Przejdź do zawartości

Böyükşor gölü

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Böyükşor gölü
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne wykonane 6 września 2010 przez satelitę Landsat 5
Położenie
Państwo

 Azerbejdżan

Morfometria
Powierzchnia

13–16,2 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


ok. 10 km
ok. 1,5–2 km

Głębokość
• maksymalna


3,5–4 m

Objętość

27,5 lub 45 mln m³

Hydrologia
Rodzaj jeziora

reliktowe

Położenie na mapie Azerbejdżanu
Mapa konturowa Azerbejdżanu, po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Böyükşor gölü”
Ziemia40°27′02″N 49°53′15″E/40,450556 49,887500

Böyükşor gölüsłone jezioro reliktowe w Azerbejdżanie, w środkowej części Półwyspu Apszerońskiego[1], na terenie miasta Baku, w granicach rejonów Binəqədi, Sabunçu oraz Nərimanov[2].

Hydrografia

[edytuj | edytuj kod]
Jezioro widziane od strony Stadionu Olimpijskiego w Baku

Jest największym, a jednocześnie najbardziej zanieczyszczonym, spośród ponad stu jezior położonych na Półwyspie Apszerońskim[1]. Rzędna lustra akwenu systematycznie podnosi się wraz z dopływem wód złożowych oraz ścieków gospodarczych i przemysłowych[1][2]. Według źródeł z 2020 znajduje się na wysokości 12[1] lub 12,6 m n.p.m[2]. Wraz ze zmianą wysokości lustra wody zmienia się powierzchnia jeziora i jego głębokość. Według źródeł z 2020 Böyükşor gölü zajmuje 13[1] lub 14,2 km²[2], a głębokość maksymalna dochodzi do 3,5[1] lub 4 m[2]. Zgodnie z danymi Ministerstwa Ekologii i Zasobów Naturalnych Azerbejdżanu (Azərbaycan Respublikası Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi) tafla wody pokrywa 16,2 km², co stawia jezioro na trzeciej pozycji pod względem powierzchni w kraju, po Sarısu oraz Ağgöl[3]. Jego objętość szacowana jest według różnych źródeł na około 27,5[3] lub 45 mln m³[1]. Z północnego zachodu na południowy wschód rozciąga się na długości około 10 km, przy szerokości 1,5–2 km[1].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Właściwości lecznicze błota i soli wydobywanych z jeziora Böyükşor znane były już w starożytności. Przemysłowe pozyskiwanie soli rozpoczęto w 1930, lecz w wyniku znacznego zanieczyszczenia ropą naftową i produktami ropopochodnymi już w latach 60. XX wieku zaprzestano jej wydobycia. Na złą sytuację ekologiczną jeziora wpływają także spływające doń ścieki gospodarcze i przemysłowe z wybudowanych w jego pobliżu domów i zakładów przemysłowych. Według badań opublikowanych w 2012 zanieczyszczenie ołowiem przekraczało dopuszczalne normy 300 razy, miedzi 200, a cynku 170. Lustro wody pokryte jest oleistą warstwą złożoną głównie z produktów ropopochodnych i surfaktantów. Osady denne nasycone są olejem opałowym na co najmniej metr i zatraciły wszelkie właściwości lecznicze. Według danych Ministerstwa Ekologii i Zasobów Naturalnych Azerbejdżanu (Azərbaycan Respublikası Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi) 49 zakładów przemysłowych i komunalnych odprowadza do jeziora około 18 tysięcy m³ ścieków dziennie[1].

Infrastruktura

[edytuj | edytuj kod]
Zdjęcie satelitarne położenia Stadionu Olimpijskiego w Baku względem Böyükşor gölü. Na zdjęciu widać tamy wybudowane przed igrzyskami europejskimi w 2015

W bezpośrednim sąsiedztwie jeziora położony jest Stadion Olimpijski w Baku. Przed I Igrzyskami Europejskimi w 2015 zdecydowano o konieczności oczyszczenia jeziora. W tym celu jezioro podzielono na kilka stref oddzielonych od siebie tamami, tak by oczyszczona woda w jednej części nie mieszała się z zanieczyszczoną z innej[4].

Bioróżnorodność

[edytuj | edytuj kod]

Wokół jeziora wytworzyły się gleby szarobrązowe. Porasta je roślinność halofilna, wśród niej m.in.: Climacoptera crassa, Suaeda altissima, Caroxylon dendroides. Na terenach nadbrzeżnych odnotowano takie bezkręgowce, jak: nadobnik włoski (Calliptamus italicus), Aphodius granarius z podrodziny plugowatych, Agrotis spinifera, Agrotis segetum, Lepidoptera pupa z rodziny sówkowatych, skorek pospolity (Forficula auricularia), a także ślimak winniczek (Helix pomatia)[1].

Awifauna

[edytuj | edytuj kod]

Nad jeziorem zaobserwowano 42 gatunki ptaków należące do 8 rzędów. Najliczniej reprezentowane były wróblowe, wśród których odnotowano 18 gatunków. Stwierdzono także 10 gatunków siewkowych, 5 gatunków blaszkodziobych, po 3 gatunki należące do sokołowych i żurawiowych i po 1 zaliczanym do perkozowych, pelikanowych i bocianowych. Spośród nich 15 to gatunki osiadłe – perkoz zausznik (Podiceps nigricollis), kormoran zwyczajny (Phalacrocorah carbo), błotniak stawowy (Circus aeruginosus), kokoszka zwyczajna (Gallinula chloropus), łyska zwyczajna (Fulica atra), dzierlatka zwyczajna (Galerida cristata), wąsatka (Panurus biarmicus), remiz zwyczajny (Remiz pendulinus), gawron (Corvus frugilegus), szpak zwyczajny (Sturnis vulgaris), zięba zwyczajna (Fringilla coelebs), szczygieł (Cardutlis cardutlis), wróbel zwyczajny (Passer domesticus), mazurek (Passer montanus), wróbel śródziemnomorski (Passer hispaniolensis)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Sevinj Hajiyeva, Tarana Aliyeva, Mahlunga Yusifova. The ecological state of Boyuk Shor lake of Azerbaijan. „Environmental Monitoring and Assessment”. 192 (780), 2020. Springer. DOI: 10.1007/s10661-020-08762-9. ISSN 1573-2959. (ang.). 
  2. a b c d e f Narmina Abel Sadigova, Svetlana Gulu Jafarova, Abdin Shukur Abbasov. Ecological Groups of Birds of Greater Shor Lake ofthe Azerbaijan Republic. „Agricultural and Biological Sciences Journal”. 6 (2), s. 86–90, 2020. American Institute of Science. ISSN 2381-7186. (ang.). 
  3. a b Rivers, lakes and reservoirs of Azerbaijan Republic. The Ministry of Ecology and Natural Resources of Azerbaijan Republic. [dostęp 2022-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-02)]. (ang.).
  4. Dam covers Lake Boyuk Shor, Azerbaijan. „GeoArt. 6. EuroGeo Conference”, s. 15, 2016. Uitgeverij Educom BV. [zarchiwizowane z adresu 2022-01-01]. (ang.).