Dąg
53°46′00″N 20°04′31″E/53,766667 20,075278| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
220 |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
14-105[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NOS |
| SIMC |
0480796 |
Położenie na mapie gminy Łukta  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego  | |
| 53°46′00″N 20°04′31″E/53,766667 20,075278[1]
| |
Dąg (niem. Dungen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Łukta. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś powstała w kształcie widlicy. Wcześniej do wsi administracyjnie należała osada Dąg Smolarnia, w 1769 r. wydzielona w osobną wieś Plichta. Nazwa wsi Dungen wywodzi się od imienia pruskiego imienia Turngen.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś założona w 1352 r., później odnowiona w ramach osadnictwa szkatułowego. W 1530 wieś zamieszkiwała ludność polska i niemiecka. W 1540 roku w Dągu było trzech chłopów płacących podatki. W wyniku wojen z lat 1625–1635 wieś uległa wyludnieniu. W 1636 r. wieś zamieszkiwał jeden pszczelarz i jeden chłop, uprawiane było 7 włók ziemi a dwie leżały niezagospodarowane.
Według spisu z 1735 roku we wsi Dąg było 22 mieszkańców a w Dągu Smolarni - 15 mieszkańców. W spisie wymieniana jest także osada Adlersbude z trzema mieszkańcami (obecnie leśniczówka Orlik nad jeziorem Szeląg). W 1739 r. nadzorca lasu w Dągu był Ludwig Turno a w latach 1747-87 Adam Bochm (wcześniej myśliwy w Ramotach). 30 maja 1769 r., na mocy decyzji domeny ostródzkiej (zatwierdzone 28 czerwca 1769 r. przez kamerę z Królewca), Dąg podzielono na dwie wsie. W Dągu pozostało 17 włók i 13 morgów ziemi a resztę ziemi przyznano mieszkańcom nowej wsi Plichta. W 1789 r. we wsi był 11 domów. W 1795 r. wieś odwiedził radca departamentu w celu spisania raportu o gospodarce. Mieszkańców wsi Dąg zaliczył do zamożniejszych, gdyż posiadali hodowle bydła i sady wiśniowe oraz jabłoniowe. Niektórzy utrzymywali się z rybołówstwa i dzierżawy karczowisk leśnych. W każdym gospodarstwie był sprzęt przeciwpożarowy: sikawka ręczna, latarnia, wiadro i drabina. We wsi była kufa na wodę. Publiczny piec piekarski znajdował się poza wsią. W 1794 r. we wsi mieszkało 9. chłopów płacących łącznie podatek w wysokości 73 talarów, 38 groszy i 15 fenigów.
W 1910 r. wieś obejmowała obszar 263 ha i składała się z 43 domów z 176 ludźmi (w tym 68 Polaków). W 1925 r. obszar wsi wynosił 255 ha a mieszkało w niej 210 osób (w tym pięciu katolików). W latach 30. XX w. w szkole w Dągu uczył Ernst Eissing (autor licznych artykułów o pobliskiej Łukcie i okolicznej przyrodzie). W 1939 r. we wsi było 187 mieszkańców. W 1945 r. żołnierze rosyjscy spalili tutejszą szkołę (dwuoddziałowa).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Dągi – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dywity
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 22690
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 221 [zarchiwizowane 2022-10-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Dąbrowski, Siedem wieków Łukty, 600-lecie kościoła, 50-lecie parafii Matki Boskiej Częstochowskiej, Olsztyn: Wydawnictwo WPW C. Porycki, P. Wasześcik Sp. J., 2007, ISBN 83-917924-6-3.
- Ostróda. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn: Pojezierze, 1976, s. 448.
- Marian Jaworski, Łukta 1945 –1970, Olsztyn: Studio Poligrafii Komputerowej "SQL" s.c., 2009, ISBN 978-83-88125-74-4
| Sołectwa | |
|---|---|
| Pozostałe miejscowości |
