Przejdź do zawartości

Daromin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daromin
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Wilczyce

Liczba ludności (2020)

393[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-612[3]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0809351[4]

Położenie na mapie gminy Wilczyce
Mapa konturowa gminy Wilczyce, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Daromin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Daromin”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Daromin”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Daromin”
Ziemia50°46′11″N 21°37′05″E/50,769722 21,618056[1]

Darominwieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[6][4].

Prywatna wieś duchowna położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego[7].

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą gromady Daromin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski, został wybudowany w 1972 w miejsce drewnianego w erygowanej w roku 1937 Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Darominie.

Pierwszy, drewniany kościół z 1937 roku, projektu Michała Niedzielskiego, uległ zniszczeniu podczas walk w 1944 r.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Daromin[6][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0809368 Błota część wsi
0809374 Dworskie część wsi
0809380 Gościniec część wsi
0809397 Kolonie część wsi
0809405 Sadłowskie Kolonie część wsi
0809411 Suche Łąki część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Daromin, w dokumentach Daronino, u Długosza Duronyn, wieś w powiecie sandomierskim, parafii Jankowice.

Wymieniony w akcie uposażenia klasztoru klarysek w Zawichoście, jako wieś, należąca do grodu w Zawichoście. (Kod. Mał., I, 53).

W połowie XV w. własność klasztoru Panien Klarysek św. Andrzeja w Krakowie[a], miała 18 łanów kmiecych karczmę z rolą, folwark i sołtystwo z folwarkiem, 3 łany kmiece.
Dziesięcinę, wartości do 33 grzywien pobierał biskup krakowski. Przy wsi leżały wielkie łąki, powstałe na rolach, istniejącej tu poprzednio wsi: Brześciany, zabrane następnie przez króla i oddane grodowi w Sandomierzu. (Długosz L.B.t.II s.496, t.III s.316)[8].

Więcej o Darominie w wieku XIX → Daromin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 906. w słowniku

  1. Do kościoła przylega klasztor postawiony na planie nieregularnego czworoboku , z wirydarzem pośrodku. Zbudowany został około 1325 r. z fundacji Władysława Łokietka, do niego zostały przeniesione Panny Klaryski z Zawichostu

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21514
  2. Strona gminy. Liczba ludności w dniu 31.12.2020
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 206 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Jednostki pomocnicze gminy Wilczyce. Urząd Gminy Wilczyce. [dostęp 2015-04-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  7. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapy, plany, Warszawa 1993, k. 3.
  8. Daromin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 388.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]