Święta Klotylda

Święta
Klotylda

błagowiernyja (święta władczyni)
Data i miejsce urodzenia	ok. 470 Lyon
Data i miejsce śmierci	3 czerwca 545 Tours
Czczona przez	Kościół katolicki Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	3 czerwca 16 czerwca

Klotylda

królowa Franków
Okres	od 492 do 511
Jako żona	Chlodwiga I
Dane biograficzne
Ojciec	Chilperyk II
Mąż	Chlodwig I
Dzieci	Ingomer, Chlotar I, Childebert I, Chlodomer, Klotylda

Klotylda, Chrodechilda, cs. Błagowiernaja carica Kłotilda, (ur. ok. 470 roku w Lyonie, zm. 3 czerwca 545 w Tours) – święta katolicka i prawosławna.

Żywot świętej

Życiorys św. Klotyldy spisano w X wieku na podstawie zapisków św. Grzegorza z Tours. Była córką Chilperyka II – brata i współregenta króla Burgundów Gundobada.

W 483 roku król Franków salickich z dynastii Merowingów Chlodwig I wysłał do Burgundii poselstwo w sprawie ewentualnego małżeństwa z Klotyldą do którego doszło w 492 roku (mimo że Chlodwig miał już syna z nieprawego łoża – Teuderyka I). Taki krok władcy Franków można tłumaczyć chęcią ingerencji w sprawy podzielonej Burgundii pomiędzy czterech braci. Chlodwig interweniował zbrojnie przeciwko Gundobadowi już po zwycięskiej bitwie z Alamanami i chrzcie wymuszając na nim płacenie daniny.

Urodziła mu czterech synów i córkę:

1. Ingomera (zm. w dzieciństwie)
2. Chlodomera (zm. w 525 r.)
3. Childeberta
4. Chlotara
5. Klotyldę

Dzieci zostały ochrzczone, a mąż przyjął chrzest z rąk św. Remigiusza. Po śmierci Chlodwiga przeniosła się do Tours i tam zmarła, a pochowana została w Paryżu.

Kult

Relikwie św. Klotyldy, królowej były przechowywane i obnoszone w procesjach aż do rewolucji francuskiej. Do dziś znajdują się one w kościele Saint-Leu w Paryżu.

W ikonografii święta odziana jest w królewskie szaty i koronę. W dłoniach trzyma zwój pisma.

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 3 czerwca, natomiast w Cerkwi prawosławnej 3/16 czerwca, tj. 16 czerwca według kalendarza gregoriańskiego.

Zobacz też

• kult świętych
• modlitwa za pośrednictwem świętego
• Klotylda - inne postaci noszące to imię

Bibliografia

• Gustav Faber – Merowingowie i Karolingowie, PIW, Warszawa 1994
• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 3: H-Ł. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 499/500. ISBN 83-7097-464-3.

Źródła internetowe

• św. Klotylda, królowa na cerkiew.pl (oprac. Jarosław Charkiewicz)