Edward Castellaz
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Edward de Castellaz (ur. 18 września 1855 w Skierniewicach[1][2][3][4][5], zm. 16 lutego 1923 w Warszawie[6]) – generał brygady Wojska Polskiego[7], formalny zastępca dowódcy Armii Polskiej we Francji gen. Józefa Hallera.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Edward de Castellaz urodził się 18 września 1855 roku w Skierniewicach. Uczył się w gimnazjum realnym w Łowiczu i Włocławku, a następnie w Korpusie Kadetów w Warszawie[8]. Od 1876 roku zawodowy oficer wojsk rosyjskich. W latach 1877-1878 uczestniczył w wojnie rosyjsko-tureckiej. Walczył w bitwie pod Plewną[9]. 1 lipca 1903 roku powierzono mu dowództwo 6 Pułku Strzelców w Kielcach. W 1904 roku na czele tego oddziału wyruszył na wojnę rosyjsko-japońską. 6 grudnia 1905 roku został mianowany generałem majorem[1][10]. 31 grudnia 1906 roku został dowódcą 2 Brygady 9 Dywizji Piechoty[1]. W kwietniu 1907 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Wyjechał do Francji i zamieszkał w Cannes[9][11].
Wiosną 1919 roku został inspektorem oddziałów zapasowych Armii gen. Hallera w Skierniewicach. 20 maja 1920 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii gen. Hallera, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała podporucznika, zaliczony do Rezerwy armii z jednoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny aż do demobilizacji i przydzielony do Stacji Zbornej dla oficerów w Warszawie[12]. Następnie został wyznaczony na stanowisko zastępcy Generalnego Inspektora Piechoty przy Naczelnym Wodzu[8]. Z dniem 1 kwietnia 1921 roku został przeniesiony w „stały stan spoczynku”, w stopniu generała podporucznika[13].
Był pierwszym prezesem (przewodniczącym zarządu) Związku Hallerczyków[14][9]. Zmarł 16 lutego 1923 roku w Warszawie w wieku 67 lat[15][16][14][8]. 20 lutego 1923, po uroczystym pogrzebie z honorami wojskowymi, któremu przewodniczył biskup polowy Stanisław Gall, został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Nad grobem przemawiał generał Józef Haller i podpułkownik Marian Dienstl-Dąbrowa)[17] (aleja przy katakumbach, grób 35)[18].
Awanse[edytuj | edytuj kod]
- podporucznik - 1 maja 1877
- chorąży Gwardii - 4 marca 1878
- podporucznik - 30 sierpnia 1878
- porucznik - 30 sierpnia 1883
- sztabskapitan - 24 kwietnia 1888
- kapitan - 5 kwietnia 1892
- pułkownik - 6 grudnia 1897
- generał major - 6 grudnia 1905
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Lista starszeństwa 1907 ↓, s. 905.
- ↑ Według kalendarza juliańskiego urodził się 6 września 1855 roku, a według kalendarza gregoriańskiego - 18 września 1855 roku. Zobacz daty nowego i starego porządku.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: CASTELLAZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 91 wg autora generał urodził się 18 września 1855 roku.
- ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 196 wg autorów generał urodził się 18 września 1855 roku.
- ↑ Baza osób polskich
- ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 196 autorzy umieścili jego notę biograficzną w rozdziale „Generałowie kontraktowi i nie figurujący w ewidencji WP”.
- ↑ a b c Stawecki 1994 ↓, s. 91.
- ↑ a b c Z żałobnej karty ↓.
- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 91 wg autora został mianowany 6 czerwca 1905 roku.
- ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 196 wg autorów wyjechał do Francji dopiero w 1914 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920, s. 412.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 26 lutego 1921, s. 329.
- ↑ a b Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 196.
- ↑ Wiadomości bieżące. Z miasta. „Kurier Warszawski”. 48, s. 17 lutego 1923, 4.
- ↑ Edward Castellaz. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. 50, s. 7, 19 lutego 1923.
- ↑ Wiadomości bieżące. Z miasta. Pogrzeb ś. p. jen. de Castellaz'a. „Kurier Warszawski”. 52, s. 3, 21 lutego 1923.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: CASTELLAZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-10-30].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Список генералитету по старшинству Сост. по 6-е янв. 1907 г.. Petersburg: Sztab Główny, 1907.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Henryk Piotr Kosk: Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 1 A – Ł. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1998. ISBN 83-87103-55-1.
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski Niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
- Ś.p. gen. bryg. Edward de Castellaz. „Polska Zbrojna”. 49, s. 3, 1923-02-19. Warszawa.