Czesław Sadłowski
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Wikariusz w parafii św Rocha w Jasieńcu | |
| Okres sprawowania |
od 1967 do 1969 |
| Proboszcz w parafii św Jana Chrzciciela w Zbroszy Dużej | |
| Okres sprawowania |
od 1974 do 2009 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
1967 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Czesław Sadłowski (ur. 5 grudnia 1938 w Malinówce) – ksiądz rzymskokatolicki, proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela w Zbroszy Dużej. Osobisty kanonik Benedykta XVI[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1952 roku z powodu jego „kułackiego” pochodzenia nie przyjęto go do liceum, lecz skierowano do szkoły budowlanej, gdzie też narzucono mu naukę na kierunku murarz-zdun[2]. W 1961 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie. 6 czerwca 1967 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego[3].
W 1969 roku przystąpił do modernizacji zakupionej obory w Zbroszy Dużej na kaplicę. 24 maja tego samego roku poświęcił ją prymas Stefan Wyszyński[4], ale już w lipcu władze zlikwidowały obiekt. Wtedy ksiądz odprawiał nabożeństwa w prywatnych domach i w plenerze, często łącząc je z projekcjami filmów. Właśnie za nielegalne projekcje filmów w 1970 roku otrzymał wyrok 3 miesięcy aresztu, zamieniony rok później na wyrok w zawieszeniu. W 1972 roku ksiądz Sadłowski przystąpił do budowy prowizorycznego namiotu dla celów kultu religijnego na prywatnej posesji. I ten obiekt zniszczyli funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej, dokonując przy tym profanacji komunikantów, co wywołało falę oburzenia, akcję pisania listów poparcia; prymas poświęcił tej sprawie część kazań w Wielkim Tygodniu[5]. Ostatecznie, w wyniku wielu kompromisów, w 1972 roku władze wydały pozwolenie na budowę kościoła. Obiekt ukończono w 1974 roku; poświęcenie odbyło się z udziałem prymasa w dniu 17 sierpnia 1974[6]. W tym też dniu ksiądz Sadłowski otrzymał godność kanonika[7].
Na przełomie lat 70. i 80. parafia ta stała się miejscem spotkań działaczy opozycji demokratycznej w PRL. Ksiądz nawiązał współpracę z KOR-em. Tu 9 września 1978 roku zawiązano Komitet Samoobrony Chłopskiej Ziemi Grójeckiej[6]. W Zbroszy Dużej działała tajna drukarnia, w której powielano dokumenty KOR i wydawano podziemne pisma: "Niezależny Ruch Chłopski" i "Biuletyn Informacyjny Komitetu Samoobrony Chłopskiej Ziemi Grójeckiej". Drukarnia została odkryta przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa w kombinacji operacyjnej 29 stycznia 1980. Ksiądz Sadłowski założył także Uniwersytet Ludowy, w ramach którego związani z opozycją antykomunistyczną intelektualiści udzielali wykładów na tematy polityczne i ekonomiczne[8]. W czasach „Solidarności” i stanu wojennego na plebanii u ks. Sadłowskiego przebywali bądź ukrywali się m.in. Lech Wałęsa, Zbigniew Bujak, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki. Plebania była obserwowana przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, m.in. Adama Pietruszkę i Grzegorza Piotrowskiego[9].
W listopadzie 1989 roku ksiądz Sadłowski uruchomił (nielegalnie) radio parafialne, zalegalizowane w 1992 roku[7]. W lutym 2009 roku przeszedł na emeryturę. Jego następcą na stanowisku proboszcza został ks. Ryszard Kania.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
24 października 2006 roku został odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[10]. 15 lutego 2017 roku, za wybitne zasługi w kształtowaniu świadomości moralnej i patriotycznej, za osiągnięcia w pracy duszpasterskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych i ustrojowych w Polsce, prezydent RP Andrzej Duda nadał mu Krzyż Komandorski z Gwiazdą tego orderu[11]. Otrzymał również wyróżnienie Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Mazowsza”[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Łeszczyński, Kapłan niezłomny. Ks Czesław Sadłowski, [w:] Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej Nr 10 (93) październik 2008, s. 74, ISSN 1641-9561.
- ↑ Grzegorz Łeszczyński, Kapłan..., s. 67.
- ↑ Grzegorz Łeszczyński, Kapłan..., s. 68.
- ↑ Grzegorz Łeszczyński, Kapłan..., s. 68-69.
- ↑ Grzegorz Łeszczyński, Kapłan..., s. 70-71.
- ↑ a b Grzegorz Łeszczyński, Kapłan..., s. 72.
- ↑ a b Grzegorz Łeszczyński, Kapłan..., s. 74.
- ↑ P. Śmiłowicz, Ks. Czesław Sadłowski, [w:] Jan Skórzyński (red.), Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956–89, t. I, Warszawa: Ośrodek „Karta”, 2002, s. 114, ISBN 83-88288-65-2
- ↑ Grzegorz Łeszczyński, Kapłan..., s. 73.
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 9, poz. 95
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 355
- ↑ Osoby i podmioty odznaczone Odznaką Honorową „Zasłużony dla Mazowsza”. mazovia.pl. [dostęp 2017-09-19].
- Absolwenci Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie
- Duchowni archidiecezji warszawskiej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Odznaką Honorową „Zasłużony dla Mazowsza”
- Polscy duchowni katoliccy – działacze opozycji w Polsce Ludowej
- Urodzeni w 1938