E-25
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
0 |
| Historia | |
| Data oblotu |
2008 |
| Lata produkcji |
2008 – nadal |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
1,47 m |
| Długość |
0,487 m |
| Masa | |
| Startowa |
4 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
110 km/h |
| Prędkość przelotowa |
70 km/h |
| Pułap |
200 m |
| Zasięg |
1,2 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
 Rosja
| |
E-25 – rosyjski ćwiczebny cel powietrzny opracowany przez firmę Eniks.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prace projektowe nad nową konstrukcją zostały rozpoczęte w połowie 2000 r. Początkowo dron miał służyć do szkolenia wojsk przeciwlotniczych, rozważano również wykorzystanie go jako maszyny rozpoznawczo-obserwacyjnej[1]. Pierwsze próby w locie przeprowadzono w 2008 r., po ich pomyślnym ukończeniu podjęto produkcję seryjną[2].
Obsługa potrzebuje 10 minut na przygotowanie drona do startu. Przystosowany jest do startu z katapulty, lądowanie odbywa się z wykorzystaniem spadochronu[3]. W trakcie lotu imituje samoloty F-16 Fighting Falcon i Hawker Siddeley Harrier oraz służy do szkolenia żołnierzy obsługujących przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe, tj. 9K38 Igła[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ЭНИКС Е25. Drone Catalog. [dostęp 2023-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-21)]. (ros.).
- ↑ Эникс Е25. Технические характеристики. Фото.. Avia.pro. [dostęp 2023-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-21)]. (ros.).
- ↑ ДПИС Е25. АО "ЭНИКС". [dostęp 2023-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-21)]. (ros.).
- ↑ Динамически-подобный имитатор самолета (ДПИС) Е25. АО "ЭНИКС". [dostęp 2023-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-25)]. (ros.).
| Samoloty | |||
|---|---|---|---|
| Śmigłowce |
| ||
| Quadcoptery |
|
.svg)
