Chocimirski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chocimirskipolski herb szlachecki, odmiana herbu Grabie.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu złotym grabie srebrne w roztrój, zaćwieczone na takiejż toczenicy.

Klejnot: pięć piór strusich.

W wieku XVI, z którego pochodzą pierwsze wzmianki o herbie, nie znano jego barw ani klejnotu. Elementy te pojawiły się dopiero w herbarzu Kaspra Niesieckiego.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Bezbarwny wizerunek herbu pojawia się po raz pierwszy w Panoszy Bartosza Paprockiego (1575) oraz w Gnieździe cnoty tego samego autora[2]. Herb przysługiwał podolskiej rodzinie Chocimirskich.

Legenda herbowa[edytuj | edytuj kod]

Według Kaspra Niesieckiego, dodatkowe grabie do herbu rodowego Grabie miał otrzymać rycerz, który wykazał się męstwem. Autor podaje też inne wersje legendy, wedle których herb wywodzi się od Herburta (zamiana mieczy na grabie), lub też, że herb przybył do nas z Czech[3].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Gajl wymienia dwa rody herbownych:

Chocimirski (Chocimierski), Swida (Świda).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 38. ISBN 83-7181-217-5.
  3. Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S. J. T. 3. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1841, s. 43-44.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]