Doktor Jekyll i pan Hyde (film 1941)
_poster.jpg)
| |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1941 |
| Data premiery |
12 sierpnia 1941 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
113 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia |
Cedric Gibbons |
| Kostiumy | |
| Montaż |
Harold F. Kress |
| Produkcja | |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja | |
| Budżet |
1 100 000 USD |
| Przychody brutto |
2 300 000 USD |
Doktor Jekyll i pan Hyde (ang. Dr. Jekyll and Mr. Hyde) – amerykański horror z 1941 w reżyserii Victora Fleminga na podst. noweli Roberta Louisa Stevensona pod tym samym tytułem i jej teatralnej adaptacji Thomasa Russella Sullivana z 1887 roku. Remake filmu Roubena Mamouliana z 1931 roku pod tym samym tytułem[1].
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Wiktoriański Londyn. Podczas mszy świętej Sam Higgins niespodziewanie zachowuje się skandalicznie. Przykuwa to uwagę obecnego w kościele szanowanego lekarza doktora Harry’ego Jekylla, który wysyła Higginsa do szpitala. Jekyll przeprowadzał na zwierzętach eksperymenty badawcze nad możliwością oddzielenia dobrych i złych aspektów ludzkiej natury i widzi w Higginsie królika doświadczalnego, co niepokoi jego kolegów po fachu, tym jego przyjaciela, doktora Lanyona. Na przyjęciu u Beatrix, swej narzeczonej Jekyll mówi, że w człowieku tkwią dwie wzajemne zwalczające się osobowości i na dowód tego podaje Higginsa, który po wybuchu w gazowni ma napady szału, a przed nim sumiennym obywatelem. Wywołuje to u gości ogromną dyskusję[2].
Ojciec Beatrix – Sir Charles Emery mówi o swym sceptycyzmie wobec radykalnych pomysłów Jekylla i proponuje mu ich porzucenie dla jego dobra. W drodze do domu Jekyll i Lanyon ratują przed napaścią Ivy Peterson i odwożą Ivy pod jej mieszkanie. Ivy zakochuje się w Jekyllu. W laboratorium Jekyll tworzy serum oddzielające osobowość i skutecznie testuje na króliku i szczurze. Jekyll chce je wypróbować na Higginsie, lecz ten umiera. Jekyll wobec tego sam decyduje je zażyć. Pod jego wpływem zmienia mu się wygląd i uaktywniają się złe cechy. W międzyczasie Beatrix przybywa do jego domu czując coś złego. Za nią podąża Sir Emery, który zaniepokojony niestabilnością Jekylla decyduje zabrać córkę w zagraniczną podróż. Jekyll chce związać się z Ivy i ponownie zażywa serum[2].
Przyjmuje nazwisko Hyde i odwiedza music-hall, w którym Ivy pracuje jako barmanka. Ivy nie rozpoznaje go jako Jekylla i przeraża ją jego lubieżność. Hyde prowadzi do wielkiej bijatyki w music-hallu i zwala winę na Ivy. Płaci jej szefowi łapówkę, by ją zwolnił. Zmusza Ivy do zamieszkania z nim, gdzie znęca się nad nią. Hyde zaczyna interesować się Marcią, znajomą Ivy. Tymczasem Beatrix niepokoi brak odpowiedzi Jekylla. Gdy Beatrix wraca do Anglii, Jekyll rezygnuje z zażywania serum. Wysyła też Ivy anonimowo pieniądze, która odwiedza Jekylla jako pacjentka. Jekyll jest zawstydzony, co zrobił jej jako Hyde i obiecuje, że nigdy go nie zobaczy. Ogłoszony zostaje ślub Jekyll i Beatrix. Niespodziewanie w drodze do Emerych Jekyll zmienia się w Hyde'a i udaje się do Ivy, świętującej uwolnienie się od niego. Hyde morduje Ivy, lecz zostaje przyłapany na gorącym uczynku. Ucieka do laboratorium Jekylla, ale nie ma do niego dostępu[2].
Hyde okrada sklep papierniczy i wysyła list w imieniu Jekylla do Lanyona, w których prosi o wzięcie z jego laboratorium odpowiednich fiolek i czekanie na posłańca. Lanyon spełnia prośbę, jednak widząc, że posłańcem jest Hyde, chce się upewnić czy Jekyll jest bezpieczny. Przyparty Hyde tworzy na miejscu eliksir z przyniesionych fiolek i przemienia się z powrotem Jekylla. Zszokowany Lanyon prosi Jekylla o zniszczenie formuły. Czując, że Jekyll nie jest w stanie kontrolować przemian decyduje się zerwać związek z Beatrix. Przychodzi do rezydencji Emerych poinformować o tym Beatrix. Wychodząc pod wpływem zasłyszanego płaczu Muriel spontanicznie zmienia się w Hyde’a i w tej formie wraca do lubieżnie ją atakuje[2].
Słysząc krzyki córki Sir Emery biegnie jej na pomoc, lecz Hyde go zabija w szarpaninie. Zostaje wezwana policja, która udaje się w pościg za Hyde’em. Ten wpada do domu Jekylla i ukrywa się w laboratorium. Tam po zażyciu antidotum zmienia się z powrotem w Jekylla. Lanyon rozpoznaje złamaną laskę pozostawioną na miejscu zbrodni i udaje się z policją do domu Jekylla. Prosi Jekylla o przyznanie się do winy. Zaprzeczanie wszystkiego powoduje u Jekylla kolejną przemianę w Hyde’a, który walczy z policją. Lanyon zabija w samoobronie Hyde’a, który umierając, zmienia się z powrotem w Jekylla. Lanyon odmawia nad nim modlitwę[2].
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Spencer Tracy – dr Harry Jekyll / pan Hyde
- Ingrid Bergman – Ivy Peterson
- Lana Turner – Beatrix Emery
- Ian Hunter – doktor John Lanyon
- Donald Crisp – sir Charles Emery
- Peter Godfrey – Poole
- Frances Robinson – Marcia
- C. Aubrey Smith – biskup Manners
- Barton MacLane – Sam Higgins
- Sara Allgood – pani Higgins
- Frederic Worlock – doktor Heath
- William Tannen – stażysta Fenwick
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Doktor Jekyll i pan Hyde w bazie IMDb (ang.)
- Doktor Jekyll i pan Hyde w bazie Filmweb