la République française | |
 |
|
| Obecny | |
 |
|
| Stanowisko | |
| Państwo |  Francja |
| Data utworzenia | 4 października 1958 |
| Pierwszy | Ludwik Napoleon Bonaparte |
| Długość kadencji | 5 lat |
| Obecny | Emmanuel Macron |
| Obecny od | 14 maja 2017 |
| Siedziba | Pałac Elizejski w Paryżu |
| Strona internetowa | |
| Francja
Ustrój i polityka Francji Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
|
Prezydenci Francji – kadencja prezydenta Francji obecnie trwa pięć lat.
Spis treści
- 1 Pierwsza Republika (1792-1804)
- 2 Druga Republika (1848-1852)
- 3 Trzecia Republika (1871-1940)
- 4 Francja Vichy (1940–1944)
- 5 Wolna Francja (1940–1944)
- 6 Rząd tymczasowy Republiki Francuskiej (1944–1946)
- 7 Czwarta Republika (1946-1959)
- 8 Piąta Republika (od 1959)
- 9 Galeria prezydentów
- 10 Zobacz też
- 11 Przypisy
- 12 Bibliografia
- 13 Linki zewnętrzne
Pierwsza Republika (1792-1804)[edytuj]
W okresie I Republiki głową państwa był zawsze organ zbiorowy, a nie jedna osoba, chociaż teoretycznie przewodniczącego tego organu można by było uważać za najwyższego przedstawiciela władzy państwowej.
- Konwent Narodowy (20 września 1792 – 2 listopada 1795)
- Dyrektoriat (2 listopada 1795 – 10 listopada 1799)
- Konsulat (10 listopada 1799 – 18 maja 1804)
Druga Republika (1848-1852)[edytuj]
- Jacques-Charles Dupont de l'Eure (24 lutego – 9 maja 1848) – jako prezydent rządu tymczasowego
- Komisja Wykonawcza (9 maja – 28 czerwca 1848)
- Louis-Eugène Cavaignac (28 czerwca – 20 grudnia 1848) – jako prezydent rady ministrów
| # | Prezydent | Objął urząd | Złożył urząd | Opcja polityczna | Żył | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Louis-Napoleon Bonaparte |  |
20 grudnia 1848 | 2 grudnia 1852 | Bonapartyści | 1808-1873 |
Bonaparte dokonał w 1851 roku zamachu stanu i przedłużył sobie urzędowanie na czas nieokreślony. W rok później po wygranym plebiscycie koronował się na cesarza. Obalono go w 1870 roku w wyniku przegranej wojny z Prusami
Trzecia Republika (1871-1940)[edytuj]
| # | Prezydent | Objął urząd | Złożył urząd | Opcja polityczna | Żył | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Louis Jules Trochu[1] |  |
4 września 1870 | 13 lutego 1871 | Bezpartyjny | 1815-1896 |
| 2 | Louis Adolphe Thiers |  |
31 sierpnia 1871 | 24 maja 1873 | Oportunistyczni Republikanie | 1797-1877 |
| 3 | Patrice Mac-Mahon |  |
24 maja 1873 | 30 stycznia 1879 | Monarchiści | 1808-1893 |
| – | Jules Dufaure[2] |  |
30 stycznia 1879 | 30 stycznia 1879 | Bezpartyjny | 1798-1881 |
| 4 | Jules Grévy |  |
30 stycznia 1879 | 2 grudnia 1887 | Oportunistyczni Republikanie | 1813-1891 |
| – | Maurice Rouvier[2] |  |
2 grudnia 1887 | 3 grudnia 1887 | Oportunistyczni Republikanie | 1842-1911 |
| 5 | Marie François Sadi Carnot |  |
3 grudnia 1887 | 25 czerwca 1894 | Oportunistyczni Republikanie | 1837-1894 |
| – | Charles Dupuy[2] |  |
25 czerwca 1894 | 27 czerwca 1894 | Lewicowi Republikanie | 1851-1923 |
| 6 | Jean Périer |  |
27 czerwca 1894 | 16 stycznia 1895 | Oportunistyczni Republikanie | 1847-1907 |
| – | Charles Dupuy[2] | |
16 stycznia 1895 | 17 stycznia 1895 | Lewicowi Republikanie | 1851-1923 |
| 7 | Félix François Faure |  |
17 stycznia 1895 | 16 lutego 1899 | Oportunistyczni Republikanie | 1841-1899 |
| – | Charles Dupuy[2] | |
16 lutego 1899 | 18 lutego 1899 | Lewicowi Republikanie | 1851-1923 |
| 8 | Émile François Loubet |  |
18 lutego 1899 | 18 lutego 1906 | Oportunistyczni Republikanie | 1838-1929 |
| 9 | Armand Fallières |  |
18 lutego 1906 | 18 lutego 1913 | ARD | 1841-1931 |
| 10 | Raymond Poincaré |  |
18 lutego 1913 | 18 lutego 1920 | ARD | 1860-1934 |
| 11 | Paul Deschanel |  |
18 lutego 1920 | 21 września 1920 | ARD | 1856-1922 |
| – | Alexandre Millerand[2] |  |
21 września 1920 | 23 września 1920 | Bezpartyjny | 1859-1943 |
| 12 | Alexandre Millerand | |
23 września 1920 | 11 czerwca 1924 | Bezpartyjny | 1859-1943 |
| – | Frédéric François-Marsal[2] |  |
11 czerwca 1924 | 13 czerwca 1924 | Federacja Republikańska | 1874-1958 |
| 13 | Gaston Doumergue |  |
13 czerwca 1924 | 13 czerwca 1931 | Radykalna Partia Socjalistyczna | 1863-1937 |
| 14 | Paul Doumer |  |
13 czerwca 1931 | 7 maja 1932 | Radykalna Partia Socjalistyczna | 1857-1932 |
| – | André Tardieu[2] |  |
7 maja 1932 | 10 maja 1932 | ARD | 1876-1945 |
| 15 | Albert Lebrun |  |
10 maja 1932 | 11 czerwca 1940 | AD | 1871-1950 |
Francja Vichy (1940–1944)[edytuj]
| # | Szef Państwa | Objął urząd | Złożył urząd | Opcja polityczna | Żył | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Philippe Henri Pétain | .jpg) |
11 lipca 1940 | 20 sierpnia 1944 | Bezpartyjny | 1856-1951 |
Wolna Francja (1940–1944)[edytuj]
- Charles de Gaulle, oficjalna funkcja – „szef Wolnych Francuzów” i od czerwca 1943 r. Przewodniczący Francuskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (do listopada 1943 r. wespół z Henri Giraudem, następnie samodzielnie), nie prezydent.
