Dyspozytornia ruchu „Grzybek” w Szczecinie
Grzybek (po lewej stronie) w latach 90. XX wieku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ budynku |
pawilon |
Styl architektoniczny |
modernizm |
Architekt | |
Kondygnacje |
2 |
Ukończenie budowy |
1970 |
Rozebrano |
2007 |
Pierwszy właściciel | |
Kolejni właściciele |
WPKM Szczecin, MZK Szczecin |
Położenie na mapie Szczecina | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
53°25′30,8″N 14°33′06,4″E/53,425222 14,551778 |
„Grzybek” – potoczna nazwa budynku dyspozytorni komunikacji miejskiej, który w latach 1970–2007 stał na skrzyżowaniu alei Niepodległości z ulicą Księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego, na obszarze szczecińskiego osiedla Stare Miasto, w dzielnicy Śródmieście. Obiekt przez wiele lat był popularnym wśród mieszkańców Szczecina miejscem spotkań.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1967 r. rozpoczęła się przebudowa układu komunikacyjnego placu Brama Portowa[1]. W ramach tej inwestycji na narożniku ówczesnej ulicy Wielkiej i alei Niepodległości wzniesiono parterową rotundę kas biletowych. Tuż obok w 1970 r. zgodnie z projektem Kazimierza Stachowiaka powstał okrągły, modernistyczny, piętrowy pawilon, w którym umieszczono stanowisko dyspozytora ruchu i centralę telefoniczną[2]. Ponieważ wówczas niemożliwe było jeszcze przestawienie położenia zwrotnic w sposób zdalny, motorniczy musieliby za każdym razem zatrzymywać tramwaj przed skrzyżowaniem i przestawiać zwrotnice ręcznie. Zadanie to ułatwiał dyspozytor ruchu, który sterował zwrotnicami z pulpitu umieszczonego w „Grzybku”. Centrala telefoniczna umożliwiała za pośrednictwem radiotelefonów kontakt dyspozytora z kierowcami autobusów i motorniczymi tramwajów[2].
W latach 80. XX wieku upowszechnienie się systemu sterowania zwrotnicami z poziomu pulpitu sterowniczego w tramwaju doprowadziło do marginalizacji „Grzybka”. Uruchomiono nową dyspozytornię przy ulicy Mariackiej, a rolę dyspozytorów pracujących w „Grzybku” ograniczono jedynie do pełnienia nadzoru nad ruchem na placu Brama Portowa[1]. W latach 90. XX wieku „Grzybek” został wyłączony z eksploatacji[3] i zaczął służyć jako nośnik reklamowy. W 2006 roku teren dyspozytorni i kas biletowych został sprzedany hiszpańskiej grupie inwestycyjnej CR, a w 2007 r. „Grzybek” i kasy biletowe zostały rozebrane w związku z planowaną budową w ich miejscu centrum handlowego[1][4]. Ostatecznie plan nie został zrealizowany, a pusta działka w 2008 r. przeszła na własność szwedzkiego koncernu Inter Ikea[5]. Nowy inwestor w latach 2011–2012 wzniósł na miejscu „Grzybka” biurowiec Brama Portowa I[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c „Grzybek” – Encyklopedia Pomorza Zachodniego – pomeranica.pl [online], pomeranica.pl [dostęp 2020-11-26] .
- ↑ a b Zanim powstał grzybek, była kurza stopka. A obok koguciki. Miejskie (r)ewolucje Szczecina na zdjęciach czytelnika [online], szczecin.wyborcza.pl [dostęp 2020-11-26] .
- ↑ 25 lat po przełomie. Jak zmienił się Szczecin? [ARCHIWALNE ZDJĘCIA] [online], szczecin.wyborcza.pl [dostęp 2020-11-26] (pol.).
- ↑ Grzybek przechodzi do historii [online], wszczecinie.pl [dostęp 2020-11-26] (pol.).
- ↑ Jak zmieniała się Brama Portowa [ZDJĘCIA] [online], szczecin.wyborcza.pl [dostęp 2020-11-26] (pol.).
- ↑ Brama Portowa I Szczecin Wyszyńskiego 1 – inwestycja Inter IKEA Centre Polska [online], www.urbanity.pl [dostęp 2020-11-26] .