Dolina Czarna Gąsienicowa
Dolina Czarna Gąsienicowa – południowo-wschodnia część Doliny Gąsienicowej w Tatrach o długości ok. 2,5 km[1]. Znajduje się ona na przedłużeniu Doliny Suchej Wody, ciągnąc się od ujścia Czarnego Potoku (1425 m n.p.m.) do Suchej Wody aż po szczyty wschodniej grani Świnicy na odcinku od Zawratowej Turni po Skrajny Granat. Od wschodu jej zbocza tworzą Wierch pod Fajki i grzbiet Żółtej Turni. Od zachodu, od Doliny Zielonej Gąsienicowej oddzielona jest grzbietem górskim utworzonym przez Mały Kościelec i Kościelec (Grań Kościelców)[2].
Dolina Czarna Gąsienicowa ma kilka pięter[3]:
- dolna część – Las Gąsienicowy przy ujściu Czarnego Potoku,
- Kocioł Czarnego Stawu Gąsienicowego z Czarnym Stawem,
- Kocioł Zmarzłego Stawu Gąsienicowego ze Zmarzłym Stawem
- Kościelcowy Kocioł
- Dolinka Kozia.
W stosunkowo równej dolnej części Doliny Czarnej Gąsienicowej znajduje się bardzo popularne wśród turystów schronisko PTTK „Murowaniec”, będące bazą wypadową do wycieczek w wyższe partie, np. na Orlą Perć[4].
Szlaki turystyczne
– szlak niebieski z Murowańca nad Czarny Staw Gąsienicowy i na Zawrat. Czas przejścia z Murowańca na Zawrat: 2:20 h, ↓ 1:50 h
– zielony z Murowańca do Wierchporońca przez Las Gąsienicowy, Rówień Waksmundzką, Gęsią Szyję i Rusinową Polanę. Czas przejścia: 3:50 h, z powrotem 4:15 h
– żółty z Murowańca przez Las Gąsienicowy i dolinę Pańszczycę na przełęcz Krzyżne. Czas przejścia: 2:45 h, ↓ 2:05 h
– przy północnym brzegu Czarnego Stawu odchodzi czarny szlak na Mały Kościelec i dalej na przełęcz Karb oraz Kościelec. Czas przejścia na Karb: 40 min, ↓ 30 min- – przy wschodnim brzegu Czarnego Stawu od niebieskiego szlaku odchodzi żółty szlak na Skrajny Granat. Czas przejścia: 1:45 h, ↓ 1:20 h
- – żółty szlak znad Zmarzłego Stawu na Kozią Przełęcz. Czas przejścia: 1 h, ↓ 50 min
- – zielony szlak odchodzący od żółtego ponad Zmarzłym Stawem, prowadzący na Zadni Granat. Czas przejścia: 1:15 h, ↓ 1:05 h
- – czarny szlak odchodzący od zielonego, prowadzący Żlebem Kulczyńskiego na Przełączkę nad Dolinką Buczynową. Czas przejścia: 1 h, ↓ 50 min[5]
Przypisy
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Władysław szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006. ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.