Clara Hughes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Clara Hughes
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 września 1972
Winnipeg

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Kolarstwo
Igrzyska olimpijskie
brąz Atlanta 1996 Start wspólny
brąz Atlanta 1996 Ind. na czas
Mistrzostwa świata
srebro Duitama 1995 Ind. na czas
Łyżwiarstwo
Igrzyska olimpijskie
złoto Turyn 2006 5000 m
srebro Turyn 2006 Drużynowo
brąz Salt Lake City 2002 5000 m
brąz Vancouver 2010 5000 m
MŚ na dystansach
złoto Seul 2004 5000 m
srebro Berlin 2003 5000 m
srebro Nagano 2008 5000 m
srebro Richmond 2009 5000 m
srebro Inzell 2005 Drużynowo
brąz Inzell 2005 5000 m
Puchar Świata (3000 m/5000 m)
2. miejsce
2002/2003

Clara Hughes (ur. 27 września 1972 w Winnipeg) – kanadyjska łyżwiarka szybka i kolarka szosowa.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Kolarstwo[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczęła karierę sportową jako łyżwiarka, ale w 1990 roku zaczęła zajmować się kolarstwem. Pierwszy sukces osiągnęła podczas igrzysk panamerykańskich w Hawanie w 1991 roku, gdzie zdobyła srebrny medal w indywidualnym wyścigu na dochodzenie. Na rozgrywanych cztery lata później szosowych mistrzostwach świata w Duitmaie była druga w indywidualnej jeździe na czas, przegrywając tylko z Francuzką Jeannie Longo. Podczas letnich igrzysk olimpijskich w Atlancie w 1996 roku wywalczyła dwa brązowe medale: w wyścigu klasycznym i w jeździe indywidualnej na czas. W pierwszym przypadku lepsze były tylko Jeannie Longo i Włoszka Imelda Chiappa, a w drugim wyprzedziły ją Rosjanka Zulfija Zabirowa i ponownie Jeannie Longo. Cztery lata później, podczas letnich igrzysk w Sydney jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce w jeździe na czas. W tej samej konkurencji była też piąta na igrzyskach w Londynie dwanaście lat później. W 2002 roku zdobyła również złoto w jeździe na czas i brąz w wyścigu punktowym podczas igrzysk Wspólnoty Narodów w Manchesterze. Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw kraju, w tym siedem złotych.

Łyżwiarstwo[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces na lodzie osiągnęła w 2002 roku, zdobywając brązowy medal dystansie 5000 m podczas igrzysk olimpijskich w Salt Lake City. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Niemka Claudia Pechstein oraz Gretha Smit z Holandii. Na rozgrywanych rok później dystansowych mistrzostwach świata w Berlinie była druga za Pechstein na tym samym dystansie oraz czwarta na 3000 m. W biegu na 5000 m zdobyła też złoty medal podczas dystansowych mistrzostw świata w Seulu w 2004 roku oraz brązowy na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Inzell. W Inzell zdobyła też srebrny medal w biegu drużynowym wspólnie z Kristiną Groves i Cindy Klassen. W 2006 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie, zdobywając złoto na dystansie 5000 m i srebro w biegu drużynowym. Na igrzyskach w Vancouver w 2010 roku była trzecia na swym koronnym dystansie. Przegrała tam tylko z Czeszką Martiną Sáblíkovą i Niemką Stephanie Beckert. W międzyczasie zdobyła też srebrne medale w biegach na 5000 podczas dystansowych mistrzostw świata w Nagano w 2008 roku i mistrzostw świata w Richmond rok później. Kilkakrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa indywidualne i dwa drużynowe. Najlepsze rezultaty osiągała w sezonie 2002/2003, kiedy była druga w klasyfikacji końcowej 3000 m/5000 m.

Jest czwartą osobą i drugą kobietą w historii (po Chriście Rothenburger), która zdobyła medale na letnich i zimowych igrzyskach olimpijskich.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]