Eleutherodactylus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eleutherodactylus[1]
Duméril & Bibron, 1841[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – E. albipes
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Nadrodzina

Brachycephaloidea

Rodzina

Eleutherodactylidae

Podrodzina

Eleutherodactylinae

Rodzaj

Eleutherodactylus

Typ nomenklatoryczny

Hylodes martinicensis von Tschudi, 1838

Gatunki

zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Samica E. cooki
E. iberia
E. bilineatus
E. antillensis

Eleutherodactylus – rodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Eleutherodactylinae w rodzinie Eleutherodactylidae.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowym Teksasie (z wprowadzonymi populacjami na północ i wschód wzdłuż wybrzeża Zatoki Meksykańskiej do Karoliny Południowej) i zachodnim Meksyku na południe do Belize i Gwatemali; Antyle od Bahamów i Kuby na wschód i południe do Wysp Nawietrznych[14].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Eleutherodactylus: gr. ελευθερος eleutheros „wolny”, od ελευθεροω eleutheroō „uwolnić”[15]; δακτυλος daktulos „palec”[16].
  • Euhyas: gr. ευ eu „dobry, ładny”[17]; rodzaj Hyas Wagler, 1830. Gatunek typowy: Hylodes ricordii A.M.C. Duméril & Bibron, 1841.
  • Epirhexis: gr. επι epi „na”[18]; ῥηξις rhēxis „pęknięcie”[19]. Gatunek typowy: Batrachyla longipes Baird, 1859.
  • Syrrhophus (Syrrhopus[a], Syrrhaphus[a]): gr. συν sun „razem”[20]; ῥαφη rhaphē „szew”[19]. Gatunek typowy: Syrrhophus marnocki Cope, 1878.
  • Malachylodes: gr. μαλακος malakos „miękki, delikatny”[21]; rodzaj Hyla Laurenti, 1768; gr. -οιδης -oidēs „przypominający”[22]. Gatunek typowy: Malachylodes guttilatus Cope, 1879.
  • Tomodactylus: gr. τομος tomos „ostry, tnący”, od τεμνω temnō „ciąć”[23]; δακτυλος daktulos „palec”[16]. Gatunek typowy: Tomodactylus amulae Günther, 1900.
  • Pelorius: gr. πελωριος pelōrios „ogromny, olbrzymi”[12]. Gatunek typowy: Leptodactylus inoptatus Barbour, 1914.
  • Schwartzius: Albert Schwartz (1923–1992), amerykański herpetolog, teriolog, ornitolog i lepidopterolog[13]. Gatunek typowy: Eleutherodactylus counouspeus Schwartz, 1964.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Niepoprawna, kolejna pisownia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Eleutherodactylus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ A.M.C. Duméril & G. Bibron: Erpétologie générale, ou, Histoire naturelle complète des reptiles. T. 8. Paris: Roret, 1841, s. 620. (fr.).
  3. ↑ L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 31. (łac.).
  4. ↑ E.D. Cope. On the structures and distribution of the genera of the arciferous Anura. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. Second series. 2, s. 96, 1866. (ang.). 
  5. ↑ E.D. Cope. A new genus of Cystignathidae from Texas. „The American Naturalist”. 12, s. 253, 1878. (ang.). 
  6. ↑ E.D. Cope. Eleventh contribution to the herpetology of tropical America. „Proceedings of the American Philosophical Society”. 18, s. 264, 1879. (ang.). 
  7. ↑ G.A. Boulenger. Note on the classification of the Ranidae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1888, s. 206, 1888. (ang.). 
  8. ↑ Günther 1900 ↓, s. 215.
  9. ↑ Günther 1900 ↓, s. 219.
  10. ↑ T. Barbour & G.K. Noble. Some amphibians from northwestern Peru, with a revision of the genera Phyllobates and Telmatobius. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 63, s. 402, 1920. (ang.). 
  11. ↑ A. Dubois. Miscellanea taxinomica batrachologica (I). „Alytes”. 5, s. 23, 1987. (ang.). 
  12. ↑ a b S.B. Hedges: Evolution and biogeography of West Indian frogs of the genus Eleutherodactylus: Slow-evolving loci and the major groups. W: C.A. Woods (red.): Biogeography of the West Indies: Past, Present, and Future. Sandhill Crane Press: Gainesville, Florida, 1989, s. 329. ISBN 978-1877743030. (ang.).
  13. ↑ a b S.B. Hedges, W.E. Duellman & M.P. Heinicke. New World direct-developing frogs (Anura: Terrarana): Molecular phylogeny, classification, biogeography, and conservation. „Zootaxa”. 1737, s. 87, 2008. (ang.). 
  14. ↑ a b D. Frost: Eleutherodactylus Duméril and Bibron, 1841. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2019-12-13]. (ang.).
  15. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 80.
  16. ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 67.
  17. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 116.
  18. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 83.
  19. ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 196.
  20. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 227.
  21. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 130.
  22. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 151.
  23. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 239.
  24. ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 434. ISBN 83-01-14344-4.
  25. ↑ Ricardo Palacios-Aguilar i Rufino Santos-Bibiano. A new species of direct-developing frog of the genus Eleutherodactylus (Anura: Eleutherodactylidae) from the Pacific lowlands of Guerrero, Mexico. „Zootaxa”. 4750 (2), s. 250–260, 2020. DOI: 10.11646/zootaxa.4750.2.8. (ang.). 
  26. ↑ E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 55, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eleutherodactylus&oldid=71723640”