Bronisław Wilkoszewski

Bronisław Wilkoszewski
Imię i nazwisko	Saryusz Bronisław Paweł Wilkoszewski
Data i miejsce urodzenia	1847 ; Szczekociny
Data i miejsce śmierci	11 czerwca 1901 ; Łódź
Dziedzina sztuki	fotografia
	Ważne dzieła
	Widoki m. Łodzi
	Multimedia w Wikimedia Commons

Saryusz Bronisław Paweł Wilkoszewski^[1] (ur. 1847 w Szczekocinach, w rodzinie szlacheckiej Leona i Marianny z Sobockich^[2], zm. 11 czerwca 1901 w Łodzi) – fotograf zwany „łódzkim Canaletto”^[1], działacz społeczny.

Życiorys

W latach 1878–1888 wspólnie z Józefem Grodzickim prowadził zakład fotograficzny w Kielcach^[3]. Po dwóch latach usamodzielnił się. Jako właściciel zakładu fotograficznego pojął za żonę Mariannę Jankiewicz (w późniejszych latach znana łódzka aktorka i śpiewaczka)^[2].

We wrześniu 1887 od Ludwika Meyera wynajął lokal w willi „Trianon” w pasażu Meyera 5 (obecnie ul. Stanisława Moniuszki) w Łodzi a 19 lutego 1888 roku nastąpiło oficjalne otwarcie w tym miejscu zakładu fotograficznego^[4]^[5]^[6]. Atelier prowadził aż do śmierci w roku 1901. Dwa lata później wdowa, chcąc dalej prowadzić firmę, przeniosła pracownię do nowego lokalu przy ulicy Dzielnej 13.

Bronisław Wilkoszewski należał do łódzkiej inteligencji i bohemy – współtworzył Towarzystwo Śpiewacze „Lutnia”, należał do Towarzystwa Cyklistów. Jego atelier było miejscem wystaw artystycznych, przedstawień i koncertów^[1].

W roku 1894 był oddany pod nadzór policji, a w 1896 prowadzono przeciwko niemu śledztwo w związku z rozpowszechnianiem rycin z napisem „Polonia. Konstytucja 3 Maja”. Fotografie z widokami miast – głównie Łodzi i okolic, ale także z Warszawy^[7] publikował pod swoim nazwiskiem w formie kart pocztowych. W roku 1989 wydał album Widoki miasta Łodzi^[8].

Zmarł nagle, na atak serca, w lokalu „Resursy” w pomieszczeniach Grand Hotelu podczas gry w wista. Został pochowany w części katolickiej Starego Cmentarza w Łodzi^[1].

Fotografie

Według doniesień prasowych w „Lodzer Zeitung” i „Dzienniku Łódzkim” od 1892 roku rozpoczął „zdejmowanie najważniejszych budynków w Łodzi…” Dzięki jego fotografiom ocalony został od zapomnienia obraz dawnej wielkoprzemysłowej Łodzi. Te właśnie prace stały się podstawą albumów z fotografiami Bronisława Wilkoszewskiego m.in. „Widoki m. Łodzi”^[9].