Chojno (powiat rawicki)
51°37′33″N 17°00′35″E/51,625833 17,009722
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
837[2] |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
63-921[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PRA |
| SIMC |
0374048 |
Położenie na mapie gminy Pakosław  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu rawickiego  | |
| 51°37′33″N 17°00′35″E/51,625833 17,009722[1]
| |
Chojno – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, w gminie Pakosław.
Podział wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1008357 | Zapłocie | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś historycznie należała do Wielkopolski. Ma metrykę średniowieczną i jest notowana od początku XIV wieku. Po raz pierwszy wymieniona została w łacińskojęzycznym dokumencie z 1310 pod nazwą Choino, 1417 Choyno, 1491 Choyna[6].
Tereny wsi były jednak zasiedlone wcześniej niż podają to archiwalne, historyczne zapisy. Archeolodzy odkryli o 1,5 km na południe od wsi osadę datowaną szacunkowo na ok. 800 – ok. 1250 oraz na północ na wzniesieniu przy wiatraku niedatowane cmentarzysko[6].
Miejscowość była wsią szlachecką należącą do lokalnej szlachty wielkopolskiej Chojeńskich, którzy w XV wieku od nazwy wsi utworzyli własne odmiejscowe nazwisko, a później taże do Kuklinowskich, Ziółkowskich, Sławoszewskich, Błożejewskich. W 1310 wieś należała do dystryktu Poniec, a w 1491 leżała w powiecie poznańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1510 leżała w parafii Czesram[6].
W 1436 Jurga, Jerzy Chojeński zapowiedział w sądzie ziemskim drogi, pastwiska, tereny łowieckie i wszelkie pożytki z dziedzin leżących koło Rawicza – Sierakowa i Szymanowa oraz z Chojna. W 1426 właścicielem we wsi był Adam z Chojna, a w 1427 Mikołaj Chojeński. W 1471 Mikołaj Kuklinowski zapisał swojej żonie Małgorzacie po 60 grzywien posagu i wiana na części Chojna, którą zakupił od Jadwigi Kawieckiej oraz na połowie inwentarzy w Kuklinowie. W 1496 Jan Chojeński zapisał żonie Annie po 150 grzywien posagu i wiana na częściach wsi Chojno i Golejewko. W 1496 zakupił on część wsi od Wojciecha Kuklinowskiego dziedzica sławoszewskiego, a inną część odziedziczył po babce Katarzynie Chojeńskiej za 100 grzywien. Tego samego roku Wojciech Sławoszewski dał bratu Andrzejowi 1/3 Kuklinowa w powiecie pyzdrskim w zamian za część Sławoszewa oraz za 1/3 Chojna. W 1509 Jan Chojeński kupił od Jana Ziółkowskiego część macierzystą w Chojnie za 50 grzywien[6].
W 1510 we wsi Chojno było trzech panów: Jan Chojeński, który posiadał 14 łanów osiadłych oraz sołectwo, Jakub Chojeński mający 4 łany osiadłe oraz połowę łana opuszczonego oraz niejaki Błożejewski, który był właścicielem 3 łanów osiadłych oraz 8 łanów opuszczonych. W 1530 odnotowano pobór podatków we wsi od 7 łanów. W 1535 odnotowano 1,5 łana opuszczonego. W 1547 Jan Błożejewski z Chojna był w sporze z wojskim poznańskim Wojciechem Chojeńskim o Golejewko. W 1566 odnotowano we wsi pobór z 10,5 łana. W 1581 pobrano podatki z części Krzysztofa Chojeńskiego od 5 półłanków, jednego łana opuszczonego oraz od zagrodnika. Z części Jerzego Chojeńskiego natomiast pobrano podatek od 5 półłanków, dwóch zagrodników, młyna walnego o dwóch kołach wodnych. Natomiast z części Michała Chojeńskiego pobrano podatek z 5 półłanków[6].
Wieś szlachecka Choyno położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[7].
Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) wzmiankowane były dwie miejscowości: Stare Chojno i Nowe Chojno. Obie leżały w okręgu sarnowskim w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[8]. Stare Chojno stanowiło odrębny majątek, którego właścicielami byli wówczas (1846) Pomorscy[8]. Natomiast majątek Nowe Chojno należał do Marcelego Czarneckiego i chłopów[8]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Stare Chojno liczyło 162 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 20 dymów (domostw)[8]. Z kolei Nowe Chojno liczyło 238 mieszkańców w 23 domach[8].
Do 1954 roku istniała gmina Chojno. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa leszczyńskiego. Publikacja z 2009 roku podaje, że Chojno jest jedną z miejscowości występowania grupy Hazaków[9].
We wsi urodził się pisarz Tadeusz Becela.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 16088
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 147 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b c d e Chmielewski 1982 ↓, s. 206–207.
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 63.
- ↑ a b c d e Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 228.
- ↑ Tożsamość etniczna i kulturowa Śląska w procesie przemian. Halina Rusek, Anna Drożdż (red.). Polskie Tow. Ludoznawcze, 2009, s. 63.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Chmielewski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. I (A – H), zeszyt 2, hasło „Chojno”. Wrocław: Ossolineum, 1982, s. 206–207.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Wsie | |
|---|---|
| Osada | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
