Dionizy Pamplona Polo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Dionizy Pamplona Polo SchP
Dionisio Pamplona Polo
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

11 października 1868
Calamocha

Data i miejsce śmierci

25 lipca 1936
Monzón

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1 października 1995
Plac Świętego Piotra
przez papieża Jana Pawła II

Wspomnienie

25 lipca

Atrybuty

Palma

Szczególne miejsca kultu

diecezja Tortosa

Dionizy Pamplona Polo SchP, hiszp. Dionisio Pamplona Polo (ur. 11 października 1868 w Calamocha, zm. 25 lipca 1936 w Monzón) – hiszpański prezbiter z Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych, ofiara prześladowań Kościoła katolickiego w czasach hiszpańskiej wojny domowej, zamordowany z nienawiści do wiary łac. odium fidei[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był jedynym dzieckiem w katolickiej rodzinie Santiago i Damiany zamieszkujących w Archidiecezji Saragossy[3][1]. Do nowicjatu pijarów wstąpił 16 listopada 1882 roku w Peralta de la Sal[3]. Profesję złożył 2 sierpnia 1885 roku[3]. Przyjął imię zakonne Dionizy od świętego Barnaby[4]. Studiował filozofię i teologię, 17 listopada 1889 roku złożył śluby uroczyste, zaś sakrament święceń kapłańskich otrzymał w Jaca 7 września 1893 roku[3]. Powołanie realizował pracując w szkołach i zakładach wychowawczych[1] w Jaca (1890-1891), Sos del Rey Católico (1891-1894), Saragossie (1894-1895), Alcañiz (1895-1903), ponownie w Jaca (1903–1905), Peralta de la Sal (1905-1913), Pampelunie (1913-1919), Buenos Aires (1919–1922), drugi raz w Pampelunie (1922-1928), Barbastro (1928-1934) i ponownie w Peralta de la Sal (1934-1936)[3]. Piastował urząd przełożonego i pełnił obowiązki mistrza nowicjatu[1]. Kiedy wybuchła wojna domowa proboszczował w Peralta de la Sal, jednocześnie sprawując funkcję rektora[1]. Mimo tego że nie był zaangażowany w konflikt i nie prowadził działalności politycznej[5] aresztowano go 23 lipca i wraz ze wszystkimi współbraćmi uwięziono w Monzón[1]. Dwa dni później został rozstrzelany[1].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

1 października 1995 roku na rzymskim Placu Świętego Piotra papież Jan Paweł II dokonał beatyfikacji czterdziestu pięciu ofiar prześladowań antykatolickich wśród których był Dionizy Pamplona Polo pierwszym z trzynastu pijarskich męczenników[6][1][3].

W Kościele katolickim dniem wspomnienia liturgicznego każdego z otoczonych kultem jest dies natalis (25 lipca)[7], zaś grupa błogosławionych zakonników wspominana jest 22 września[6]. Miejscem szczególnego kultu jest diecezja Tortosa[8].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 374. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. I MARTIRI DEL NOSTRO SECOLO, BEATIFICATI DA GIOVANNI PAOLO II. [dostęp 2015-06-26]. (wł.).
  3. a b c d e f BLESSED MARTYR DIONISIO PAMPLONA. PIARIST FATHERS IN ASIA, Japan-Philippines Vice-Province. [dostęp 2015-06-26]. (ang.).
  4. Martyrs of the Religious Persecution during the Spanish Civil War [9 ~ (†1934, 1936-39), [36] DIONISIO PAMPLONA POLO AND 12 COMPANION MARTYRS FROM THE CLERICS REGULAR OF THE PIOUS SCHOOLS (PIARISTS)]. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
  5. Bł. męczennicy rewolucji francuskiej - homilia papieża Jana Pawła II w dniu beatyfikacji. Źródło: "L’Osservatore Romano, wydanie polskie" 1 (179)/1996, s. 23-24.. [dostęp 2015-06-26].
  6. a b BEATIFICAZIONI DEL SANTO PADRE GIOVANNI PAOLO II. [dostęp 2015-06-26]. (wł.).
  7. Antonio Borrelli e Fabio Arduino: Beati Martiri Spagnoli Scolopi. 2012-09-01. [dostęp 2015-06-26]. (wł.).
  8. Los Beatos, Beato Matías Cardona Meseguer (escolapio). OBISPADO de TORTOSA. [dostęp 2015-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-05)]. (hiszp.).