Cerkiew św. Ewangelisty Łukasza w Tyniewiczach Dużych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Ewangelisty Łukasza
A-25 z dnia 14.09.2001.
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny (2016)
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Tyniewicze Duże

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Wezwanie

św. Łukasza

Wspomnienie liturgiczne

18/31 października

Położenie na mapie gminy Narew
Mapa konturowa gminy Narew, na dole znajduje się punkt z opisem „Tyniewicze Duże, cerkiew św. Łukasza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Tyniewicze Duże, cerkiew św. Łukasza”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Tyniewicze Duże, cerkiew św. Łukasza”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Tyniewicze Duże, cerkiew św. Łukasza”
Ziemia52°51′23,6″N 23°28′44,1″E/52,856556 23,478917

Cerkiew pod wezwaniem św. Apostoła i Ewangelisty Łukaszaprawosławna cerkiew parafialna w Tyniewiczach Dużych. Należy do dekanatu Narew diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Świątynia znajduje się na cmentarzu parafialnym.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew w 2009 r.

Pierwsza cerkiew została zbudowana około 1750. Spalona w czasie walk niemiecko-radzieckich w 1944. Odbudowana w latach 1944–1948, poświęcona w 1948. Od 5 lipca 1982 świątynia parafialna.

Od lat 90. XX w. cerkiew jest sukcesywnie remontowana i wyposażana w nowe utensylia. Ponownie poświęcona 31 października 2011 przez metropolitę Sawę.

Cerkiew i cmentarz wpisano do rejestru zabytków 14 września 2001 pod nr A-25[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budowla drewniana, o konstrukcji zrębowej, jednonawowa. Od frontu czworoboczna kruchta z dwuspadowym daszkiem nad wejściem. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie, z boczną zakrystią. Nad kruchtą ośmioboczna wieża z blaszanym ostrosłupowym hełmem zwieńczonym niewielką kopułką. Nad nawą jednokalenicowy blaszany dach z wieżyczką zwieńczoną baniastym hełmem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kalendarz Prawosławny 2016, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 161–163

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]