Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Kopenhadze
| cerkiew parafialna | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
30 sierpnia/12 września; | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Danii  | |||||||||||||
Położenie na mapie Regionu Stołecznego  | |||||||||||||
Położenie na mapie Kopenhagi  | |||||||||||||
 55°41′07,0″N 12°35′27,0″E/55,685278 12,590833
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Cerkiew św. Aleksandra Newskiego – prawosławna cerkiew w Kopenhadze, wzniesiona w 1881. Świątynia parafialna.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew domowa pod wezwaniem św. Aleksandra Newskiego istniała w Kopenhadze od połowy XVIII wieku na terenie ambasady rosyjskiej. Obecny budynek powstał w 1881 na życzenie carycy Marii Fiodorowny, z pochodzenia księżniczki duńskiej. Na koszt państwa rosyjskiego w 1881 wykupiona została działka przy ul. Bredgade, zaś środki na budowę świątyni pochodziły zarówno z funduszy rządowych, jak i z prywatnej kasy cara Aleksandra III. Autorem projektu cerkwi był profesor Dawid Grimm, zaś budowę współnadzorowali dyrektor duńskiej akademii sztuki F. Meldals i architekt miejski A. Jensen. Poświęcenie gotowej cerkwi miało miejsce 10 września 1881 w obecności Aleksandra III z żoną i dziećmi: carewiczem Mikołajem, wielkim księciem Jerzym i wielką księżną Ksenią, a także królowej greckiej Olgi i króla Danii Chrystiana IX.
Po rewolucji październikowej cerkiew znalazła się w jurysdykcji Egzarchatu Zachodnioeuropejskiego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W 1928 odbyły się w niej nabożeństwo pogrzebowe Marii Fiodorowny, które odprawił egzarcha metropolita Eulogiusz (Gieorgijewski). Po przejściu metropolity Eulogiusza w jurysdykcję patriarchy Konstantynopola cerkiew stała się siedzibą parafii należącej do Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich, jednak od lat 60. parafianie czynili starania na rzecz przejścia w jurysdykcję eparchii berlińskiej i niemieckiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, zakończone powodzeniem w 1983. Wybór ten nie został zaakceptowany przez wszystkich parafian. W 2000 część z nich założyła odrębną parafię[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Histoire de l'Église orthodoxe en Europe occidentale au 20e siècle, Christine Chaillot (red.), Boris Bobrinskoy, Paris: Dialogue entre orthodoxes, 2005, ISBN 83-89396-16-5, OCLC 749801840.
- Русская Православная церковь Александра Невского в Копенгагене