Elżbieta Stefańska

Elżbieta Stefańska
Data i miejsce urodzenia	7 września 1943 ; Kraków
Instrumenty	klawesyn
Gatunki	muzyka poważna
Wydawnictwo	m.in. Polskie Nagrania „Muza”, EMI, Decca Records
	Odznaczenia
	Strona internetowa

Elżbieta Stefańska-Kłyś (ur. 7 września 1943 w Krakowie) – polska klawesynistka i pedagog, profesor sztuki, córka pianistów Haliny Czerny-Stefańskiej i Ludwika Stefańskiego.

Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001)^[1] oraz Srebrnym (2008) i Złotym (2018) Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[2]^[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca pedagogiczna[edytuj | edytuj kod]

W młodości uczyła się gry na klawesynie pod kierunkiem Janiny Wysockiej-Ochlewskiej, a następnie ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie Hansa Pischnera z Berlina. Swe umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich w Sienie i Weimarze^[4]. W 1982 uzyskała tytuł profesora^[5]. W latach 1981–1990 była kierowniczką Katedry Klawesynu i Instrumentów Dawnych w Akademii Muzycznej w Krakowie^[6]. Prowadzi również kursy mistrzowskie^[7].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Jest laureatką Konkursu Muzyki Dawnej w Łodzi (1964) i Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Genewie (1965)^[4]. Dzięki tym sukcesom rozpoczęła międzynarodową karierę. Koncertowała w wielu krajach Europy (w Anglii, Austrii, Bułgarii, Czechach, Hiszpanii, Holandii, Niemczech, Rosji, Rumunii, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, na Węgrzech, Litwie, Łotwie, Ukrainie, we Francji i Włoszech), Azji (w Iranie, Japonii, Korei Południowej i na Tajwanie) oraz w USA^[7].

Brała udział jako juror w konkursach muzycznych, m.in. Międzynarodowym Konkursie Klawesynowym w Monachium (1970), Konkursie Pianistycznym w Tajpej (1990), Międzynarodowym Konkursie Bachowskim w Lipsku (1992) i Międzynarodowym Konkursie Klawesynowym w Warszawie (1993)^[7].

Dokonała nagrań dla wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, EMI, Decca Records, Fonit Centra^[4]. Dla Pony Canyon (Tokio) nagrała 6 płyt z 18 sonatami Wolfganga Amadeusa Mozarta na fortepianie z czasów kompozytora. Dla tej samej firmy nagrała również utwory Johanna Sebastiana Bacha^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 55
↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2021-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-31)].
↑ Srebrne Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” otrzymali Elżbieta Stefańska oraz Zbigniew Święch. krakow.pl. [dostęp 2016-04-14].
↑ ^a ^b ^c Elżbieta Stefańska – klawesyn. amuz.krakow.pl. [dostęp 2016-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-22)]. (pol.).
↑ Prof. Elżbieta Stefańska-Kłyś, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-03-10] .^{[martwy link]}
↑ ^a ^b Koncert uniwersytecki. filharmonia.krakow.pl, 2019-01-23. [dostęp 2021-09-08]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c Anna Iwanicka-Nijakowska: Elżbieta Stefańska. culture.pl, marzec 2011. [dostęp 2016-04-14]. (pol.).

[1] M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 55

[2] Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2021-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-31)].

[3] Srebrne Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” otrzymali Elżbieta Stefańska oraz Zbigniew Święch. krakow.pl. [dostęp 2016-04-14].

[amuz-4] Elżbieta Stefańska – klawesyn. amuz.krakow.pl. [dostęp 2016-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-22)]. (pol.).

[5] Prof. Elżbieta Stefańska-Kłyś, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-03-10] .^{[martwy link]}

[filharmonia-6] Koncert uniwersytecki. filharmonia.krakow.pl, 2019-01-23. [dostęp 2021-09-08]. (pol.).

[culture-7] Anna Iwanicka-Nijakowska: Elżbieta Stefańska. culture.pl, marzec 2011. [dostęp 2016-04-14]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]