50°45′33″N 21°34′11″E/50,759167 21,569722Pielaszów
| Artykuł | 50°45′33″N 21°34′11″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°45'33"N, 21°34'11"E, 50°42'N, 21°35'E |
| - błąd | 39 m |
| Odległość | 0 m |
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  świętokrzyskie
| |||
| Powiat | sandomierski | |||
| Gmina | Wilczyce | |||
| Liczba ludności (2019-12-31) | 133[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 15 | |||
| Kod pocztowy | 27-612[2] | |||
| Tablice rejestracyjne | TSA | |||
| SIMC | 0809575 | |||
Położenie na mapie gminy Wilczyce   Pielaszów | ||||
Położenie na mapie Polski  Pielaszów | ||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  Pielaszów | ||||
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  Pielaszów | ||||
| 50°45′33″N 21°34′11″E/50,759167 21,569722
| ||||
Pielaszów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[3].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0809581 | Kolonie | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o Pielaszowie pochodzą z XIII wieku. Wieś należała do uposażenia klasztoru cystersów koprzywnickich. Jako „Pelassow” wymienił wieś legat papieski, biskup firmański Filip w łacińskim dokumencie z lipca 1279 r. wystawionym w Budzie na Węgrzech, który potwierdza opatowi klasztoru Cystersów w Koprzywnicy prawo do pobierania dziesięciny z szeregu polskich wsi w tym między innymi z Pielaszowa[6].
W ostatniej ćwierci XVI wieku leżała w województwie sandomierskim [7]. W latach 1314–1795 i potem w latach 1816–1837 wieś administracyjnie należała do województwa sandomierskiego. Natomiast W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Pielaszów jest punktem początkowym 
zielonego szlaku turystycznego prowadzącego do Chańczy.
Przez wieś przechodzi 
niebieski szlak turystyczny z Gołoszyc do Dwikoz oraz 
żółty szlak rowerowy z Sandomierza do Opatowa.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczba ludności stale zameldowana w gminie Wilczyce, stan na dzień 31.12.2019 r.. wilczyce.pl. [dostęp 2020-03-20].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. s. według wyboru. [dostęp 2014–03–09].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-02-24].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014–03–09].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ Piekosiński 1886 ↓, s. 144.
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 113.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Franciszek Piekosiński: Monumenta Meadievii Historica. Codex diplomaticus Poloniae minoris, Volumes 9-10. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1886, s. 144.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Pielaszów w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VIII: Perepiatycha – Pożajście. Warszawa 1887.
- Pielaszów w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa 1902.
| |||||||||||||||||
