Chabibułła Chajrullin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chabibułła Chajrullin
Хабибулла Хайруллин
starszy sierżant starszy sierżant
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1923
Suchije Kurnali, Tatarstan

Data i miejsce śmierci

22 lutego 1945
Wrocław

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

1248. pułk artylerii przeciwpancernej

Stanowiska

dowódca działa

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa):

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order LeninaMedal „Za Odwagę” (ZSRR)

Chabibułła Nabibułłowicz Chajrullin (ros. Хабибулла Набиуллович Хайруллин; ur. 14 lutego 1923 we wsi Suchije Kurnali obecnie w rejonie aleksiejewskim w Tatarstanie, zm. 22 lutego 1945 pod Wrocławiem) – radziecki żołnierz, starszy sierżant, uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w tatarskiej rodzinie chłopskiej. Skończył 7 klas niepełnej szkoły średniej, pracował w kołchozie, w grudniu 1941 został powołany do Armii Czerwonej. Od 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na Froncie Dońskim, 3 Ukraińskim i 1 Ukraińskim, brał udział w bitwie pod Stalingradem. Na 3 Froncie Ukraińskim walczył w składzie 12., później 6. Armii, biorąc udział w operacji nikopolsko-krzyworoskiej, bieriezniegowato-snigiriowskiej i odeskiej, a na 1 Froncie Ukraińskim w operacji sandomiersko-śląskiej i dolnośląskiej. 7 lutego 1945, jako dowódca działa 1248. pułku artylerii przeciwpancernej ze składu 6. Armii w stopniu starszego sierżanta, brał udział w walkach na zachodnim brzegu Odry w rejonie wsi Malczyce (niem. Maltsch), zadając duże straty Niemcom. Później zginął w walce pod Wrocławiem.

Został pochowany we Wrocławiu. Był odznaczony Medalem za Odwagę. 10 kwietnia 1945 pośmiertnie otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i Order Lenina.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]