Bronisław Balcewicz

Bronisław Balcewicz

major piechoty
Data i miejsce urodzenia	14 września 1895 Wilno
Data i miejsce śmierci	kwiecień 1940 Charków
Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	I Korpus Polski w Rosji 2 pułk strzelców polskich 85 pułk strzelców Wileńskich PKU Zamość KRU Zamość
Stanowiska	komendant PKU komendant RU
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Bronisław Balcewicz (ur. 14 września 1895 w Wilnie, zm. kwiecień 1940 w Charkowie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Od prawej: kpt. Bronisław Balcewicz, mjr. Stanisław Bobiatyński, ppor. Mackiewicz i kpt. Józef Dąbrowski w Leplu; 1919

Bronisław Balcewicz urodził się w Wilnie, był synem Kazimierza i Heleny z domu Strukowska. Ukończył szkołę powszechną, gimnazjum i rok prawa na Uniwersytecie Batorego w Wilnie. W latach 1914–1917 służył w armii rosyjskiej. Ukończył Szkołę Oficerską w Wilnie. W 1916 r. uzyskał stopień porucznika. Po rozpadzie armii rosyjskiej dołączył do 2 pułku strzelców polskich I Korpusu Polskiego.

Po zakończeniu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego i zweryfikowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i przydzielony do 85 pułku piechoty. Walczył w wojnie z bolszewikami. Był dwukrotnie ranny. 15 sierpnia 1924 roku został awansowany na majora piechoty. W 1928 roku był oddelegowany do Powiatowej Komendy Uzupełnień Słonim. W marcu 1929 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Zamość na stanowisko komendanta. 1 września 1938 roku dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Zamość, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”.

W 1939 roku dostał się do niewoli radzieckiej i w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari Nr 3350 (1922)
• Krzyż Walecznych
• Medal Niepodległości
• Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej

Bibliografia

• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, s. 12.
• Rocznik Oficerski 1923 – Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, s. 370, 406.
• Rocznik Oficerski 1928 – Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1928, s. 122, 174.
• Rocznik Oficerski 1932 – Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, s. 26, 527.
• Ogrody Wspomnień – Bronisław Balcewicz