Dead Man’s Bones

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dead Man's Bones
Ilustracja
Ryan Gosling podczas występu z Dead Man's Bones
Pochodzenie

Los Angeles, Kalifornia,
Stany Zjednoczone

Gatunek

gothic rock, gospel, folk rock, dark wave

Aktywność

od 2007

Wydawnictwo

ANTI-

Skład
Ryan „Baby Goose” Gosling
Zach Shields
Strona internetowa

Dead Man's Bones (pol. Kości Umarlaka) – amerykański duet rocka głównie gotyckiego i darkwave założony przez popularnego aktora Ryana Goslinga i jego przyjaciela Zacha Shieldsa w 2007 roku w Los Angeles. Ich debiutancki album, Dead Man's Bones, ukazał się 6 października 2009 roku nakładem ANTI- Records. Płyta jest efektem współpracy z Silverlake Conservatory Children's Choirchóru dziecięcego założonego przez Flea – basistę zespołu Red Hot Chili Peppers również pochodzącego z Los Angeles w Kalifornii[1]. Gosling występuje w projekcie pod pseudonimem „Baby Goose” (Gąska).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki istnienia zespołu sięgają roku 2005 gdy Gosling z Schieldsem poznali się w Toronto. Ze względu na fakt, że każdy z nich spotykał się w tym czasie z jedną z dwóch sióstr, skazani byli mimowolnie na swoje towarzystwo[2]. Początkowa wzajemna niechęć ustąpiła miejsca przyjaźni, gdy podczas rozmów okazało się, że obaj są miłośnikami tematyki duchów i potworów, a przede wszystkim wielkimi pasjonatami jednej z atrakcji Disneylandu, tunelu strachu Haunted Mansions. Ich pasja tą tematyką była na tyle silna, że Zach jako dziecko poddawany był terapii na tym tle, natomiast rodzice Ryana podjęli decyzję o wyprowadzce z domu jego dzieciństwa, uznając że dom w którym mieszkają jest nawiedzony. Wkrótce postanowili wspólnie napisać kilka historii miłosnych w klimatach horroru, docelowo planowali nawet stworzyć musical, ale po oszacowaniu swych możliwości uznali, że najlepszym rozwiązaniem będzie tworzenie muzyki w tym klimacie[3].

Gdy zapadła decyzja o założeniu zespołu muzycznego, uznali, że wykonają sami całą muzykę na płytę, grając osobiście na wszystkich instrumentach, nawet na takich, z jakimi nigdy wcześniej nie mieli do czynienia. Postawili sobie również pewne ograniczenia, starając się nie korzystać z technologicznych ułatwień pozwalających np. synchronizować instrumenty podczas nagrywania, uznając, że właśnie pewne niedoskonałości ich utworów ukazują dopiero prawdziwą siłę muzyki[3].

25 Grudnia 2008 roku grupa opublikowała teledysk oraz darmowy download utworu In The Room Where You Sleep[4], a 4 kwietnia 2009 kolejne video do swojego utworu zatytułowanego Name In Stone. Publikacja ta ukazała się na MySpace i YouTube.

Debiutancki album grupy zatytułowany od nazwy zespołu po prostu Dead Man's Bones, ukazał się 6 października 2009 roku. Album, w nagraniu którego udział wzięli też członkowie chóru dziecięcego Silverlake Conservatory Children's Choir, wydany został nakładem ANTI- Records. Producentem został Tim Anderson znany z zespołu Ima Robot[5].

Po wydaniu albumu Gosling i Shields odbyli tournée po Ameryce Północnej na okoliczność Halloween 2009[6]. W trasie tej udział wzięli też członkowie lokalnych chórów z miejscowości położonych na trasie koncertowej oraz uczestnicy rozmaitych talent show. Każdy członek towarzyszącego chóru został tak dobrany by przypominać oryginalne dzieci z Silverlake Conservatory Children's Choir z którymi został nagrany album[7]. W roku 2010 ukazały się dwa kolejne materiały video do utworów: Dead Hearts[8] oraz Pa Pa Power[9].

Muzyka zespołu wykorzystana została we francuskim filmie La Bataille de Solférino z 2013 roku, wymieniony jest w końcowych napisach filmu utwór Lose Your Soul[10]. Z kolei utwór In the Room Where You Sleep został wykorzystany w ścieżce dźwiękowej amerykańskiego horroru Obecność[11].

W roku 2012 zespół zaprzestał działalności, jednakże nigdzie nie została opublikowana informacja o zakończeniu istnienia.

Styl muzyczny[edytuj | edytuj kod]

Muzyka zespołu jest trudna do jednoznacznego sklasyfikowania. Utrzymywana w klimacie horroru i makabry zaliczana jest do rocka gotyckiego lub wręcz do horror gothic biorąc pod uwagę oprawę wizualną. Prócz instrumentów, w nagraniach występują takie dźwięki jak szelest folii aluminiowej, skrzypiące drzwi, kroki, dźwięki gwałtownie dartego papieru, krzyki, płacz, wycie wilkołaka, dźwięki wytwarzane przez łodzie, świerszcze, itp[12] Sam zespół przyznaje się do inspiracji takimi artystami jak The Shangri-Las, The Shaggs, The Cure, Company Flow, Sam Cooke, The Misfits, James Brown, Bobby Vinton, Joy Division, The Andrews Sisters czy Daniel Johnston[13].

Skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • 2009 – In The Room Where You Sleep (promo) ANTI-
  • 2009 – Dead Man's Bones (album) ANTI-

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Breaking: Dead Man's Bones, „Rolling Stone” [dostęp 2017-01-26].
  2. Actor Ryan Gosling and pal scare up a band - The Boston Globe [online], archive.boston.com [dostęp 2017-01-26] (ang.).
  3. a b ANTI-, Dead Man's Bones Sign To ANTI | Press | Anti Records, „Anti Records” [dostęp 2017-01-26] (ang.).
  4. Ryan Gosling Debuts His First Music Video at The Insider [online], 27 listopada 2009 [dostęp 2017-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-11-27].
  5. "My Body's a Zombie For You" by Dead Man's Bones Review | Pitchfork [online], pitchfork.com [dostęp 2017-01-26].
  6. Dead Man's Bones (Ryan Gosling and Zach Shields) Announce First Tour | Pitchfork [online], pitchfork.com [dostęp 2017-01-26].
  7. Dead Man's Bones reinvent the concert experience (6/27), „Consequence of Sound”, 30 czerwca 2010 [dostęp 2017-01-26] (ang.).
  8. Dead Man's Bones - "Dead Hearts". DeadMansBonesBand 2009-10-14. [dostęp 2017-01-26].
  9. PA PA POWER - DEAD MANS BONES [online], Vimeo [dostęp 2017-01-26] (ang.).
  10. Rendez-Vous with French Cinema 2014, „Film-Forward” [dostęp 2017-01-26] (ang.).
  11. The Conjuring. Vera Farmiga, Patrick Wilson, Lili Taylor, Ron Livingston 2013-07-19. [dostęp 2017-01-26].
  12. Forget 'Monster Mash,' Ryan Gosling Made the Perfect Halloween Album [online], PopCrush [dostęp 2017-01-26] (ang.).
  13. ANTI-, Dead Man's Bones Bio (2009) | Press | Anti Records, „Anti Records” [dostęp 2017-01-26] (ang.).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]