Bydant

Bydant (herb szlachecki) – używany bez tej nazwy w Szkocji, Austrii i Prusach herb szlachecki, w Polsce według narodowego zwyczaju nadawania herbom nazw określony pochodzącą od zawołania klanowego Gordonów nazwą Bydant (Pozostać).

Opis herbu

W niebieskim polu trzy zwrócone heraldycznie na prawo złote głowy dzików (ang. azure, three boars' heads couped or). W klejnocie z korony szlacheckiej wyłania się zwrócona na prawo brązowa głowa jelenia ze złotymi rogami, między którymi (lub nad nimi) unosi się wstęga z napisem Bydant. Labry niebieskie i złote.

Historia

Herb został zatwierdzony w Polsce jako herb własny w związku z indygenatem udzielonym w roku 1658 przez konstytucję sejmową szkockiemu szlachcicowi Henrykowi Gordonowi, niepoprawnie określonemu jako "margrabia Huntileus". Henry Gordon pochodził wprawdzie z gałęzi Gordonów markizów of Huntly, ale jako młodszy syn praw do tytułu nie posiadał. Ostatni raz herb jest wymieniony w roku 1789 z okazji potwierdzenia indygenatu z 1767 dla Fabiana Gordona de Caldwells, późniejszego brygadiera w czasach Powstania kościuszkowskiego.

Herbowni

Gordon de Huntley (Hunlej), Gordon de Caldwells.

Bibliografia

• Burke's Landed Gentry, London 1952
• Debrett's Illustrated Peerage and Baronetage, London 2000
• Konstytucyje Sejmu extraordynaryjnego w Warszawie r. 1767, Warszawa 1768
• Polski Słownik Biograficzny, tom VIII, Wrocław, Kraków i Warszawa 1959-60