David Gil
Data i miejsce urodzenia |
1 listopada 1953 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
naukowiec, językoznawca |
Edukacja |
1982 doktorat - Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles |
Alma Mater |
Uniwersytet Telawiwski |
David Gil (ur. 1 listopada 1953 w Londynie[1]) – językoznawca zajmujący się językami malajskimi i językiem indonezyjskim. Do jego zainteresowań badawczych należą: syntaktyka, semantyka, typologia lingwistyczna, ewolucja językowa[2][3].
W 1972 roku otrzymał bakalaureat z matematyki na Massachusetts Institute of Technology. Studia magisterskie z zakresu językoznawstwa ukończył w 1978 roku na Uniwersytecie Telawiwskim. W 1982 roku obronił rozprawę doktorską pt. Distributive Numerals na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles[1].
Wykładał na Uniwersytecie Telawiwskim, Uniwersytecie w Hajfie, Narodowym Uniwersytecie Singapuru i Universiti Kebangsaan Malaysia[4][5].
Prowadzi badania w Indonezji i Nowej Gwinei[2]. Zajmował się badaniem odmiany riau języka indonezyjskiego (Riau Indonesian) oraz innych języków malajskich, m.in. dialektów ludu Orang Laut[6]. Współredaktor The World Atlas of Language Structures[4]. W 1998 roku został zatrudniony w Instytucie Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka w Lipsku[5]; współzałożyciel Jakarta Field Station (zał. 1999)[7].
Przykładowa twórczość
[edytuj | edytuj kod]- Riau Indonesian: A Language without Reference and Predication? (1999)[1]
- Colloquial Indonesian Dialects: How Real Are They? (2003)[1]
- The World Atlas of Language Structures (współredaktor, 2005)[1]
- What is Riau Indonesian? (2009)
- Language Complexity as an Evolving Variable (współredaktor, 2009)[1], ISBN 978-0-19-954522-3
- Austronesian Undressed, How and Why Languages Become Isolating (współredaktor, 2020)[3], ISBN 978-90-272-0790-6
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f CV.pdf. [dostęp 2020-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-22)]. (ang.).
- ↑ a b David Gil, Author at De Gruyter Conversations. De Gruyter Conversations. [dostęp 2020-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-22)]. (ang.).
- ↑ a b Lecture by renowned Max Planck linguist David Gil [online], Wayne State University Events Calendar [dostęp 2023-09-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-19] (ang.).
- ↑ a b D. Gil , Expressive Power of Language, [w:] Keith Brown (red.), Encyclopedia of Language and Linguistics, wyd. 2, Oxford: Elsevier, 2006, s. 412–415, DOI: 10.1016/b0-08-044854-2/04744-1, ISBN 978-0-08-044854-1, OCLC 61441874 [dostęp 2023-09-18] (ang.).
- ↑ a b Jan Rijkhoff , Eva van Lier (red.), Flexible Word Classes: Typological studies of underspecified parts of speech, Oxford: Oxford University Press, 2013, s. x, DOI: 10.1093/acprof:oso/9780199668441.001.0001, ISBN 978-0-19-966844-1, ISBN 978-0-19-174870-7, ISBN 978-0-19-164547-1, OCLC 858949891 [dostęp 2023-09-18] (ang.).
- ↑ Cynthia Chou , The Orang Suku Laut of Riau, Indonesia: The Inalienable Gift of Territory, Abingdon–New York: Routledge, 2010, s. 6, DOI: 10.4324/9780203644232, ISBN 978-0-415-29767-7, ISBN 978-0-203-64423-2, ISBN 978-1-134-43033-8, OCLC 316737045 [dostęp 2023-09-18] (ang.).
- ↑ The MPI EVA Jakarta Field Station [online], Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology [dostęp 2023-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-18] (ang.).
- Badacze języków austronezyjskich
- Brytyjscy językoznawcy
- Amerykańscy językoznawcy
- Urodzeni w 1953
- Ludzie urodzeni w Londynie
- Absolwenci Massachusetts Institute of Technology
- Absolwenci Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles
- Absolwenci Uniwersytetu Telawiwskiego
- Wykładowcy Uniwersytetu Telawiwskiego
- Wykładowcy Uniwersytetu w Hajfie