Przejdź do zawartości

Damno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Damno
wieś
Ilustracja
Zabytkowy kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

słupski

Gmina

Damnica

Liczba ludności (2006)

632

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-231[2]

Tablice rejestracyjne

GSL

SIMC

0743327

Położenie na mapie gminy Damnica
Mapa konturowa gminy Damnica, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Damno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Damno”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Damno”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Damno”
Ziemia54°31′44″N 17°19′00″E/54,528889 17,316667[1]
Dwór Artura von Livoniusa

Damno (kaszb. Damno lub Dãbno[3][4], niem. Dammen) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Damnica na Pobrzeżu Słowińskim. Wieś jest siedzibą sołectwa Damno w którego skład wchodzą również miejscowości Wiatrowo i Głodowo.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą gromady Damno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Nazwa, wzmiankowana po raz pierwszy w formie Dammen w 1335, ma pochodzenie słowiańskie i charakter topograficzny. Powstała przez dodanie do nazwy pospolitej dąb formantu -no[5]. Friedrich Lorentz odnotował formę nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Dą͂mnɵ wraz z nazwami mieszkańców: Dą͂mjȯu̯n, Dą͂mjȯu̯nkă „damnianin, damnianka”[6]. Niemiecka nazwa Dammen jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[5]. Współczesna forma polska Damno oddaje wymowę słowińską[5].

Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Damno[7].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się obiekt zabytkowy wpisany do rejestru państwowego:

  • kościół neogotycki z 1879 z wysoką wieżą z hełmem ostrosłupowym. Część wyposażenia pochodzi z poprzedniej świątyni, m.in. barokowy ołtarz i trybowane epitafium z 1705.

Obiektem o znaczeniu historycznym jest:

  • neoklasycystyczny dwór z poł. XIX w., parterowy, kryty dachem mansardowym, w otoczeniu park[8].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21368
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 206 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 133 (pol.).
  4. artykuly-Kaszëbsczé miestné miona - kaszubskie nazwy miejscowości : Nasze Kaszuby [online], naszekaszuby.pl [dostęp 2023-12-17].
  5. a b c Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 33.
  6. Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1470.
  7. Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 202, ISBN 978-83-62137-50-3.
  8. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 265, ISBN 978-83-7495-133-3.