Całka oznaczona
Wygląd
Całka oznaczona – synonim nazwy „całka Riemanna”[1][2] albo ogólniej: określenie odnoszące się do tych pojęć całki, dla których zachodzi pewna wersja wzoru Newtona-Leibniza, jak na przykład:
- całka niewłaściwa (Riemanna),
- całka po konturze na płaszczyźnie zespolonej,
- całka z dystrybucji,
- całka z formy różniczkowej spełniającej założenia twierdzenia Stokesa.
Pojęcie całki oznaczonej wprowadził Fourier[3]. Używał go później m.in. Augustin Louis Cauchy[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grigorij Michajłowicz Fichtenholz: Rachunek różniczkowy i całkowy. T. 2. Warszawa: PWN, 1966, s. 82.
- ↑ Włodzimierz Krysicki, Lech Włodarski: Analiza matematyczna w zadaniach. T. 1. Warszawa: PWN, 2005, s. 371-373. ISBN 83-01-14295-2.
- ↑ Jahnke 2003 ↓, s. 170.
- ↑ Jeff Miller, Definite integral [w:] Earliest Known Uses of Some of the Words of Mathematics (D) (ang.), MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, mathshistory.st-andrews.ac.uk [dostęp 2022-02-18].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hans Niels Jahnke: A history of analysis. Providence, RI: American Mathematical Society, 2003. ISBN 0-8218-2623-9. OCLC 51607350.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Helena Kazieko, Całka oznaczona, kanał Nauka / Science SGGW na YouTube, 7 maja 2020 [dostęp 2024-08-03].