- Henri Giraud, oficjalna funkcja – „Przewodniczący Francuskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego” (czerwiec – listopad 1943), nie prezydent.
Rząd tymczasowy Republiki Francuskiej (1944–1946)[edytuj]
| # | Przewodniczący Rządu Tymczasowego | Objął urząd | Złożył urząd | Opcja polityczna | Żył | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Charles de Gaulle |  |
3 lipca 1944 | 26 stycznia 1946 | Bezpartyjny | 1890-1970 |
| 2 | Félix Gouin | 26 stycznia 1946 | 24 czerwca 1946 | SFIO | 1884-1977 | |
| 3 | Georges Bidault | 24 czerwca 1946 | 28 listopada 1946 | MRP | 1899-1983 | |
| – | Vincent Auriol Tymczasowo |
 |
28 listopada 1946 | 16 grudnia 1946 | SFIO | 1884-1966 |
| 4 | Léon Blum |  |
16 grudnia 1946 | 16 stycznia 1947 | SFIO | 1872-1950 |
Czwarta Republika (1946-1959)[edytuj]
| # | Prezydent | Objął urząd | Złożył urząd | Opcja polityczna | Żył | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Vincent Auriol | |
16 stycznia 1947 | 16 stycznia 1954 | SFIO | 1884-1966 |
| 2 | René Coty |  |
16 stycznia 1954 | 8 stycznia 1959 | CNI | 1882-1962 |
Piąta Republika (od 1959)[edytuj]
| # | Prezydent | Objął urząd | Złożył urząd | Opcja polityczna | Żył | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Charles de Gaulle | |
9 stycznia 1959 | 28 kwietnia 1969 | UDR | 1890-1970 |
| – | Alain Poher[3] |  |
28 kwietnia 1969 | 20 czerwca 1969 | Demokratyczne Centrum | 1909-1996 |
| 2 | Georges Pompidou |  |
20 czerwca 1969 | 2 kwietnia 1974 | UDR | 1911-1974 |
| – | Alain Poher[3] | |
2 kwietnia 1974 | 27 maja 1974 | Demokratyczne Centrum | 1909-1996 |
| 3 | Valéry Giscard d’Estaing |  |
27 maja 1974 | 10 maja 1981 | UDF | ur. 1926 |
| 4 | François Mitterrand | .jpg) |
10 maja 1981 | 17 maja 1995 | PS | 1916-1996 |
| 5 | Jacques Chirac |  |
17 maja 1995 | 16 maja 2007 | RPR/UMP | ur. 1932 |
| 6 | Nicolas Sarkozy | .jpg) |
16 maja 2007 | 15 maja 2012 | UMP | ur. 1955 |
| 7 | François Hollande |  |
15 maja 2012 | 14 maja 2017 | PS | ur. 1954 |
| 8 | Emmanuel Macron | |
14 maja 2017 | EM ! | ur. 1977 | |
Galeria prezydentów[edytuj]
-
Ludwik Napoleon Bonaparte, 1848-1852
-
Louis Jules Trochu, 1870-1871
-
Louis Adolphe Thiers, 1871-1873
-
Patrice Mac-Mahon, 1873-1879
-
Jules Grevy, 1879-1887
-
Marie François Sadi Carnot, 1887-1894
-
Jean Casimir-Périer, 1894-1895
-
Félix François Faure, 1895-1899
-
Émile François Loubet, 1899-1906
-
Armand Fallières, 1906-1913
-
Raymond Poincaré, 1913-1920
-
Paul Deschanel, 1920
-
Alexandre Millerand, 1920-1924
-
Paul Doumer, 1931-1932
-
Albert Lebrun, 1932-1940
-
Leon Blum, 1946-1947
-
Rene Coty, 1954-1959
-
Charles de Gaulle, 1959-1969
-
Alain Poher, 1969 (tymczasowo)
-
Georges Pompidou, 1969-1974
-
Alain Poher, 1974 (tymczasowo)
-
Valery Giscard d’Estaing, 1974-1981
-
Francois Mitterrand, 1981-1995
-
Jacques Chirac, 1995-2007
-
Nicolas Sarkozy, 2007-2012
-
François Hollande, 2012-2017
-
Emmanuel Macron, od 2017
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ jako prezydent rządu obrony narodowej
- ↑ a b c d e f g h W okresie III Republiki ilekroć na stanowisku prezydenta zapanował wakat, jego obowiązki pełnił Prezes Rady Ministrów; miało to miejsce ośmiokrotnie
- ↑ a b Alain Poher dwukrotnie pełnił funkcję tymczasowego prezydenta (po rezygnacji de Gaulle’a i śmierci Pompidou), jako przewodniczący Senatu
